MÜKEMMEL GELİN

6🥀 Geçmiş

Medya - Gözlerinin yeşilini özledim

<><><>

"Miran'a karşı hislerin var mı kızım?" Halamın bunu demesiyle gözlerimi kaçırdım.

"Gözlerini kaçırma Reyyan, bana cevap ver. Miran'a karşı hislerin var mı?"

"Hatırlamıyor musun hala?"

Flashback

Sene 1999. Babam öldürülmeden 3 ay önce falan. Mehmet Aslanbey bizim evde. Ben, Miran, Azat ve Yaren oyun oynuyoruz.

-O zamanlar Mehmet Aslanbey ve babam çok iyi arkadaşlardı. Babam doktordu. Aynı zamanda kimya da okumuştu. Mardin'in bilinmeyen bir köyünde oturuyorduk. Hastane yok, sağlık ocağı yok, eczane yok.. Köylüler şehre inmeye kalksa maaşlarından oluyorlardı. Bu yüzden hasta olan babama, bizim eve gelirdi. Babam da fazla bir para almayarak tedavilerini yapardı.-

Köyde salgın bir hastalık vardı. Şimdiden bir kaç kişi hayatını kaybetmişti. İşte Mehmet Aslanbey'de babamla bunu konuşmak için bizdeydi. Ben de konuşmalarına şahit olmuştum.

"Bak Hazar, eğer bu hastalık için bir ilaç üretebilirsen ben de bu ilacı bastırırım. Paraya para demeyiz valla." Diyordu Mehmet Aslanbey.

"Benim gözüm parada mı Mehmet? Benim kızlarım da bu hastalığa yakalanabilir. Tek düşündüğüm şey bu."

"İyi ya, bir ilaç üretirsen kafana takmazsın bunu." Bu ilaç fikri babamın da aklına yatmış gibi görünüyordu. Babam bir süre ilaç için uğraşmaya başladı.

Mehmet Aslanbey'de bu süre zarfı içinde bizi ziyaret ediyordu. Yine bir gün bizi ziyaret etti.

"Hazar ilacı yapıyorsun iyi hoş da. İlacın içeriği çok pahalı. Ben bu ilacı çoğalttırırsam zarara uğrarız."

"Tek sorun para mı? Mehmet neden gözümüz para pulda olsun? Amacımız köylülerin sağlığının daha fazla kötüleşmemesi." Öyle böyle 2 ay kadar bir süre zarfı geçti. Babam ilacı yapmıştı. Ardından ilacı Mehmet Aslanbey'e verdi.

Her şey güzel ilerliyordu. Ta ki ilaç basılıp köylüler ilaç yüzünden ölene kadar. Tabii ki babamın bir suçu yoktu. Mehmet Aslanbey sırf cebinden para çıkmasın diye ilacın içeriğini değiştirmişti. Bundan nasıl mı bu kadar eminim? Babam basım belgelerini buldu. Bu belgelerde ilacın içeriği vardı ve içerik babamın yaptığı ilacın içeriğinden çok daha farklıydı. Tüm köylüler babamı suçlamaya başladı. Mehmet Aslanbey bizim köye gelmişti. Babam onun yakalarından tutup sarsmaya başladı.

"Sen nasıl böyle bir şey yapabilirsin adi herif! Ben seni kardeşim bilmiştim! Ama sen dur! Basım belgeleri elimde! Herkese gerçeği göstereceğim!" İşte, babam belgeleri almak için eve girdi. Bizim de korktuğumuzu görünce bize çikolata uzattı. Zaten o sırada Mehmet Aslanbey suçunun ortaya çıkmaması için protesto başlattı ve babamı canlı canlı yaktılar. O belgeler de babamla birlikte küle dönüştü...

Flashback son

"Umarım olanları sana hatırlatabilmişimdir hala." Gözlerimden durmaksızın yaşlar süzülüyordu.

"Şimdi sen söyle! Miran'a karşı hislerim olsa ne değişir? Söyle!" Halam sessiz kalmıştı. Söyleyecek bir şey bulamıyordu.

"Yaren... Yaren nerede? Onu da çok özledim." diyerek konuyu değiştirmişti.

"Onu getirmedim hala, biliyorsun ona her planımı anlatmıyorum."

"Kızım, merak etme. Yaren seni arkandan bıçaklamaz. Miran'ı seviyorsa bile sana ihanet etmez."