အပိုင္း-၄၆(အပိုင်း-၄၆)

6.6K 459 97

by SeleniumStar26

by SeleniumStar26

Zawgyi

ခ်န္ေယာလ္ ပါးကိုလာတို႔ထိေနတဲ့ အထိအေတြ့ကိုခံစားေနရသည္။

အိပ္ခ်င္ေနဆဲသူ႔စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြမဖြင့္ပဲ ပါးေပၚက်ူးေက်ာ္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြကို လက္ဖမိုးနဲ႔ဖယ္ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။

"ေဟး ကေလးေလး"

အသံနဲ႔ေကာ အထိအေတြ့နဲ႔ပါႏိႈးလာတာမို႔ အအိပ္မက္တဲ့ခ်န္ေယာလ္က ေဒါသထြက္လာရသည္။

"သြားကြာ~"

အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံေလးနဲ႔ေျပာမိေတာ့ သူကရယ္ျပန္တယ္။

"ဟက္ဟက္ ထပါၪီးေဘဘီရဲ့ ၁၁ေတာင္ထိုးေနပီ"

ထြက္လာတဲ့ အသံကေနြးေထြးမႈအျပည့္ေပမဲ့ ခ်န္ေယာလ္ကေတာ့ ပိုလို႔ေတာင္ေဒါသထြက္သြားရေလသည္။

ေခါင္းအံုးထဲကို မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းနီးပါးဖိဝင္ပစ္လိုက္ရင္း

"သြားဆိုဟာ~"
"ထပါအသည္းေလးရာ လိမၼာတယ္ေလ တေနကုန္ဘာမွမစားရပဲျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ထထ"
"ထဘူး"

ေျပာေျပာနဲ႔ ပခံုးနားထိေရာက္ေနတဲ့ ေစာင္အနီရဲရဲကို ခ်န္ေယာလ္က ေခါင္းမူးၿခံဳပစ္လိုက္ေလသည္။

"အသည္းေလး"
"ခ်န္စိတ္တိုလာပီေနာ္!"

စူးခနဲေအာ္ပစ္လိုက္တဲ့အသံေနာက္မွာ မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ကေလးေတြက ပြင့္လာေလၿပီ။

ခ်န္ေယာလ္ ျမင္ကြင္းထဲဝင္လာတဲ့ ဆြယ္တာ စိမ္းႏုေရာင္နဲ႔ ဘတ္ဟြၽန္းက သန္႔ျပန္႔ပီး ေခ်ာေမာလို႔။

ငမ္းေနရင္းကေန ခ်န္ေယာလ္ကရုတ္တရက္ ဘတ္ဟြၽန္းကို မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ၾကည့္လာကာ

"ဘယ္တံုးကထသြားတာလဲ"

သူ႔ကိုတစ္ေယာက္ထဲထားပီး ထသြားလို႔ဘတ္ဟြၽန္းကိုစိတ္ေကာက္ဖို႔တာဆူေနတဲ့ တိမ္လံုးက ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေမ့ေနသေယာင္ ဘတ္ဟြၽန္းကိုေတာင္ မရွက္ႏိုင္ေတာ့။

"ဗိုက္ဆာလို႔ႏိုးသြားတာနဲ႔ တစ္ခါထဲေရခ်ိဳးပီး ေဘဘီႏိုးလာမဲ့အခ်ိန္ေစာင့္ေနတာပါကြာ ကိုကိုအခုထိဘာမွမစားရေသးဘူးေနာ္"

ေျပာလဲေျပာ ကုတင္ေပၚလဲလာလွဲတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းက ခ်န္ေယာလ္ နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ေလရဲ့။