Patenci Gençlik Yolda...

BUNU YAPMAK ZORUNDAYIZ... -8. bölüm-

(Utku Anlatıyor...)

Doğanların evine vardık. Kapıyı Melek teyze açtı. Hoş geldiniz oğlum dedi. Doğan'da hoş bulduk Meleğim dedi. Paten odasına geçtik ve rulman temizleyicileri getirdim.  Neredeyse kendi evimden çok burada zaman geçirdiğim için evin her köşesini bilirim. Yalnız bilmediğim tek bir oda var. İçeride ne olduğunu bir tek Melek teyze ve Doğan biliyor. Kapı kilitli ve hiç kimse onu açmıyor.

Her neyse,Kızların patenlerinin rulmanlarını teker teker temizliyorduk yani Doğan yapıyordu. Sıra Defne'ye gelince Doğan patenini ver hadi? dedi. Defne'de ben kendim yaparım sen bana alyanlarla şu rulman temizleyici ver dedi. Doğan'da ya ver işte uğraştırma beni dedi. 

Defne: Ben kendim yapabilirim sen malzemeleri verir misin? 

Doğan: Defne lütfen bak ver yapayım ve gidelim?! (Tatlı bir biçimde söylüyor.)

Defne: Ama ben kendim yapmak istiyorum!  

Doğan: Defne beni kıracak mısın?

Defne: Pekala tamam ama onlara iyi davran.  :D

Bu şekilde bir konuşma oldu. Baya komik anlaşıyorlar. Kavgaları bile tatlı bunların.  <3 :D

Patenlerle olan işimiz bitti ve kızları Melek teyze ile tanıştırdık. 

Melek teyze: Hoş geldiniz. Sizde mi paten sürüyorsunuz?

Ayla: Evet,Çok eskiden beri sürüyoruz. Ama Doğanlarla yeni tanıştık.

Melek teyze: Nasıl tanıştınız bakayım?

Ela: Biz paten sürerken Doğanlar bizim yanımıza geldiler,sonra da arkadaş olduk.

Melek teyze Doğan'a doğru bakıyordu ve sonrada Doğan'a göz kırptı. 

Melek teyze Defne'ye dönerek; Senin adın ne kızım? dedi. Defne'de adını söyledi ve memnun oldum dedi. Sonra evden çıktık. Paten sürmeye devam ettik...

(Ela Anlatıyor...)

Üç kız,üç erkek grup halinde dolaşıyorduk parkta. Birden herkes çimenden kalktı. Bizde Doğan'la tek kaldık. 

Doğan: Annemi sevdin mi? 

Ben: Evet çok tatlı bir kadın.

Doğan: Bir şey diycem sence de çok iyi olmadı mı böyle altılı grup halinde dolaşmak?

Ben: Evet güzel oldu.

Doğan: Dertleşebileceğim bir dost istiyorum. Dert ortağım olur musun? İçimden bir ses sana güvenmemi söylüyor.

Ben: Olabilir tabii ki.

Bana teşekkür etti ve sarıldı. Teşekkür ederim dedi. (Çok içten söylemişti.)

(Doğan Anlatıyor...)

Ben nasıl bu kızlardan uzak duracağım. İlk defa gerçek arkadaşlar bulmuşken onları nasıl kaybederim. Tamam,Deniz ve Utku var ama onlar kardeşlerim(mecaz anlamda.) Ben arkadaş yada ne bileyim dost istiyorum. Ama onların iyiliği için...

Aslında şuan kızlarla aramız çok iyi ama eğer şimdi onlardan uzaklaşmasak başlarına kötü bir şey gelebilir. O yüzden bir yarım saat falan biraz soğuk davranacağız daha sonrada artık uzaklaşacağız. Vakti gelincede her şeyi anlatacağız. Umarım plan doğru düzgün ilerler.

VAKİT GELDİ...

(Deniz anlatıyor...)

Kahretsin! Kızlar ya bunu öğrendikleri zaman neden en başından söylemediniz derlerse... Olsun hepsi onların iyiliği için... 

Doğan,ben ve Utku aynı anda; "Bunu yapmak zorundayız" dedik.

Kızlar yanımıza geldiler ve Doğan sert bir tavırla niye geldiniz gitsenize dedi. Ben açıkçası bu kadar hızlı olacağımızı tahmin etmiyordum. Ama maalesef bende devreye giriyorum. Aynen ya bir salın bizi artık yeter sıktınız dedim. Ve şuan kendime inanamıyorum. İlk defa kızların kalbini kırdım.(Eski günleri saymazsak tabii ben artık değiştim.)

Utku eski haline dönmüş gibi bakıyordu kızlara (yani playboy gibi). Gidelim artık burası sıktı artık dedi.

(Ayla Anlatıyor...)

Donmuş kalmıştık. Arkalarına bile bakmadan çekip gittiler. bu muydu yani,eski hallerine geri mi döndüler acaba? Yok be öyle bir şey olamaz. Yani üçü de yarım saat içinde değişemez herhalde. Bir daha asla görmek istemiyorum,Üçünü de!!!

(DİĞER BÖLÜMLERİN ACISI ÇIKTI DİYE UMUYORUM. UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ İYİ OKUMALAR. YORUM VE VOTE/OY ATMAYI UNUTMAYIN! <3 :D ) BİR SONRA Kİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE... <3