I love you Chris

Milo please wake up.

Chris POV.

Nagulat sila Miko at Migo na kasalukuyang nagbabantay sa tulog pa rin na si Milo.

"Oh Chris"

Hindi ko sila pinansin.Inilang hakbang ko lang ang Pagitan ng pinto at kama ni Milo.Dumiretso na ako sa nakahigang si Milo.

"Milo."Nilapit ko sa mukha nya ang teddy bear."I already heard this."Nag-umpisa ng mamasa ang mata ko.

"Chris."May halong awa ang boses nila Milo at Miko.

"Tapos ko ng pakinggan bumangon ka na dyan.Makikinig na talaga ako sayo please."Medyo ginalaw ko pa ang braso nya na para bang ginigising sya."Milo please wake up."Humina na ang boses ko.

"Chris."Akmang lalapitan nila ako pero natigilan sila.

"Milo."Ako naman ang lumapit sa mukha nya."Milo wake up please."Unti-unti ng lumalabas ang luha sa mga mata ko."Mahal.."Paos na ang boses ko."Mahal.."At mas nilapit ko pa lalo ang mukha ko sa mukha nya na halos ilong na lang namin ang pagitan..

"Chris."Mukhang naiiyak na din ang dalawa.

"Mahal,wake up please.."Kasabay nun ang pagpatak ng luha ko sa pisngi nya.Hindi ko na kaya,kaya naman tinawid ko na ang pagitan namin at hinalikan sya sa labi.Muli syang napatakan ng luha ko."Mahal. wake up please.Please mahal."At niyakap ko na sya ng mahigpit.Humagulgol na ako.

This teddy bear gave me a false hope.I thought he will wake up kung malalaman nyang nabasa ko ito.I thought everythings gonna be fine pero mali ako.

"Chris."Hinawakan na ako sa balikat ni Miko.

Doon lang ako lumayo kay Milo.Alam kong mali pero nagpakita ako ng kahinaan sa harap ni Milo.Masisi nyo ba ako?I was so desperate to wake him up.I want to be sure that he wont leave me for the second time.Masama ba yun?

Pinunasan ko ang mga mata ko at niyakap si Miko.

Ang sakit na natatakot na ako na baka hindi na kami makapag-usal desperada na akong magising sya.

"Bakit ayaw pa nyang gumising."Habang nakayakap kay Miko nanginginig ang buo kong katawan sa sobrang lungkot ng nararamdaman ko.Sa sobrang sakit ng sitwasyon na'to.

"Shhhhhh.."Itinayo ako ni Miko atsaka iginiya palabas ng kwarto ni Milo."You need to rest.Stress ka na masyado.Hindi tayo pwede magpakita ng kahinaan kay kuya Milo remember?"Nag-aalala na ng husto si Miko.

"Ano bang kailangan kong gawin para magising na sya?"Hagulgol ko habang yakap ko si Miko.

"Believe in him.Wag kang panghinaan ng loob.Mas kailangan ka ngayon ni kuya.Sa ngayon kailangan mo muna magpahinga."Inilayo ako ni Miko atsaka pinunasan ang luha ko."Go home and rest."Ngiti nito.

Tumango ako."Can I stay in Milo's Home?"

Tinitigan ako ng husto ni Miko at tila tinitimbang kung ayos lang na dun ako magpahinga.

"Please."Nakagat ko pa ang labi ko sa pagpipigil na maiyak.

Huminga ito ng malalim at dinukot ang isang card sa bulsa."Here susi yan ng bahay ni Kuya.Please Chris.Magpahinga ka."Hinawakan pa nito ang balikat ko.

"Ummm."Tumango ako.

--------------

Tahimik ang buong bahay ni Milo.Ilang araw narin itong hindi nauuwian.Malungkot ang ambiance dito kaysa sa huling pagkakataon na nakapunta ako dito.

Isinara ko ang pinto hindi na rin ako nag-abalang magbukas ng ilaw.Dumiretso ako sa itaas kung saan naroon ang mga kwarto.De card din ang mga kwarto.Sinubukan ko ang susi na hawak ko.Bumukas naman ang mga pinto.