I love you Chris

Pancakes

Chris POV.

Hingal na hingal akong napahinto sa pagtakbo narating ko na ang pinakadulo ng subdivision nila Dad.Ito ang pinakamataas na bahagi ng lugar. Dito kitang kita ang kalakhang maynila. Sinadya kasing itaas ang subdivision nila Dad.At ito ang pinakamataas.

May mga iilan na nagpapahinga na dito.Isa kasi itong park kung saan mayroon mga bench upang makaupo at makapagpahangin.Isang pabilog na batong bench na humaharang sa buong park.

Hindi agad ako umupo at naglalakadlakad muna ako sa paligid ng park upang marelax ang mga muscles ko.Ng lumabas na ang lahat ng pawis ko nagpasya na akong maupo sa isang bench na nakaharap sa overlooking.

Ilang buwan din akong hindi nakapagjogging dito.Noon atleast Twice a month nakakapagjogging kami dito.

Bigla tuloy akong sinalakay ng lungkot. Kaya rin iniwasan kong magjogging sa lugar na 'to sa loob ng Halos dalawang buwan.

Masaya na si Justin ako kaya kailan sasaya.

Nabigla ako ng may humatak sa earphone na nakasalpak sa tainga ko kasalukuyan.pa naman tumutugtog ang mga kanta ni Beyonce.

"Nagsesenti ka nanaman?"

Boses pa lang ng taong 'to naiinis na ako.

"I'm not."Pagtataas ko ng kilay at binawi sa kamay nya ang earphone ko at ipinasok na muli sa tainga ko.

Naiinis ako.

Matapos nga ang pagsundo ni Vial sa'kanya hindi ko na sya nakita sa opisina dahil kahit ang presentation namin ipinareset nya para sa monday.Tuwang tuwa pa man din ako at hindi ko sya nakita the whole week matapos ang encounter namin sa mall.

Tapos ngayong pahinga ko makikita ko naman sya dito.Oh please give me a peace of mind.

Bago pa ako makahakbang palayo sa'kanya pinigilan na ako nito sa kamay. My God nagwawala na si Beyonce sa tainga ko.Nasa ckimax na ng crazy in love ang kanta.Para ngang nakikipagsabayan ang puso ko sa pagwawala ni Beyonce ng hawakan ako sa braso ni Milo.

"What?"Inis kong sabi.Tinanggal ko na rin ang earphone ko.Ayaw ko na talagang nakikita si Milo hindi ko alam pero parang lagi akong hindi makahinga pag nakikita ko sya. I don't know if this is anger or what.

"Sa bahay ka na magbreakfast."

Hindi ko napigilang mapatawa sarcastically.

"Seriously?You were asking me to have a breakfast into your house?"

"Well yes.Unless mali ka ng interpretation sa sinabi ko."Masungit na sabi nito.

"Tingin mo ba makaka-kain ako ng kasama ka?Lets clear something here Milo. I don't wanna see you. Okay?Im just being proffessional sa trabaho but if I'll be given a chance?I wont work for you.If I knew that your going to be my boss I wont sign that contract."At tinalikuran ko na sya at nagsimula ng magjogging muli papunta sa bahay nila Dad. Nakalimutan ko magkasubdivision nga pala sila ni Dad. Makaalis na nga lang muna sa lugar na'to at makabalik ng condo.

But suddenly....

"Dad....Mom.."Hindi na ako nagdodoorbell sa malaking bakod kundi kinakalampag ko na iyon.Where are they?Parang walang nagbubukas ng gate."Manong guard...Yaya...Manang..."Tawag ko pa rin sa mga possible na tao sa loob pero parang walang sumasagot.My gosh ang laki pa naman ng gate ng bahay ni Dad at kung aakyatin ko iyon my gosh baka mapahamak pa ako. But all of my things are in there even my phone and my car.Pero pag inakyat ko 'to malamang na nakalock din ang loob.

Aaaaaaaaaarrrrrrrrrgggggghhhhh

Most of all...

Nagugutom na ako at wala akong dalang cash.. Tanging ang ipod ko lang ang dala ko.