Delicesine bir sevda ..
"Kabul. Bu açıttı. Ama elimi açıttın sadece. Yoksa benden istediğin kadar nefret edebilirsin. Sikimde bile değil komiserim"
Kadın adamın önce bacak arasına tekme atı adam yere yığılınca üzerine çıkıp ard ardına yumurukladı ve...
ÖNEMLİ! ARKADAŞLAR ÖNCELİKLE MERHABA. BİRŞEY DUYURMAK İSTİYORUM OKURSANIZ SEVİNİRİM. KİTAP KAPAĞINDAN ANLAŞILDIĞI ÜZERE KİTABI BEN YALNIZ YAZMIYORUM. neftahsu_ İLE YAZDIM ! EMEĞİN ÇOĞU ONUN AMA BENİM SAYFAMDA PAYLAŞILDI SADECE!
YANİ PRİM KASMIYORUM KİMSENİN ÜZERİNDEN BU BÖYLE BİLİNSİN İSTEDİM . KİTAP KAPAĞINDA DA HEM ONUN HEM BENİM KULLANICI ADIMIZ YAZIYOR!
Yeni kapak fotoğrafı nasıl sizce???
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
19.bölüm
"Efendim?!" Diye yanıtladı Tuna. İrem yanına gidip oturdu.
"Ne yapıyorsun?"
"Bebeğimizin katilini bir şekilde bulmaya çalışıyorum" dediğinde yutkundu İrem.
"Şey...ee yemek hazır hadi gel hem ben bir iz buldum o yüzden İstanbul'a geldim" dedi İrem.
"Ne izi?" Diye sordu Tuna merakla.
İrem derin bir nefes aldı. "Vedat olduğundan şüpheleniyorum Tuna. Hiç kimsenin hamile olduğumdan haberi yoktu, ayrıca kim neden sana saldırsın ki? Saldırsa sadece sana saldırırdı. Ama Vedat bebeğim olduğunu biliyordu ve bu yüzden bana saldırdı bence" dedi. Tuna sinirle yumruğunu sıktı.
"Ulan ona öyle işkenceler yapacağım ki doğduğuna pişman olucak pezevenk it" dedi adam sinirle.
"Tuna'm sakin ol nolur bak dikkatli ve planlı hareket etmemiz lazım" dedi kadın. Korkuyordu kadın. Dışardan güçlü olsada söz konusu Tuna olunca akan sular duruyordu.
Tuna hışımla elini saçlarına daldırdı ve volta atmaya başladı.
İrem Tuna'nın karşısına geçip ellerini indirip tuttu "Tuna'm sakin ol bebeğimiz için" dedi ağlamaklı sesiyle.
Tuna sakinleşmek için iremte sımsıkı sarıldı. İrem dolu gözlerle karşılık verdi ve kollarını sımsıkı sardı bedenine.
Kadın zar zor gülümseyip "Hadi benim kıskanç Ayım yemek yiyelim" dedi.
Tuna başını salladı. Ve İremle birlikte aşağa indi. Masaya oturup yemek yemeğe başladılar.
İrem yemeği bırakmış kocasını izliyordu. İki yıl onsuz kalmıştı. Yüzün her zerresini bir daha aklına kazımak ister gibi izliyordu..
Tuna, izlendiğinden habersiz bir şekilde yemeğini yiyordu. Kafasını kaldırdığında İremin onu izlediğini görünce gülümsedi. Yemeği bıraktı.
