Big Boss And His Mochi [ COMPLETE ]

အပိုင္း-၅၃ (အပိုင်း-၅၃)

Zawgyi

ဟန္းနီးမြန္းမမည္တဲ့ ဟန္းနီးမြန္းခရီးက ဒီေန့တြင္ေတာ့အဆံုးသတ္ခဲ့ၿပီ။

"ပင္ပန္းသြားပီအကုန္လံုး နားလိုက္ၾကပါၪီး"

ေလယာဥ္ကြင္းက အထြက္မွာ အကုန္လံုးကိုကားစီစဥ္ေပးလိုက္တဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းကေျပာလာတဲ့စကား။

ဒါေပါ့ သူမ်ားဟန္းနီးမြန္းခရီးကိုဝင္ေနွာက္ယွက္ခဲ့ၾကတာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းေနလိမ့္မလဲ။

"ဟက္"

တေရြ့ေရြ့သြားေနတဲ့ကားေပၚမွာ ဘတ္ဟြၽန္းကို မွီၿပီး အျပင္ကိုေငးလာတဲ့ ခ်န္ေယာလ္ေလးက ဘတ္ဟြၽန္းရယ္သံမွာေခါင္းေထာင္လာသည္။

"ဟင္ ဘာရီေနတာလဲလူဆိုး"

လာၾကည့္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ကေလးေတြက အသည္းယားစရာ။

"ဘာမွမရီရပါဘူးကြာ ဒီတိုင္းေဘဘီ့ကိုစဥ္းစားမိၿပီး သေဘာၾကလို႔"
"ဘာလဲ သေဘာၾကရံုပဲလား"

တြန္႔ခ်ိူးလာတဲ့ မ်က္ခံုးေလးေတြကို ဘတ္ဟြၽန္းက လက္နဲ႔အသာေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္သည္။

"ကိုကိုက. . "

"ေဘာ့စ္ မနက္စာအျပင္မွာပဲစားမွာလား"

ဒီဆန္းေယာ့ကို ဘယ္သူကေမာင္းခိုင္းလိုက္တာလဲ။
အရိပ္အကဲကို သက္ေစ့နီးပါးမသိတဲ့အေကာင္။

"မဟုတ္တာ မင္းကိုပဲခ်က္စားၾကမွာေလ"
"အကိုႀကီးေယာ့က ခါးမွာ ခ်န္မႀကိဳက္ဘူး"

ဆန္းေယာ့တစ္ေယာက္ကေတာ့ ၾကက္သီးေမႊးေတြေထာင္ကုန္ရၿပီ။

"ကြၽန္ေတာ့အမွားပါေဘာ့စ္"
"သိေသးသားပဲ"
"ဟီး ေတာင္းပန္ပါတယ္"
". . ."

ကားေလးစံအိမ္ေရာက္ေတာ့ ထြက္ႀကိဳၾကတဲ့လူေတြက အတန္းလိုက္ႀကီးမို႔ ခ်န္ေယာလ္က ႏွာေခါင္းရႈံ႔သည္။

"ျမင္ရတာ ေခါင္းမူးတယ္ကိုကို"

ဘတ္ဟြၽန္းလက္ၫွိုးေလးတစ္ခ်က္အေဝ့မွာတင္ ရွင္းလင္းသြားတဲ့ လူအုပ္ႀကီး။

"လာ ကိုကို႔ကိုမွီ"
"ဟင့္အင္း ခ်ီ"

ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ဘတ္ဟြၽန္းေခါင္းကုတ္မိသည္။
ဒီတစ္လထဲကို အရမ္းရွည္ထြက္လာတဲ့အရပ္ကလဲ ျပသနာပဲ။