Mafyanın Nefesi(Düzenleniyor)

Raydan çıkan kalp

•29.bölüm

Güzel geçen kahvaltının ardından Tuna odaya çıkmıştı. İrem masayı toparlayıp bulaşıkları hall ettikten sonra o da odaya çıkmış ve simsiyah bir takım elbisenin içinde fazlasıyla çok yakışıklı duran kocasını görmüştü.

Kadının eli kapıda kalmıştı gözleri Tunanın üstündeydi adeta donup kalmıştı yerinde.

Hatırlamasa bile Tuna'yı görünce kalbi raydan çıkmış gibi atıyordu. Ona çekiliyordu sanki.

"N-nereye gidiyorsun?" diye sordu İrem kekelediği için kendine lanet ederken.

"Şirkete gidiyorum" dedi Tuna aynadan kendine bakarak.

"Ha tamam. Unutmuşum" dedi İrem yutkunarak. Tuna İremdeki değişikliğin elbette farkındaydı.

"Hayırdır n’oluyor?" Diye sordu Tuna.

"Hiç, hiç bir şey ne olucak ki?" Diye aceleyle cevap verdi İrem. Tuna omuz silkip önüne döndü.

"Bende geleyim mi seninle?" Diye sonru İrem şirince.

"Nereye?"

"Şirkete işte nereye olacak" dedi Tunaya yaklaşarak Tuna kendisine yaklaşan kadına bakıyordu.

"Cevap vermeyecek misin?" Diye sordu İrem. O sırada Tunaya iyice yaklaşmıştı. Tam dibinde duruyordu.

Tuna yutkundu. "Olur..." dedi sonra sırıtmaya başlayarak. İrem gülümseyip yanağından öptü. "O zaman ben hazırlanayım" diyip üst kata çıktı.

İrem odaya çıkmış banyoya girip rutin işlerini hall ettikten sonra çıkıp dolabın önüne geçti. Mini etek ve beyaz gömlek giydi. Aynanın karşısına geçip yeşil gözlerini orataya çıkaracak sade makyaj yaptı. Uzun saçlarını tarayıp açık bıraktı. Topuklu ayakkabılarını giyinip çantasını ve telefonunu alıp aşağı indi.

Tuna onu görünce bir kez daha hayran kalmıştı. Gülümseyerek İreme bakarken İrem yanına gelmişti. "Hadi gidelim" derin bir iç çekip evden çıktı. Birlikte arabaya bindiler. Yolda giderken camdan dışarıyı seyrediyordu İrem. Tuna ise bir İreme birde yola bakıyordu.

Kısa süren yolculuğun ardından Astepe Holdinge gelmişlerdi. Arabadan indikten sonra Tuna anahtarı görevliye verdi. Birlikte içeri geçtiler.

Onları gören herkes "Günaydın" diyordu. Tuna ise sadece başını saklamakla yetiniyor soğuk bakışları ile asansöre doğru gidiyordu. İrem de peşinden tabi.

Asansöre binip odasının olduğu kata tıkladı Tuna. Asansör durduğunda inip odasına doğru ilerlemeye başladı. İremde yanında geliyordu.

İkiside odaya girdi. Tuna masasına geçip oturdu. Yoğun bir gün onu bekliyordu.

"ee şey ben ne yapacağımı şimdi?" Diye sordu İrem.

Tuna biraz düşündü. Sonra "bilmem otur yanımda, aklıma yapabileceğin bir şey gelirse söylerim" dedi. İrem omuz silkip masanın önündeki koltuğa oturdu ve masanın üzerindeki birbirine çarpan toplarla oynamaya başladı.

Tuna dosyalara dalıp gitmişti. İrem sıkıntıdan patlamak  üzereydi. Kalkıp odayı dolaşmaya başladı.

Neredeyse tüm dergileri iki kez okumuştu. Şimdide odayı gezip en son Tuna'nın başının üstünde durdu. Dosyalara bakmaya başladı.

Tuna öylesine dikkatle yapıyordu ki işini başında dikilen İremi bile fark etmemişti. Bir müddet oflayarak başını geriye yaslayınca İremi fark etti.

"Ne yapıyorsun?" Dedi kaşlarını çatarak.

"Hiç sıkıldım sadece" dedi İrem oflayarak.

Tekrar dosyalara bakmaya başladı. Baya baya karışıktı ama anlıyordu işlerden.