Love Likes Coincidences \ bts

3.9

O mutlu geceden tamı tamına bir hafta geçmişti. Ho Young hayal edemeyeceği kadar mutlu ve huzurluydu. Abisi, Ha Na , jin, Yoongi... Artık  aklında silinmeyen geçmişe, ailesine dair bir hatıra ne de Taehyung'la yaşadığı hayal kırıklığı kalmıştı. Sadece onu düşünüyordu... Yoongi... Yüzüne hayranlıkla sevgi dolu bakan Yoongi tam düşüncelerle dalıp gitmişken abisinin endişeli sesiyle kendine gelebilmişti.

-Ho Young sanırım bir sorunumuz var.  

Abisinin endişeli bakışları Ho Young'u tedirgin etmeye başlamıştı.

-Ne sorunu ??

- Babam... Seni çağırıyor. kafasını kaşıyıp devam etti.

-Aslına bakarsan sesi sinirli gibi geliyordu. Senin yeni bir hayat kurduğunu ve gelmek istemeyeceğini söyledim. Ama keçi gibi inatçı biliyorsun. Asla seni rahat bırakmayacaktır.

Ho Young bıkkınlıkla gözlerini devirdi. Çocukluğunda bile anne babasından duyacak bir'' seni seviyorum'' kelimesine muhtaç kalmıştı. İstenmeyen bir çocuk olduğu her dakika yüzüne vurluyordu. hayatlarından çıkması bile görünüşe göre işe yaramamıştı. Oraya tekrar gitmek istemiyordu. Yoongi Ho Young'un kolundan tutup onu derin düşüncelerinden sıyırıp aldı.

-Gitmek zorunda değilsin Ho Young. İstemediğin bir şeye seni kimse zorlayamaz. Ben yanındayım.

Hoseok;

-Yoongi onu tanımıyorsun gitmezse ayağına getirmek için elinden geleni yapar. Her şeyi...

Ho Young tedirgin olmuştu. Durduk yere neden çağırıyordu ki? Gitmeliydi. Yoongi'yi bu işe karıştırmayacaktı. Babasını iyi tanıyordu. Yerinden kalktı;

- Gitmeliyim. Derdi neymiş öğrenelim bakalım.

******************

Bitmek bilmeyen bir yol sonunda, eve ulaşmayı başarmıştı. o soğuk , sessiz , içinde zerre sevgi barındırmayan eve... Ağır adımlarla kapıya yöneldi. Titreyen eliyle zile bastı. Buna bir son vermeliydi. Karşılarında güçsüz , korkak ve sessiz Ho Young görmemeliydiler. Kapıyı hizmetçi açtı.

-Bay Jung sizi çalışma odasında bekliyor.

Derin bir nefes alıp odaya yöneldi. Kapıyı tıklatıp içeriye girdi. Babası ellerini arkada birleştirmiş Ho Young'un geleceğinden emin bir şekilde dışarıyı seyrediyordu. Bu durum Ho Young'u çileden çıkarmaya yetmişti. Onlara bağımlı değildi hiçbir zaman olmamıştı ama hala bunu anlayamıyordular. Ho Young kendinden emin bir şekilde;

-Ne var? Yine hangi kusurumu yüzüme vurmak için beni çağırdın?!

Bay Jung istifini bozmadan dışarıyı seyrederek cevap verdi.

-Biliyor musun Ho Young aslında baştan sona bu aile için bir kusursun. Ben de buna bir son vermeye karar verdim.

-Daha fazla bu saçmalıkları dinlemeyeceğim. Bensiz mutlu hayatınıza devam edin. Umurumda değilsiniz.

Ho Young güçlü görünmeye çalışıyordu. Hatta öyleydi de . Ama o an gözyaşlarının akıp gitmesine ramak kalmıştı. Dişlerini sıkıp buna engel olmaya çalışıyordu . Tam odadan çıkmak için kapı kolunu eliyle kavramıştı ki babası Ho Young 'a dönüp;

- Yoongi... sevgilin olduğunu duydum.

Ho Young kapı kolunu bırakıp hızlı adımlarla Bay Jung'un yanına yaklaştı.

-Sakın onun adını ağzına alma ve sakın onu bu işin içine karıştırma!

-Aslına bakarsan karıştı bile. Sonuçta sevgili kızımın erkek arkadaşı öyle değil mi? Bir kız babası olarak damat adayı için seçici davranmalıyım.