Mabilis lumipas ang mga taon, marami na ang nagbago. Kasabay ng paglago ng negosyo ng mga Manoban unti-unti ding nadagdagan ang kasapi ng kanilang pamilya.
Lisa's POV
"John Liam Kim Manoban" galit na tawag ko sa isa naming anak ni Jennie, si John Liam ang pangalawa sa magkakapatid. Apat na taong gulang habang ang panganay naman namin ay nag ngangalang John Leo, anim na taong gulang at ang bunso naman ay pinangalanan naming Laureent Jadee, isang taong gulang. Sya ang aking pinakamamahal na prinsesa. Habang nasa isa naming kompanya si Jennie at nasa school naman si John Leo ako ang naiwan para magbantay sa dalawa naming anak.
"Liam ilang beses ko bang sasabihin sayo na masama ang paglaruan ang pagkain?" pagalit na tanong ko sa kanya habang karga si Laureent at pinapadede sa tsupon nito.
"Dada I hate you" nakasimangot nitong tugon, napataas ako ng kilay.
"And why?" tanong ko din sa kanya.
"How can I eat the food you cooked can't you see it was all burn" walang ekspresyon nitong sambit, manang mana nya ang ugali ng Mommy nya tss. Pinagmasdan ko ang niluto kong pancakes, fried eggs at hotdogs tama naman sya sunog nga.
"At least you should eat them, just take a little bite" pag eengganyo kong sabi sa kanya.
"I will tell to Mommy that you will try to poison me" sambit nito sabay irap sa akin, my god Jennie ang anak mo.
"Do you want me to call the witch name Nini? I will tell her that you don't want to eat your food" naka ngisi kong pananakot sa kanya, nag iba ang ekspresyon ng mukha nya bakas dito ang labis na takot. Kada susumpungin ang mga anak ko lagi kong panakot ang witch na si Nini pero syempre hindi yun alam ni Jennie baka mapatay nya ko ng wala sa oras.
"Tell me Liam do you want to?" tanong ko sa kanya.
"Please Dada don't call her she is a witch, she will take me" umiiyak na pakiusap nito sa akin.
"Then eat your food, I promise not to call the witch" naka ngiti kong turan habang pinupunasan ang mga luha sa kanyang pisngi. Nagsimula na nyang kainin ang pagkain na nasa harap nya. My three kids was a product of IVF, nung una natakot kami ni Jennie na subukan yung process but then sa kagustuhan naming magka-anak naglakas loob kami. Nung una sobrang hirap ng pinagdaanan namin nung pinagbubuntis nya si John Leo ang panganay namin. Nang pinagbuntis na nya sina John Liam at Laureent hindi na kami masyadong nahirapan kasi alam na namin yung gagawin.
"My princess do you want some more milk?" nakangiti kong tanong sa prinsesa ko. Ibinuka nito ang kanyang maliit na kamay at nilapat ito sa mukha ko.
"Da..da" tugon nito sa akin na sya kong ikinangiti ng malawak.
"Say that again my baby" sambit ko habang kinikiliti ang leeg nya.
"Da..da no.." bungisngis nitong sambit, mahihinang halikhik mula sa kanya ang maririnig sa kusina namin.
"Dada" tawag ng pansin sa akin ni Liam, humarap ako sa gawi nya.
"Yes baby?" tanong ko sa kanya.
"Do you love mommy?" out of nowhere na tanong nito sa akin.
"Yes baby I love your mom more than anything in this world" naka ngiti kong sagot na syang nyang ikinatanggo. Sandali syang nanahimik, pinapalobo nya ang isa nyang pisngi na tila nag iisip.
"How about my kuya Leo do you love him Dada?" pagtatanong nya sa akin.
"Of course I love him, he is my son" tugon ko sa kanya.
"What about baby Laureent?" tanong nitong muli sa akin.
"Of course she is our princess and I love her so much" masaya kong tugon sa kanya at hinalikan ang pisngi ni Laureent.
