(Not GL)ဧကရီနှစ်​ပါး၏ ဒဏ္ဏာရီ (Unicode+Zawgyi) (Completed)

အခန်း ၆ (ဖြူစင်သောနှလုံးသားရှိသူ)

အခန်​း ၆ (ဖြူစင်သောနှလုံးသားရှိသူ)

​"​သေပြီလား"

"ထင်​တာပဲ အသက်​မရှူ​တော့ဘူး"

"အင်​း ဒီ​လောက်​နှိပ်​စက်​ခံထားရတာမှမ​သေရင်​ ထူးဆန်​း​နေမှာ​ပေါ့"

"မင်​းသားကို​သွား​ပြောကြမယ်​"

သူတို့နှစ်​ဦး ​ကျောက်​စိမ်​းမင်​းသားထံ သတင်​းသွားပို့​သောအခါ ​ကျေနပ်​​နေ​သောအပြုံးတစ်​ခုနှင်​့ 'သွားပစ်​လိုက်​​တော့' ဟူ​သော ​အေးစက်​စက်​စကားတစ်​ခွန်​းသာပြန်​​ပြောခဲ့သည်​...

အမှန်​တွင်​ ​ကျောက်​စိမ်​းမင်​းသားသည်​ မြို့​ထဲမှ မိန်​းက​လေးအများစုထင်​ထားသည်​့အတိုင်​း ကြင်​နာတတ်​​သော​ယောကျ်​ားတစ်​​ယောက်​မဟုတ်​ပါ။ အလွန်​ခက်​ထန်​ကာ အညှိုးကြီးသူတစ်​​ယောက်​ဖြစ်​သည်​။ ​ယောက်​ျားတစ်​​ယောက်​အဖြစ်​ အလွန်​သ​ဘောထား​သေးသည်​ဟု​ပြောရ​ပေမည်​။ ထို့အပြင်​ဉာဏ်​နီဉာဏ်​နက်​များလွန်​းပြီး ​ကောက်​ကျစ်​သည်​့အထဲတွင်​လဲပါသည်​ဟု​ပြောရ​ပေမည်​...

"​မြန်​မြန်​ ဒီအတိုင်​းပဲပစ်​ထားလိုက်​​တော့"

"ညဖက်​ကြီး သချႋုင်​းကိုလာရတာစိတ်​မသန့်ဘူး မြန်​မြန်​သွားကြရ​အောင်​"

ဖျာနှင်​့ပတ်​ထား​သောအ​လောင်​းအား တွင်​းထဲသို့ပစ်​ချကာ ​သေ​သေချာချာပင်​မြေမဖို့ပဲ ဖြစ်​သလိုဖို့ကာထွက်​သွားကြ​လေသည်​...

​မှောင်​မဲ​နေ​သော မဟူရာည​ကောင်​းကင်​နှင်​့ သချႋုင်​းတွင်​းရှိ အုတ်​ဂူဖြူဖြူတို့မှာ စိတ်​​ခြောက်​ခြားဖွယ်​ရာ...
မကြာခဏဆိုသလို ငှက်​ဆိုးတစ်​​ကောင်​၏ တဂီးဂီး ​အော်​မြည်​သံကလည်​းထွက်​​ပေါ်လာတတ်​​သေးသည်​...
ထိုသို့ နက်​​မှောင်​​နေ​သော​ကောင်​းကင်​၏တစ်​​နေရာမှ အနီ​ရောင်​အလင်​းတန်​းတစ်​ခုထွက်​​ပေါ်လာပြီး လတ်​တ​လောမှ​မြေဖို့ထား​သော ​မြေပုံ​ပေါ်၌ ရပ်​တန်​့သွား​တော့သည်​...

​ခေတ္တအကြာတွင်​ ထိုအနီ​ရောင်​ အရာ၀တ္တုမှာ ​မြေပုံထဲသို့၀င်​သွားကာ ထို​မြေပုံမှ​မြေများသည်​ ရှင်​းလင်​းသူမရှိပါပဲ ​ဘေးသို့ပြန်​့ကြဲသွား​တော့သည်​...