Mafyanın Nefesi(Düzenleniyor)

Hatırlıyorum...

•31.bölüm

Tuna banyoda ki rutin işlerini hall ederken İrem onun için rahat birşeyler koymuştu giymesi için. Sonra aşağı inip sofraya oturdu. Kısa bir sürenin ardından Tuna da gelmişti. Kahvaltıdan sonra Tuna bavulları bagaja yerleştirdi. İremde sofrayı topladı. İşleri bitince arabaya bindiler. İrem arabada bağdaş kurup öyle oturmuştu. Sırtını kapıya yaslamış araba kullanan kocasını izliyordu.

Tunanın her hareketini dikkatle izliyordu. Tuna elini sakallarına götürüp oynadı biraz. Sonra dudaklarını kemirmeye başladı. Sıkıldığı için bir yandanda parmaklarıyla ritim tutuyordu. İrem gülümsedi. Sırıtarak Tunayı izlerken Tuna ona dönünce bakışlarını kaçırdı gülümseyemeye devam ederek. Bu sefer de Tuna gülümsedi.

İrem kendini tutamayıp

"Sen benim gerçekten kocam mısın ya?" Diye sordu.

Çok fazla yakışıklıydı kusursuzdu ve İrem bu adamın kendisinin kocası olmasına baya şaşırıyordu.

“Yoo şakacıktan kocanım” dedi Tuna dalga geçerek. İrem göz devirdi. Tuna gülümseyip ona döndü.

“Ne oldu neden sordun?”

İrem omuz silkti. “Tabi bu kadar yakışıklı ve kusursuz birini nasıl kaptım diye düşündün değil mi?” Dedi Tuna egolanarak.

"Evet bu kadar yakışıklı kusursuz ve egolu birini" Diye İrem de onunla dalga geçti. Tuna gülümseyerek önüne döndü. Yola devam ederken İrem camdan dışarıyı izliyordu

"Şey...biz nereye gidiyoruz" Diye sordu İrem. Daha yeni aklına gelmişti sormak. Tuna akıl bırakmıyordu ki.

“Tatile” dedi Tuna. İrem göz devirdi. “Komik misin sen bu gün biraz?” Tuna kıkırdadı.

“Alanya’daki otele gidiyoruz”

“Hangi otel’e?”

“Benim otelime”

“Senin Alanya’da otelin mi var?” Dedi İrem şaşkınlıkla.

“Evet, neden şaşırdın ki? Zenginim sonuçta” dedi Tuna sırıtarak.

"Aynı zamanda da baya egolusun" Dedi İrem.

"Ama sen bu egoluya aşıksın evlisin onunla" diye yanıt verdi Tuna. Hâlâ sırıtıyordur. İrem yine göz devirip kollarını göğsünde birleştirdi. Sonra aklına gelen şey ile kaşlarını çattı.

“Senin niye Alanya da otelin var?” diye sordu Tunaya.

“Neden olmasın ki?” Diye sordu Tuna tek kaşını kaldırarak.

“Alanya’dan bahs ediyoruz. Sarışın, bikinili, turist kadınların en sık gittiği yer Tuna!” Dedi İrem sinirle. Tuna güldü.

"Kıskançlık kokusu mu alıyorum ben?"

“Ne alakası var” diyerek çatık kaşlarını düzeltti İrem.

“Sen evli bir adamsın sonuçta. Onun için dedim”

Tuna gülmeye devam ediyordu. “Hıhı kesin o yüzdendir”

“Evet o yüzden, hem ben seni hatırlamıyorum bile neyini kıskanayım ki” dedi arkasına yaslanarak. Tuna’nın gülen yüzü solmuştu aniden. Haklıydı, daha kocasını bile hatırlamıyordu...

Sonraki saatler sessiz geçmişti. Yolculuklarının bitmesine az kalmış bir süre de İrem uykuya yenik düşmüştü.  Tuna İremden ses gelmeyince ona döndü. Ve karısının uyuduğunu görünce yüzünde gülümseme oluştu. O kadar masum ve narindi ki...