CHAPTER 17

4.5K 92 4
                                    

NATAPOS ang mag hapon na hindi na nga ako nilapitan ni Nicklaus, kahit ng mag kasalubong kame kanina sa cafeteria nung lunch break ni hindi niya ako tinignan.

Napabuntong hininga na lang ako. bakit ba ako nababahala kung tinotoo na nga nya na hindi ako pansinin at lapitan? Ano bang paki ko. 'Ito ang tama Bella'

Papunta na ako ngayon sa parking lot mag isa nalang ako dahil nag paaalam si Sugar na dadaan pa siya sa library.

Hindi ko na rin nakita ang asawa ko kung umuwi na ba o hindi pa. Sumakay na ako sa ducati ko saka nag byahe na pauwi.

Halos 45mins lang nasa bahay na ako. Nasa pinto palang ako amoy ko na ang adobo na niluluto sa kusina kaya dumiretso ako don. Nagulat ako ng makita ko si Niclkaus na naka suot ng apron at nakaharap sa gas stove. Naramdaman siguro ako nito kaya lumingon sakin.

"Hi" masiglang bati nito "malapit na to upo kana"

"Adobo ba yan?" Di ko mapigilang itanong medyo nagugutom na rin lasi ako.

"Yup! Tumawag ako sa mommy mo tinanong ko kung anong fav mong ulam" sagot nito na ikinagulat ko. Tumawag siya samin para lang itanong kung anong paborito ko? Bakit?

"But why?" Takang tanong ko sakanya.

Pinatay muna nito ang gas stove saka hinango ang adobo at nilapag sa lamesa "just want to cook something for you" nakangiting sabi nito.

Napakunot naman ang noo ko "but why?"

"Quota na yang 'but why' na yan, kumain na nga tayo" inis na sabi nito saka pinag salin pa ako ng pagkain sa plato ko.

Gusto ko mang mag tanong pero pinigil ko muna dahil gutom narin talaga ako

"Ahm.. I want everybody know about us... being married" maya maya'y sabi nito na parang nananantya sanhi para mabulunan ako kaya napaubo ako agad naman akong inabutan nito ng tubig at hinimas himas pa ang likod ko.

"But why?" Eto nanaman ang 'but why' ko.

He rolled his eyes then looked at me seriously "because.. I-I think I like you" he said shyly and hold my hands while looking straight into my eyes " I dont know kung kailan nag umpisa pero naramdaman ko na lang na gusto na kita no.. no.. scratch that I think... im in love with you"

Hindi ako nakaimik ano ba ang dapat kong sabihin? Kinapa ko kung anong nararamdaman ko masaya ako dahil sa sinabi niya, pero wala pa sa isip ko ang seryosohin ang kasal namin at hindi ko rin alam kung may nararamdaman ba ako sakanya. Pero habang pinag mamasdan ko ang mga mata niya na para bang nag susumamo parang gusto ko syang yakapin pero hindi pwede.

Hindi pwedeng may mga maging sabagal sa pag hahanap ko kay ate katharina. ang kasal pa nga lang namin sagabal na pano pa kung seryosohin namin?

na pa buntong hininga ako "We can tell to others that were married if they ask" seryosong sabi ko na ikinalapad ng ngiti nito "but.." tinignan niya ito sa mata "hindi ko susuklian ang pag mamahal mo sakin"

Nawala naman ang ngiti nito at saya sa mata nito agad na napalitan ng pag kalito at sakit.

"Hindi naman kita minamadali" pag kuwan ay sabi nito na binitiwan ang kamay ko at nag umpisa na uling kumain pero maya maya ay tumigil ito at tumingin uli sakin "handa naman akong mag hintay. Liligawan kita, alam ko naman na masyadong mabilis ang lahat. Biglaan" buntong hininga ito " just.. just give me a chance to show my love for yo-"

"No!" Putol ko sa sasabihin pa nito seryoso niya itong tinignan "dont do that.. I dont need that!" Mariing sabi ko.

Kitang kita ko ang sakit na rumehistro sa muka nito maya maya ay galit "care to tell me why?" Sabi nito na ramdam ko ang pag hihinampo sa tono.

"Kagaya ng sinabi ko sayo after graduation I will file an annulment for us." Walang emosyong sabi ko "and I still want that annulment"

"Hindi mo man lang susubukan na mahalin ako?" galit na sabi nito.

"Yes!" Matatag na sabi ko saka tumayo na at tumalikod pero napahinto ako ng mag salita ito.

"Fine! Wag kang mag alala ito na ang huling beses na sasabihin ko sayo na mahal kita. Hindi narin kita lalapitan o kakausapin man lang. Pwede ka na ring lumipat ng kwarto para naman hindi tayo masanay na mag katabi sa pag tulog tutal mukang wala ka namang balak bigyan kahit konting chance tong kasal na to!." Galit na sabi nito saka tumayo at linampasan siya palabas ng kusina.

"Im sorry" bulong ko nalang saka umakyat at pumasok sa isa sa mga guess room bukas nalang niya papalipat ang gamit niya.

Nakahiga ako sa kama habang naka titig sa kisame ng biglang bumukas ang pinto kaya bigla akong napabangon nakita ko si Nicklaus na nakalawit ang ulo sa pinto.

"Hindi ba talaga mag babago ang isip mo?" Seryosong sabi nito.

"Nick im sorry per-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla nitong ibinalibag ang pinto pasara. 'Walang modo' ang awa na nararamdaman niya dito kanina ay mapalitan nanaman ng inis.

Napabuntong hininga nalang siya at nailing..

WHEN A FUCKBOY FALLS IN LOVE book 1: Nicklaus Royce Villasis (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon