Prisoner Of Love : Book 2 (COMPLETE)

Chapter 1

Chapter 1

Nakatingin ako sa kisame ng aking kwarto. I clearly remember everything what happened between us 3 months ago. Hurts filled my heart.

Napahawak ako sa aking cellphone at tinignan ang wallpaper nito.

It's me with Arlan, we're smiling like there's no problems at all. Bakit nga ba wallpaper ko pa to? Sinaktan at niloko niya lang ako. Tsk.

Pinaltan ko ang wallpaper ko at binura ang lahat ng pictures na nasa photos ko. Wala ng dahilan pa para manatili iyong mga memories sa cellphone ko. Dapat matagal ko ng ginawa to ehh. Tss.

Bumuntong hininga ako at napatulala sa kisame. Dalawang katok ang nagpagulantang sa akin. Like anytime I'll have a heart attack.

"Sino ba yan?!" iritado kong sigaw.

Agad ko namang narinig ang pagtawa niya, doon palang ay alam ko na agad kung sino iyon. Nagpandalas ako sa aking pintuan at agad siyang pinagbuksan.

"Markuz." mahinang sambit ko.

Bumungad sa akin ang mukha niyang malaki ang ngisi at ang dalawang brasong tila naghihintay ng aking yakap. Tinabing ko iyon.

"Kapal mo!" sambit ko na ikinatawa niya.

"Ikaw talaga!" kinurot niya ang ilong ko, aangal palang sana ako sa ginawa niya ay may narinig na akong umubo sa likuran niya.

It's Arlan with his girlfriend, Athena.

"Tara sa loob." agad na sabi ko at hinila si Markuz papasok ng aking kwarto.

"Te-Teka! Yung kuya mo..." angal niya sabay turo kay Arlan, kaya napatingin ako rito. Nakatingin lamang ito sa kamay kong nakahawak kay Markuz, I rolled my eyes.

"Kuya Arlan, patawag nalang kami kapag hapunan na. Salamat." sabi ko rito at agad na isinara ang pinto ng aking kwarto.

I looked at Markuz, he's eyes stuck on the door. May be he remember what the name my ex who broke my heart.

"Hey!"

"He's your ex right? How?" lito niyang tanong.

He knows all. Kinuwento ko sa kanya, nakinig naman siya at handa siyang makinig. Like me, he doesn't like a fix marriage. He said, he loves someone else, but sad to say his girl was about to married to other man.

"Nasabi ko na yun, nakalimutan mo lang!!" sabi ko sa kanya at tumawa. Nakita ko naman na tila nag iisip siya.

Nanatili pa kami sa aking kwarto, usap at kung ano ano pa. Naging close kami sa isa't-isa noong umuwi ako galing pribinsya. Siya yung nandyan para makinig sa akin at damayan ako, kaya inakala nilang lahat na pumayag na kaming dalawa sa kasal na gusto nila. But still, we didn't.

"Bakit mo pala naisipang puntahan ako dito? Miss mo nako noh?" biro ko sa kaniya.

"If I said yes, I miss you. Do you believe me?" natigilan ako sa sinabi niya, pero agad din akong nakabawi kaya binato ko siya ng unan. Humalakhak naman siya ng malakas, and to my shocked. He pulled my wrist and hugged me.

He lean his head to my shoulder and pull me more towards him. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya, tila ba nanigas ako sa kaniyang bisig at hinayaan siya sa ganoong ayos.

"You see, we're capable to each other. Bakit hindi nalang tayo?" muli, hindi ako malakagalaw maski magreklamo sa kanya.

I felt his hand on my face and looked straight to my eyes.

"Tayo nalang? Hindi naman niya ako gusto, wala na din naman kayo." bulong niya. Napatulala ako sa kanyang mga matang nakatingin sa akin.

"Kakain na daw! Bumaba na kayo." agad kong itinulak si Markuz nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Arlan kasama si Athena.