MinSul=LOVE

Minsul=Love - 25 (Book2)

Sulli's POV

And yes. For almost three months masaya akong kapiling di Minho. Alam mo yung feeling na bumabalik ka sa younger version mo. Butterflies in my stomach. Excitement at kung ano ano pa.

Hindi nagpaparamdam di Donghae sa akin. Even if nag reach out ako wala pa rin. Hindi ko masasabing kami na Minho dahil kami pa ni Donghae at may one week pa ako natitira.

" Ang pogi ni kuya Liam no?" Sabi ni Mia. Yes. Sobrang pogi niya sa barong tagalog niya. They want a classic wedding eh.

" And Maganda naman si Ate Minha." sabi ko. They are saying their vows now. Kapag ako kaya ang kinasal sino ang sasabihan ko ng Vow ko? Si Donghae ba o si Minho.

I still can't decide. Siguro dahil natatakot na akong makasakit pa kaya hindi ko maamin sa sarili ko na si Minho na ang pinipili ko. Minho is the one that I loved and masyado ko na rin siyang nasaktan. Bakit kaya hindi nalang ulit siya? Bakit ba natatakot ang puso ko na aminin na si Minho na talaga.

" Ang lalim na naman ng iniisip mo!" Sabi ni Mia.

" Ayoko na kasing makasakit pa." sabi ko.

" Look Sulli. Kahit sinong piliin mo sa dalawa may masasaktan at masasaktan ka. Pag si Donghae ang pinili mo. Masasaktan si Minho. Ikaw. At dahil nasasaktan ka masasaktan din si Donghae. Pero kung si Minho ang pipiliin mo. Magiging masaya si Donghae para sayo. He's not selfish as you are." sabi niya.

" Grabe pinagmukha mo naman akong masama!" Sabi ko.

" Sorry Sulli but I am just stating the facts." Sabi niya.

" Siguro nga tama ka. I should choose yung mas makakabuti sa aming tatlo hindi ba? Siguro kailangan na namin ni Minho ng happy ending namin." sabi ko.

" Yes. Kaya naman talk to Donghae and finish the things you need to finish." sabi niya.

After the church wedding ay dumeretso na kami sa reception. Fullpacked ang mga tao. Marami kasing invited eh.

" We are calling all the single girls to catch the bouquet." Sabi ng emcee

So itong si Mia hinila ako. Nasa gitna kaming lahat habang hinihintay na ibato ni ate yung flowers. Ng binito niya ay lahat sila ay nag agawan except ako pero sa mga kamay ko pa rin lumanding ito.

" O-oh. Wedding bells ba ulit to sa pamilyang Choi?" Sabi ni Emcee at nagtawanan ang lahat. Really? Bakit ako?

" Okay single boys naman! Garter toss!" Sabi ng emcee.

Kung sa movies ito si Minho ang makakasalo nito pero iba ang nakasalo. Si Eugene. Kaibigan ni kuya Liam. Hindi niya masyado itinaas ang garter dahil baka masapak siya ni Kuya.

After the ceremony. Hinatid naming lahat sa bridal car ang groom and bride. Sent off para sa honeymoon nila.

Kinabukasan busy kami sa shop dahil maraming umo-order. Nagulat ako ng dumating si Dara.

" Can I talk to you?" Sabi niya.

" Yeah sure." sabi ko at pumunta kami sa office.

" Donghae needs you." sabi niya.

" Ha?" Tanong ko.

" His father is dying and he's the only one left for him. He needs your comfort." sabi ni Dara

" Pero kasi~"

" Diba girlfriend ka niya? It's your duty! Anjan siya nung kailangan mo siya and wala ka dun ngayong kailangan ka niya? How pathetic! Sana kasi ako nalang eh. Ano ba ang meron sayo na wala sa akin? Bakit ba ikaw yung pinili niya?" Sabi niya.

" Look! I didn't ask for his help. He offered himself. Pero hindi naman ako masamang tao at pupunta ako dun. I know he needs me and as he is here with me when I needed him I'll be there for him." sabi ko.

" Be sure." sabi niya at umalis na.

Hindi ko inakala na sobrang nasasaktan na pala si Donghae doon. Samantalang ako dito masaya kasama si Minho. I will just be there for him lalo na ngayon na kailangan niya ako.

To Minho
' Can we talk?'

Nagpunta ako sa meeting place namin ni Minho. Isang fine dinning resto na puno ng celebrities and ng mga kilalang tao dito sa Pilipinas.

" Minho I'm going to Paris." sabi ko.

" Ha? Hindi pa sapat yung three months na magkasama tayo? Hindi pa sapat yun?" Sabi niya.

" Look. I love you but he needs me. Hindi ko naman sinasabi na porket nagpunta ako roon ay pakakasalan ko na siya. Pag bumalik ako dito let's see."sabi ko.

" Sure Sulli. For you, I'll wait. For love, I'll wait." sabi niya.

Natapos ang gabi ng may lungkot sa aming dalawa. Ayokong iwan si Minho pero kailangan ako ni Donghae. He needs me.

______________________

First of all I am really really sorry for the long wait. Yes I'll admit it nawalan ako ng time magsulat dahil college na ako. :( Tapos nawala pa ako sa plot. Pero super duper thank you guys for supporting me and this story until the end. Love lots! :*

-Next Chapter: Epilogue-