Prisoner Of Love : Book 2 (COMPLETE)

Chapter 26

Chapter 26

Nagising ako dahil sa liwanag na galing sa bintana. Wala na si Arlan sa aking tabi. Mabilis kong kinapa ang aking cellphone para tignan kung may text ba roon si Arlan, at hindi nga ako nagkamali.

Arlan:
Bumaba ka agad pagkagising mo ahh? Wag kang paplipas. Pasensya na kung hindi na kita ginising. I love you. See you later.:)

Hindi ko maiwasang mapangiti sa nabasa. Lalo na at naiisip na magiging okay na ang relationship namin mamaya. At ang tanging iisipin nalang ay kung paano sasabihin sa lahat na kami na.

Mag-a-alas dos na natapos akong maligo at magbihis. Tahimik ang buong bahay at mukhang may mga pasok ang lahat. Nang matapos akong kumain ay dumaretso ako sa pool area para doon magmuni-muni.

Mag-aalas kwarto na nang mamalayan kong nakangiti na pala ako sa iniisip. Iniimagine ang sarili kasama si Arlan. Walang hadlang at pabor ang lahat sa amin. But all of a sudden everything fade. I groan when someone pull my hair from the back.

"You! Ex ka na diba?! Bakit bumalik ka pa?! Ang landi-landi mo!" sigaw nito. Nagpumiglas ako at hinarap ito.

Para akong naubusan ng dugo ng makitang si Athena iyon. Galit na galit ito. Matalim ang tingin sa akin.

"Masaya na kami! Bakit umepala ka pa?! Bakit hindi ka nalang nakuntento kay Markuz!" a tears fall from her eyes.

Napaatras ako ng susugudin niyang muli ako, peri agad siyang napigilan ng mga kasambahay. Lalong lumakas ang kaba ko ng makitang isang atras pa ay malalaglag na ako sa pool.

"Let go of me!" sigaw niya sa mga kasambahay.

"Tawagin nyo si Sir Arlan sa taas!" dinig kong utos ni Manang. Dahilan para maagaw ang pansin ng mga kasambahay na may hawak kay Athena na ikinaalpas nito.

"Walang hiya ka! Stepbrother mo siya pero anong ginawa mo?! You slept with him! You let yourself fall for him!" sigaw niya at sinugod ako ng sabunot.

A tears fall from my eyes. My heart ache. Pakiramdam ko ay sinampal ako ng katotohanan sa mga sinasabi niya.

"Ang landi-landi mo! May girlfriend siya! Kuya mo siya! Bakit mo ginawa to!?"

All the maids tried to stopped her, pero masyado siyang malakas dahil sa galit na nararamdaman. Hindi ako gumagalaw. Like a robot, standing in front of her and letting her to hurt me. Tila ba hindi ramdam ang mga sabunot ang kalmot na natatamo mula sa kaniya.

"Athena!" umalingaw-ngaw ang boses ni Arlan. Kasunod noon ay ang pagbagsak ko sa tubig.

Unti-unti akong lumubog. Walang na akong lakas para iangat pa ang sarili at hinayaang malunod. Nakita ko pa si Arlan na tumalon sa tubig para sagipin ako. Akala ko ay tuluyan na akong mawawalan ng malay bago pa ako maiahon sa tubig pero mali ako.

"Arlan!" dinig kong sigaw ni Athena.

Mabigat ang mga mata ko pero nagawa ko pa din iyong imulat para makita si Arlan. I even gave him a smile and tried to hold his face. Kitang kita ko ang pag-aalala sa kaniyang mga mata.

"Baby, I'm sorry. Nalate ako. Hindi ka dapat niya nasaktan ng ganito." he said. Paulit-ulit pa siyang nagsorry.

My vision become blur so I close my eyes.

"Arlan, please come back to me. Iwan mo siya." I heard Athena beg to Arlan.

"Pag mat nangyaring masama kay Elle, hindi kita mapapatawad!" I heard he said to Athena.

Ramdam ko ang mabilis na hakbang ni Arlan patungo sa kung saan. I tried to open my eyes but it's too heavy.

"W-What happened?!" I heard Mama's voice.

"Wait! Is that Ellen?!" and then Mommy's voice.

Hindi ko na narinig pa ang sagot ni Arlan dahil tuluyan na akong nawalan ng malay. Nagising nalang ako dahil sa kirot na nararamdaman kamay at braso. Napakislot ako at napadaing ng muling kumirot ang kamay at braso.

"Elle!" dinig ko ang pagtawag ni Mama sa akin.

Nang-imilat ko ang puting paligid ang bumungad bago si Mama na nasa aking harapan. Masaya na pero may bahid pa din ng pag-aalala sa mga mata. Agad kong inilibot ang mga mata sa buong paligid. Walang ibang tao sa loob ng kwarto kundi ako at si Mama. Sigurado akong wala ako sa bahay.

It's a hospital!

"Anak, ayos ka lang ba? May masakit ba sayo? Tatawagin ko ang nurse." akmang iiwanan na sana ako nito pero mabilis kong nahawakan ang kamay niya.

Tumigil ito at napatingin sa kamay kong nakahawak sa kaniya. Bago tumigin sa akin.

"Si Arlan po?" I asked.

Nakita ko ang pagkagulat nito pero agad ding nawala ng bumukas ang pinto at pumasok si Mommy.

She's really here! Madaming bagay ang pumasok sa isip ko. Kung anong nangyari matapos kong mawalan ng malay at kung nasaan si Arlan. Alam na ba nila ang lahat?

"Jhen, tumawag ka ng nurse!" mabilis nitong utos rito.

Agad namang ginawa ni Mommy at wala pang ilang minuto ay naroon na ang nurse para tignan ako. She asked me what I feel, kung may masakit ba sa akin at iba pa. She also checked my wounds before she left. Sandali siyang kinausap nila Mama sa labas kaya nagkaroon ako ng oras para tignan ang mga mga sugat na meron ako.

Pinilit kong umupo kahit na masakit ang likod at ulo. May mga sugat ang braso ko dahil sa kalmot, ang ilan sa kanila ay may gasa at mukhang dumudugo pa. I groan when my hand ache because of the niddle.

Nang matapos kausap ang nurse ay pumasok na silang dalawa. Agad na lumapit sa akin si Mama ng makita akong nakaupo na.

"Dapat hindi ka muna bumangon. Mahiga ka ulit at magpahinga. Gabi palang at kailangan mo pang magpahinga." Mama said.

Umiling ako.

"Si Arlan po? Nasaan?" lakas loob kong tanong.

Narinig ko ang pag-ismid ni Mommy na ikinalingon ni Mama. Nanatili ang tingin ko kay Mama. Kita ko ang pag-aalala sa mga mata niya.

"Ma, nasaan si Arlan?" pag-uulit ko.

Ramdam ko ang pag-iinit ng aking mga mata dahil sa nagbabadyang mga luha. Lalo na sa pumapasok sa isip na magkalayo kami ngayon na nandito si Mommy.

"Wala, kasama niya ang girlfriend niya. Wag mo nang hanapin." agad na nagbagsakan ang mga luha sa aking mga mata sa sinabi ni Mommy.

"Shut up, Jhen!"

Humarap sa akin si Mama at agad aking inalo.

"Pinauwi ko muna si Arlan para makapag siya. Matulog ka na muna. Bukas na bukas paggising mo narito na iyon." Mama said and smiled at me.

Wala akong nagawa kundi ang tumango dito at maniwala. I tried to sleep even if I can't, pero nang tumagal ay nakatulog din.

Sana nga totoo. Sana paggising ko nariyan siya. Sana lang. Sana...