MÜKEMMEL GELİN

2🥀 Başlangıç

Medya - İntikam

<><><>

Konakta büyük bir telaş vardı. Çünkü 6 yıl aradan sonra Azat konağa geri dönüyordu. Onu sadece düğünümde görmüştüm ve biz onu Yaren'le nişanlayacaktık. Tabii ki de Azat'ın bundan haberi yok. Yaren'i de Aslanbey gelini yapmam gerekiyordu. Pardon 'İlay Şahin'i'. Çünkü Şadoğlulları Aslanbey olamaz.

Flashback

"Yaren yeşil paketli olan mı sarı paketli mı?" dedi babam çikolataları uzatırken.

"Yeşil." diye cevapladı Yaren.

"Tamam ben de sarı olanı istiyordum zaten." dedim elimi uzatırken.

"Bir dakika! Vazgeçtim ben sarıyı istiyorum." endişeyle söylemişti bunu Yaren.

"Yaren! Ben sarıyı istiyorum diye böyle yapıyorsun!"

"Hayır hiç de bir ke-"

"Tamam çocuklar kavga etmeyin." babamın bunu demesiyle büyük bir gürültünün kopması bir oldu. Korkuyla olduğum yere sindim.

"Hazar Şadoğlu ölmeli! Hazar Şadoğlu ölmeli! Hainlere yer yok!"

Babamın yüzündeki endişeyi göreniliyordum. Yaren çığlık atıp ağlamaya başladı. Babam eliyle Yaren'in ağzını kapadı ve bana döndü. Sessiz konuşmaya özen gösteriyordu.

"Bak ne diyeceğim Reyyan. Bir oyun oynayalım. İkiniz de saklanın sakın çıkmayın. Eğer dediğimi yaparsanız bir paket çikolata daha vereceğim." her ne kadar küçük olsam da tabii ki de buna inanmıyordum. Her şeyin farkındaydım. Gözümden akan yaşı silip Yaren'in elinden tuttum ve arka kapıdan dışarı çıktık. Bir çalılığın arkasına oturduk. Tek elim Yaren'in ağzında tek elim kendi ağzımdaydı.

Ve ardından koca bir yangın...
Ellerindeki meşaleleri evimize atıyorlardı ve babamı diri diri yakıyorlardı. En önde Mehmet Aslanbey ve sadık yardımcısı Kenan Bozkurt.

Babamın öldüğüne emin olduktan sonra hepsi dağıldı. Yaren'le bense bir ağacın kenarında azalmış olan yangını izliyorduk. Babamı haksız yere öldürdürmüşlerdi işte. Tam o anda intikam için yemin ettim. İçimde yanan intikam hırsıyla büyüdüm.

Flashback son

Pervin Aslanbey'in cırtlak sesiyle tüm düşüncelerim bölünmüştü. Pervin, Mehmet Aslanbey'in abisinin karısıydı ama seneler önce kocası onu 2 çocukla terk etmişti.

"Ayol dışarıdaki hazırlıkları bi' kontrol ediver Ebru'cum."

"Tabii yenge." sahte ama bir o kadar da gerçek olan gülümsememle dışarı çıktım.

Yardımcılar hazırlıkları tamamlamak üzereydi. Merlin de onları kontrol ediyordu.

"Merlin hazırlıklar tamamlandı mı canım?"

"Bitmek üzere Ebru yenge." bana gülümseyerek karşılık verdi.

Ömer elinde kamerayla yanımıza geldi, video çekiyordu.

"Ebru yenge, Merlin, abim 6 sene sonra yeniden aramıza dönüyor. Bir şeyler söyleyin. Bu video hatıra kalmalı." Merlin ve Ömer, Pervin'in ikiz çocuklarıydı. Miran ve Azat'la kuzen olmalarına rağmen birbirlerine sıkı sıkıya bağlı oldukları için onlara abi diyorlardı.

Elimdeki süslemelerle sahte bir gülümse koydum suratıma. Benim için sahte, insanlar için sahici bir gülümseme.

"Azat kaynım 6 sene sonra aramıza döneceğin için çok mutluyum. Seninle yakından tanışma şansımız olmadı. Çok iyi anlaşacağımıza eminim."