İstese de istemese de farklı bir ufka yelken açmıştı. Cüzi irade kulun kendi başına aldığı kararlar değil miydi?
Mevlâna celaleddin hayatı boyunca ilk kez cüzi iradeyi sorgular olmuştu.
Cüzi irade varsa eğer neden elinde olmadan uçsuz bucaksız bir mecraya sürükleniyordu?
Neden bir meczubun karşısına çıkmasıyla hayatı bambaşka bir hâl almıştı?
Kafasında renkleri belirsiz sorular dolaşıyordu.
Hicbir soruya verecek cevabı kalmamıştı ve hayatı boyunca öğrendikleri nedense bu kez ellerinden tutup doğruya ulaştırmamisti.
Şimdi insanlara anlattığı doğruları birkez daha sorgular haldeydi ya anlattıklarında yanıldıysa, ya cüzi irade diye birşey yoksa?
Yaşadıkları külli iradeden başkası değildi geçte olsa vardığı sonuç buydu.
Külli irade! Bir olan Allah'ın iradesi...
Zamanı ve mekanı kuşatan irade, ezeli ve ebedi kuşatan...
Içinde bulunduğu yaşantılar kendisini yep yeni bir boyuta, yep yeni bir bakış acısına sürüklemişti.
Geç te olsa külli iradeden başka bir irade olmadığına kannat getirecek haldeydi.
Daha fazla sorgulamak istemiyordu. Eğer cüzi irade yoksa insan oğlunun dünyada imtihan olmasının anlamı kalır mıydı?
Zihninde dolaşan sorulardan sıyrılmanın bir yolunu bulmalıydı.
Ve aklına mürşid-i seyyid Burhaneddin hz geldi.
O gece eve geçerek dinlenip ertesi gün mürşidini ziyâret edecekti.
İnsan oğlu yalnız başına kaldıkça içindeki çıkmazlardan sıyrılması neredeyse imkansızlaşırdı.
Mevlâna celaleddin yer döşeğine sağ tarafı üzerine uzanıp Allaha hamd ettikten sonra derin bir uykuya dalmıştı
Bir uyku ki tüm sorunlardan beri, bir uyku ki şanı yüce Rabbin insan oğluna en büyük nimetlerinden biri...
