MÜKEMMEL GELİN

22🥀 Anne Oluyorum

Medya - Papatya

<><><>

"Ben gayet ciddiyim. Anneni istiyorsan benimle evleneceksin. Ha istemiyorum diyorsan sorun yok."

"Miran ben anlayamıyorum ya! Neden böyle bir şey yapıyorsun! Neden benimle evlenmek ist-" Dediğim sırada aklıma gelenlerle duraksadım. Onları konaktan kovduğum gün 'Bana gelince, ben asla Aslanbey olmam!' demiştim. Alay edercesine güldüm.

"Şu evlilik şeyini aklından çıkar! Benden para iste, istediğin kadar vereyim."

"Reyyan, ben sana zaten bir seçenek sundum. Sen neden bana öneride bulunuyorsun ki? 24 saatin var, iyi düşün." Ardından yanımdan geçip gitti.

"Miran! Miran lütfen vazgeç bu saçmalıktan!"

***

"Abla, evlenmek zorunda değilsin."

"Yaren, evlenmezsem annemize nasıl kavuşacağız?"

"Annem umrumda bile değil!" Demesiyle gözlerim şaşkınlıkla büyümüştü.

"Ne demek umrumda bile değil?"

"Bugüne kadar onsuz yaşadıysak şimdi de onsuz yaşayabiliriz!"

"Yaren sen delirdin mi! O bizim annemiz! Sen onu önemsemiyor olabilirsin belki ama o benim canım! Anladın mı?" Bugün Miran'la nişanlanıyorduk. Birazdan bize geleceklerdi. Aynanın karşısına geçip elbisemi çekiştirdim. Yan dönüp kendime baktım. Ellerimi karnıma koydum, kilo mu almıştım ne?

"Abla lütfen, onunla evlenip mutsuz olmanı istemiyorum." Alttan bir gülüş attıktan sonra tekrardan Yaren'e döndüm.

"Sahi? Gerçekten beni düşündüğün için mi evl-" Cümlemi bölen şey ağzıma gelen tattı. Hızlı adımlarla lavobaya girdim. Midemdekileri boşalttıktan sonra elimi yüzümü yıkadım. Elimi karnıma koydum. Çok kötü hissediyordum, midem çalkalanıyordu.

"Abla ne oldu? İyi misin?" Havluyla yüzümü sildikten sonra banyodan çıktım.

"Hadi aşağı inelim, birazdan gelirler." Yaren'in konuşmasına fırsat vermeden aşağı indim. Halam ve Volkan da salonda bizi bekliyorlardı.

"Nerde kaldınız kızım?"

"Geldim işte hala." Volkan kolumdan tutarak beni köşeye çekti.

"Ne oldu Volkan?" Dedim şaşırmışçasına.

"Abla bak, onunla evlenmek zorunda değilsin. Ona haddini bildirebilirim."

"Volkan, annem benim için her şeyden önemli." Ardından Volkan'a sarıldım. Beni düşünen sayılı kişilerin arasındaydı. Sesler duymamla birlikte Volkan'dan ayrılıp kapıya doğru döndüm. Miran'lar gelmişti.. halam istemeyerek de olsa onları karşıladı.

Salondaki koltuklara oturduk. Yaren de gelip yanıma oturdu. Merlin'le göz göze geldiğimiz sırada gözlerini benden kaçırdı. Ona kızamıyordum, doğal olarak abisine yardım etmişti. Tıpkı Volkan'ın bana yardım ettiği gibi.

"E hadi yüzükleri takmıyor muyuz?" Dedi Ömer sessizliği bozarak. Sanki severek evlenecekmişiz gibi davranıyordu.

Sultan Aslanbey yüzük kutusunu getirip masaya koydu. Miran alyansı eline alıp sol elime taktı. Derin bir nefes aldım, elimi yüzük kutusuna uzattığım sırada her şeyi iki tane olarak gördüğümü fark ettim. Dönen başıma inat kutudaki alyansı alarak Miran'a taktım. Birkaç defa gözlerimi kırpıştırdım. Çalan telefon sesiyle gözlerim Miran'ın telefonuna kaydı. Arayan kişi 'Z' olarak kayıtlıydı. Miran telaşla telefonu masadan aldı.