Hiç ummadığımız kişiler birden bire hayatımızın merkezine yerleşir. Ve ben, hayatımın merkezine yerleştirdiğim adamla bir başkasının duyguları arasında sıkışıp kalmış, yolumu bulamamıştım. Yolumu bulmaya çalışırken yine o adam bana ışık olmayı başar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öğretmenler odasının önünden geçecekken kapı kendiliğinden açıldı. Ben şaşkınca içeriden çıkan kadına bakarken o kısa bir bakış atarak çıkışa yürümüştü. Kimdi bu? Burada böyle bir öğretmen olmadığından emindim.
"Orada öyle dikilecek misin?"
Uykudan uyanır gibi irkilerek kapı pervazına yaslanmış, kollarını göğsünde kavuşturmuş beni izleyen tarih öğretmenime baktım. Açık kalan ağzımı kapatmayı akıl ettiğimde çantamdan derste bize verdiği testi çıkardım ve, "Öğle arasında çözdüm, efendim. Bir bakar mısınız?" diyerek kağıdı Bay Kim'e uzattım. Bay Kim testi elimden alırken odanın ortasındaki büyük masaya geçti. Ben de diğer öğretmenleri görmezden gelmeye çalışarak yanında dikildim. Bay Kim çevik bir hareketle testi önüne çekip kırmızı kalemi eline aldığında nefesimi tutarak onu izlemeye başladım.
Testi yokladıktan sonra başını kaldırdı ve göz göze geldik. "20 sorudan 14 doğru. Kötü değil, Jennie." dediğinde gözlerimi büyüttüm. Tarihten 14 doğru hayatımda görmediğim bir şeydi ve o bana sadece kötü değil mi diyordu? Benim gibi biri için büyük bir şeydi. O yüzden küçük bir takdir beklemiştim en azından.
"Efendim, iyi değil mi?"
Gözleriyle bir süre yüzümü taradıktan sonra hiçbir mimiği oynamadan "Daha fazla yapman gerekir." dedi. Yoğun bakışlarını kaldıramazken gözlerimi kaçırdım.
"Yarın yeni konuya geçeceğiz." dediğinde güzel sesinden bir şeyler dinlemenin heyecanını yaşamıştım.
"Çıkacak mısın?"
Aniden yöneltilen soruyla bir süre öğretmenimin suratına boş boş baksam da hızla kafamı salladım. Her seferinde sesine ve güzel yüzüne dalıp gidiyordum. Buna bir son vermeliydim.
"Tamam öyleyse." dedi ve çantasından çıkardığı kağıtları karıştırmaya başladı. Ne aradığını merak ederken içlerinden birini ayırarak masaya koydu ve geri kalanlarını çantasına tıktı. Kağıdı önüme sürerek "Az önce anlattığım ders. Aklında kalanlarla çözmeye çalış." dedi.
Fark ettirmeden yutkundum. Pek bir şey dinlememiştim. Dersi evde çalışabilirim, ama Bay Kim'i evde göremem diye saçma bir mantık yürüterek onu izlemeye karar vermiştim. Şimdi çık işin içinden çıkabilirsen, Jennie.
Kağıda tedirgin bir bakış attıktan sonra bana gözlerini kısarak bakan öğretmenime döndüm. Bana inanmasını dua ederken "Efendim, bu şekilde yapabileceğimi sanmıyorum. Eve gidip ezber yapsam ve testi çözüp gelecek dersimizde getirsem?" dedim.
Bay Kim bir süre durduktan sonra "Bu önemli bir şey değil, Jennie. Sadece ben anlatırken ne kadarının aklında kaldığını bilmek istiyorum." dedi ve bana çıkış yolu bırakmadı. Testi çözmem gerekiyordu.
Kağıdı aldım ve sorulara bakındım. İlk soru Kadim dünya tarihi hangi yıldan başlıyor? du. Tamam, bunu dinlemiştim.
"İlk soruyu biliyor musun?" diye soran Bay Kim'e baktım. "753'cü yıl." dediğimde "Eradan önce." diyen Bay Kim kafamln karışmasına sebep oldu. "Ne?"
