Bir ben var içimde benden içeri, kendimden giderken ardımı dönüp tekrar aynı noktaya varıyorum. Aynı tınıyı mırıldıyor rüzgar aynı başlangıcı haber veriyor kaybettiğim her dakika. Kendimden kaçmak istiyorum bu defa ne olduğu bilinmeyen bir diyara. Doğrularımı yalan kabul eden bir benlik tutuyor tüm sokaklarımı. Çıkamıyorum bir türlü gönlüm de ki limana özgürlükte yarışamıyorum martılarla. Deniz kokusu alıyorum da denize giden yolları bulamıyorum bir türlü. Bu içimde neyin kavgası, neyin telaşı, neyin kaybedişi... İstediğim çok şey yok aslında huzur istiyorum sadece, azıcık mutluluk istiyorum içimdeki seslerden kaçıp kapatıp tüm kapıları dinlenmek istiyorum. Güllere uzanmak istiyorum gönül hanemde. Beni anlayan birileri var mıdır. Var mıdır içimdeki çırpınışı gören, sesimi duyan var mıdır haykırdığımda. Yoruldum hayatın türlü zorluklarından, yoruldum nefsin olur olmaz isteklerinden, yoruldum yaptıklarımdan yapamadıklarımdan ruhumu saran türlü sarsıntılardan. Gönül Allah'ı istiyor. Nefis arzu ve istekleri, gönül vazgeçip gitmek istiyor tüm yalanlardan kurtulmak istiyor özgürlüğüne vurulan prangalardan. ya nefis! doymak bilmiyor, susmak bilmiyor... Ey gönüllerin sahibi sana varmak istiyorum. Benliğimin tüm hilelerinden sana sığınıyorum. Sen Ebed olansın Sen nefisleri en iyi tanıyansın sana sığınıyorum. Affını diliyorum. Gazabından Rahmetine sığınıyorum...
