[✔] It Just Happened | GxG

II. One

"How's everything? Are we all ready?" Tanong ni Alma sa lahat nang tuluyang magsilabasan sa kani-kanilang kuwarto.

Sunod-sunod na nagsisagot ang lahat na sila'y handa na maliban kay Danica na tuloy-tuloy na lumabas.

Anibersaryo ng pagkamatay ng nanay ngayon ni Kish. Right after Kish's mysterious disappearance ay lalong tumibay ang pagkakaibigan ng mga dalaga, lalo na at noong nakalipas na taon ay nakatutok silang lahat na bantayan at alalayan ang ina ng dalaga. Kish's mother became their mother at those times.

"Let's go." yaya ni Celine with a sly smile on her face.

Nagmartsa silang lahat palabas. Nakaputing damit, as a sign of letting go and peaceful rest, although in their hearts there is hope for Kish's.

Dahil malayo noon ang bahay nila Kish at magiging hassle para sa lahat kung lagi silang magc-commute, Alma unknowingly got a car from her family. Sa kaniya naman daw iyon, at walang masama kung kukunin niya. Lumulan silang lahat sa kotse at si Alma bilang driver. Nalaman ng lahat na may drivers license na si Alma at marunong na itong magmaneho, hindi gaya noong unang sakay nila, hindi na nila pinangangambahan ang mga buhay nila.

They smoothly arrived in the cemetery and hold their hands as they are getting nearer at Kish's mother's tomb. Nang makalapit ay tila dam na ngumuyngoy ng tahimik si Alma, sumunod pa ang iba. But Danica look up at the sky and blinked her eyes as fast as she could to restrain her tears from falling. The memory of Kish, the memory of that time where Kish's mother lost her life in front of her is a painful memory. Nagawa pa nitong sabihin sa kaniya na buhay pa ang anak niya at ihingi ito ng patawad sa pagkukulang nito sa kaniya.

"Nanay!"

Napalingon si Danica sa pinanggalingan ng boses na iyon at agad nakita ang anak nitong lalaki. Umiiyak itong lumapit sa puntod na mas lalong ikinahagulhol ng kaniyang mga kasama. It was a heart-tearing scenario that she couldn't watch anymore. Tumingala siyang muli sa kalangitan at tumalikod. Umupo sa lilim ng puno habang pinagmamasdan ang pagsayaw ng sanga't dahon ng mga puno sa hangin. Ang paroo't paritong mga ibon na miminsang huhuni. It was suppose to be a bright sunny day, pero their hearts wasn't as bright as the day.

Nahinto ang kaniyang paningin sa partikular na bagay at napatayo. 'Oh. Just the sweeper.' matapos ay bumalik muli sa kinauupuan.

Hindi niya alam subalit umaasam siyang makikita niya si Kish na palihim na dumadalaw. Just like in dramas... Pero alam niyang imposible iyon.

"Danica, let's go! I still have to pack my things." tawag sa kaniya ni Judith na ikinatayo naman niya.

They're actually leaving one by one. Judith will be going abroad tomorrow and next will be Celine who's going home sooner.

Gusto nilang ipahinga muna ang isipan sa alalahanin ng pagkawala ni Kish. Although paulit-ulit nilang binabanggit na nag-guilty silang umalis dahil wala pa silang balita sa dalaga.

Kasabay nilang sumakay ang kapatid ni Kish. Nag-asawa na ang dalawa sa kapatid ng dalaga at hindi man lamang magawang dumalaw sa ina nila. Nalaman nila na nag-iisang babae lang din siya sa kanilang magkakapatid at pangatlo, samantalang ang kasama nila ngayon ay ang trese anyos niyang bunsong kapatid.

"Tahan na." patuloy na pagsuyo nila sa binatilyo habang nasa biyahe sila, dahil patuloy pa rin ito sa pag-iyak. "Sa bahay ka na lang naming lahat titira. We will adopt you and you grow definitely into a handsome young man." si Alma habang yakap-yakap ito.

Hanggang sa makauwi sila ay humikhikbi pa rin ang binatilyo. Nang sakto ng papasok na sila sa bahay ay bigla itong nagtangkang tumakbo palayo, mabuti na lamang at agad itong nahawakan ni Danica sa braso nito. "Saan ka pupunta?" Walang emosyong tanong niya.