Longing For You

Pahina 29

𝙲𝚞𝚍𝚍𝚕𝚎 𝚠𝚒𝚝𝚑 𝚖𝚎

Ngumiti ako kay Ashton at pinalis ang luhang nakakairitang bumagsak sa aking pisngi.

"Okay na naman ako. Ikaw rin siguro, because besides... you're engaged." Sabi ko at nakayanang titigan si Ashton habang binibigkas ang mga salitang iyon.

Sa kanyang hitsura'y parang gusto niya akong hawakan. Hindi siya nagsalita nang sabihin kong engaged na siya, totoo nga ba?

Mas lumakas ang ihip ng hangin dahilan ng pagyakap ko sa aking sarili. Nagiwas ako ng tingin kay Ashton at ipinaling ito sa aming harapan, ang tubig alat sa ilalim ng maliwanag na buwan.

"I'm not engaged Kitty..."

Nanlaki ang aking mga mata. Parang nakiliti ang aking tenga nang ibulong niya sa akin iyon.

Hindi pamilyar sa aking tenga ang lumabas sa kanyang bibig pero naginit ang aking dibdib. Then a lone tear fell once again.

Pumikit ako at hinayaan ang sarili na manatili sa yakap niya. We've never been this close. I dreamed about this, kahit ngayon ay ganoon pa rin.

Sya pa rin ang laman ng mga panaginip ko.

Hinayaan ko ang kanyang baba sa aking balikat habang ang init ng kanyang mahahabang braso'y palupot ang kabuuan ko.

Why are we suddenly intimate?

"Bakit hindi kita maangkin, Kachine?" Bulong niya.

Kumunot ang aking noo.

"You have me before, Ash. Sayong sayo ako. Hindi mo ba alam kung gaano ka sakit sa akin ang mga nagdaang iyon?"

This is a dream. I kept chanting inside my head because I can't accept the fact that I'm inside his arms. Can't accept but I love it.

"Hindi pa ako handa ng mga oras na iyon, I'm still angry, still sulking about the deep past you forgot. I know it's not your fault and I'm selfish, immature, a fool." I half smiled when I felt his left foot playing with mine.

"Why are we suddenly cuddling?" Natawa ako.

This is so unlike us. Are we together now? What?! Natawa akong muli sa aking naisip. Why am I happy all of a sudden?

"Napakatagal na noong huli kitang na yakap ng ganito, Kitty. I really miss my favorite bear." Umigting ang kanyang braso at mahina na ang kanyang boses.

"This is a dream, Ashton. Right?" I whispered, alam kong kahit anong hina ay maririnig niya ako.

Nagulat ako nang maramdaman ang balikat kong nababasa. I decided to ignore it. Sa aming dalawa, talunan ako. Ako ang laging umiiyak.

It's okay to shed a tear for me. Just even once sa buong lifetime naming dalawa. Sa buhay na ito, there are things that I regretted.

And one of them is loving Ashton.

"You're my biggest regret Ash." I said softly with a chuckle.

I heard a single sniff and followed with a chuckle. Ang hagikhik na hindi ko malilimutan. I finally heard him chuckle.

"Bakit ka natatawa?" Tanong ko at natampal pa ang kanyang braso.

Humigpit ang kanyang akap sa akin. Mas lalo akong nainis dahil sa natawa siya sa akin.

"Kase... iyang iyan din ang sinasabi mo sa akin. I know it's a bit awkward to talk about but yeah, it's true. And we're the sweetest kaya kung paguusapan natin ito ngayo'y baka sabihin mong napaka-jejemon mo naman." Namula ang aking mukha.