Hiç ummadığımız kişiler birden bire hayatımızın merkezine yerleşir. Ve ben, hayatımın merkezine yerleştirdiğim adamla bir başkasının duyguları arasında sıkışıp kalmış, yolumu bulamamıştım. Yolumu bulmaya çalışırken yine o adam bana ışık olmayı başar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Moonbyul'la konuşmamızın üzerinden bir kaç gün geçmişti. Hala olanları kabullenemiyordum. O kadının kardeşi ile aynı okulda okuyor, her gün yüz yüze bakıyordum. Son söylediklerinden sonra Moonbyul'u her gördüğümde Kim Jisoo'yu görmüş gibi oluyordum. Aynı kibirli bakışlar ve küçümseyici yüz ifadesi... Ablasının kardeşiydi.
Öte yandan Kim Taehyung'a karşı içimde filizlenen anlamsız hisler. Bana neler olduğunu çözemiyordum, hislerime bir anlam yükleyemiyordum. Bu şeyin aşk olduğunu sanmıyordum. Aşk kadar güçlü bir şey hissettiğimden emin değildim. Artık hiçbir şeyden emin değildim.
Önümdeki kahve kupasına ellerimi sardım ve koyu sıvıya gözlerimi diktim. Kasım ayında olmamıza rağmen hava güneşliydi ve bu, sinir bozucuydu. Ben yağmur yağmasını, rüzgar esmesini beklerken güneş mi? Ciddi olamazsın.
Sabahtan beri bir şeyler anlatıp duran Lisa'nın sesi artık çok uzaktan geliyordu. Dinlemiyordum, açıkcası ilgimi çektiği de söylenemezdi. Belki Bay Kim'in nerede olduğu ile ilgili konuşsaydı, onu dinleyebilirdim.
"Jennie! Beni dinliyor musun?!"
Aniden yükselen ses irkilmeme yol açtı. Kafamı kaldırdım ve irice açtığım gözlerimle Lisa'nın öfkeli yüzüne baktım. "Sabahtan beri boşa konuşuyorum, değil mi? Belki ne hakkında düşündüğünü söylersin ve ondan konuşuruz. Böylece artık dikkatini bana verebilirsin, hı?"
Suçlulukla gözlerimi kaçırdım. "Kimseyi düşünmüyordum." Ona yalan söylemekten nefret ediyordum.
Yüzünde bilmiş bir ifade belirirken "Birilerini düşündüğünü söylememiştim zaten. Ama sen söylediğine göre doğru olmalı. Kim?" dedi. Fena pot kırmıştım.
Bozguna uğrayan suratımı gördüğünde Lisa'nın gözlerinde yaramaz bir parıltının belirdiğine yemin edebilirim. "Yoksa Kim Taehyung mu? Şu tarih öğretmeni."
Gözlerimi büyüttüm ve Lisa'nın koluna vurarak "Yok öyle bir şey! Ağzında öğretmen diyorsun, ayrıca o evli bir adam!" dedim. Yüzünü buruşturarak kolunu ovalayan Lisa "Ah, sadece şaka yapmıştım!" dedi. Ardından yüzündeki acı çeken ifadeyi silerek "Ama öğretmen olması bir şeyi değiştirmez. Hem evliyse nolmuş? Bence yakışıyorsunuz." deyip göz kırptı. Gözlerimi devirdim ve "Boş yapma, Lisa." diye mırıldandım.
Kollarını göğsünde bağlayarak başını çeviren Lisa, "Çok sıkıcısın." demeyi de ihmal etmemişti. Söylediklerini umursamayarak kahve bardağımı avuçladığımda tiz ses yüzümü buruşturmama neden oldu. "Şurdaki o değil mi?"
Kulaklarımı kapatmama neden olabilecek sesin söyledikleri dikkatimi ona yöneltmeme neden oldu. Baktığı yere baktığımda ise beklemediğim biri ile karşılaştım. Kim Taehyung'la.
Ama bu sefer yalnız değildi. Yanında biricik karısı da vardı.
Güzelliği ile göz kamaştıran Kim Jisoo, yanındakı adama gülümsüyor, Taehyung ona her gülümseyerek baktığında ise kalbimden bir şeyler kopuyordu. Şu an o kadının yerinde olmayı öyle isterdim ki. Gözleri kısılana kadar gülümsediği, hoş sözler sarf ettiği kişi olmayı her şeyden çok isterdim.
