Pambungad

155 10 4
                                    

Ang lahat ng nakasaad sa istoryang ito ay pawang kathang isip lamang at hindi totoo. Lahat ng tao, lugar, at pangyayari na nabanggit sa storyang ito ay hindi totoo. Ang lahat ng mababanggit rito na may hango sa tunay na buhay ay pawang pagkakataon lamang at hindi sinasadya.

Plagiarism is a crime.

###

𝚂𝚗𝚘𝚋𝚋𝚒𝚜𝚑

Holding my popcorn, masaya akong nagaantay sa pagsisimula ng game. Championship, Marshon University versus La Yondelle University, the game was held on our school. I was so hyped even when I'm alone.

The three decided to ditch me kaya I have to bare the loneliness. Chezca, she had an emergency with her father. While Jam and Lynn, umatras sila dahil something came up with their project.

Tsk, they can just tell me na ayaw nilang manood.

While waiting, mataman kong tinititigan ang mga players ng aming school. Nasa taas ako ng bleacher so I would see the whole thing that's happening inside the court. Kaya madali na sa akin na titigan ang players namin.

Hindi ko na mapigilan ang mangiti dahil sa sobrang pagkabusog ng mata. They are all so handsome. Familiar na sila sa akin dahil they've been the players ever since I'm here.

Austin, Kevin, Isaac, Logan, they're all familiar and very well-known inside our campus. Marami pang iba sa kanila and then all of a sudden my eyes went to someone na nakaupo sa kanilang bangko.

He's drinking the water way too harsh na natatapon na ang tubig sa kanyang balat pababa sa kanyang jersey. The way his bicep flexed dahil sa pagkakahawak niya sa bote ng tubig. I can't help but to notice how thick his eyebrows and how his side profile can kill an innocent deer.

The first thing that's in my mind was, if he's single or not?

I would love to know what's his status. How come I didn't knew him? It's so impossible na hindi ko siya mapansin, he's screaming supremacy and stout. Transfer, perhaps?

Staring at him, binasa ko ang aking labi at pinadaan ang aking mata sa kanyang braso. Watching him shamelessly. Who would know, right? And besides, I've done this so many times na hindi na bago sa akin ang man-stalk.

Ang walang ekspresyon niyang mata ay matamang pinapanood ang kanyang mga kasapi habang sila'y nagsho-shoot. Basa na ang mga ito dahil sa pawis, samantalang siya'y basa na dahil sa paginom niya kanina.

At wala manlang siyang pakealam!

"Bron... 23..." Binasa ko ang mga nakasulat sa likuran ng kanyang jersey.

Next year, I will ask our principal about the jersey they're giving to their players. Sana ay ilagay na rin nila ang pangalan para naman hindi na mahirap. I would always struggle. Mabuti na lamang at nalalaman ko rin ang names nila dahil kina Chezca.

They know every gossip here and there at hindi na nakakagulat na kilala nila ang kahit sino na nandito sa school.

When the game started, he was one of the first five to play inside the court. He had me there. Just right there.

"GO ASHTON!!" A very loud girl behind me caught my attention. Hindi lamang ako ang nakapansin sa kanya, everyone actually.

Kumunot ang aking noo.

"Ashton?" Bulong ko.

My gaze went back to Mr. Bron, nagulat ako nang makitang nakatingin siya sa gawi noong babae. Ngumiti siya sa babae na naging sanhi ng paglaki ng aking mga mata. I've been staring at him at simula kanina pa'y hindi ko manlang siya nakitaan ng pagngiti.

Longing For YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon