*Ashton*
"O kimdi?"
"Bethany"
"Ah, dostum. O kızdan hala kurtulamadın mı? Kısa süreli sanıyordum"
"Öyleydi. Ama onunla takılmak eğlenceli. Ne istersen yapıyor..." Güldüm. Bethany ile fazla uzun takıldığımın farkındaydım. Ama ateşli kızlarla takılmak hoşuma gidiyor. Her gün başka bir kızla olsam bile Bethany'nin her zaman var olduğunu bilmek iyi bir şey. Günün her saati birini bulmak bazen zor olabiliyor.
"Söylendiği kadar ateşli mi?"
"Dostum, onu çıplak gördüğün an ateşli kelimesinin anlamını unutuyorsun" Alt dudağımı ısırıp başımı kalabalığa doğru çevirdim.
"İşin bittiği zaman belki bana da bir gece ayarlayabilirsin" Beau sırıttı ve birasından bir yudum aldı.
Bardağımı avuçlarken güldüm. "Neden olmasın"
*Bethany*
Yemeğe yarım saat varken yataktan kalktım ve giyeceklerimi seçmek için dolabımın başına geçtim. Bu anı 383793.kez yaşıyordum. Sonunda parçalanmasına sebep olduğum aile yemeklerine alışmıştım artık.
Dolaptan beyaz bluz ve bir pantolon alarak yatağın üzerine koydum. O sırada kapı açıldı.
"Baba sen kapıyı-"
"Oops, yanlış kapı" Kalın bir ses kapının önünde durmaya başladı. Sesin sahibini görebilmek için kapıya yaklaştım. Siyah pantolon içinde ki ince bacakları ve beyaz gömleğinden gözüken dövmeleri ile uzun boylu biriydi. Babam ne zamandır yeni modelleri eve getiriyor ?
"Sen... Yeni model misin?" Bana utanmış bir şekilde bakan yeşil gözlerini ve yüzünü süzdüm.
Güldü. "Hayır, ben Allison'ın erkek arkadaşıyım"
"Allison?"
"David'in yeğeni olan Allison. Koruman hakkında hiçbir şey bilmiyorsun"
Tek kaşımı kaldırıp kurduğu cümleyi farketmesi için ona baktım.
"Ne? Neden öyle bakıyorsun?"
"Küstahlığın yüzünden olabilir mi? Hep böyle misindir?"
Pembe dudaklarını yalayıp eliyle ensesini ovdu. Demek istediğimi anlamış olmalıydı.
"Şey, üzgünüm. Sadece arkadaş olabileceğimizi düşünmüştüm"
"Düşünme. Sadece korumamın bir yakınısın. Arkadaşım olamazsın"
Kapıyı arkamdan kapayıp yatağın üstünde duran kıyafetlerime uzanmak için eğildim. İnsanlar ne zamandır bu kadar kaba ? Tamam, belki biraz ağır konuşmuş olabilirim. Ama doğruları saklamak zorunda değilim. İlk tanışmada bu kadar rahat olmak cesaret işi. Özellikle de patronunun ailesiyle tanışacağın zaman.
Hazırlanmayı bitirip aşağı inmek için odamdan çıktım. Aşağıdan gelen konuşma seslerini duyuyordum. David ve babam konuşurken araya kalın sesli o çocuk da giriyordu ve babam bundan rahatsız olmuyordu. Ben ne zaman bir konuşmaya girsem azarlayan bir insanın yabancılara karşı bu kadar değişmesi... İlginç.
Merdivenleri inerken tüm gözler üstümde toplandı. İlk olarak kalın sesli olan o çocukla gözgöze geldim. Ardından babam ve David. Gülümseyerek David'in yanında ki sandalyeye oturdum.
"Bethany, Harry ve Allison ile tanış" dedi babam, eliyle karşımda oturan çifti göstererek.
Allison elini uzatıp gülümsedi. Nazik bir kız olarak bende aynısını yaptım. Ardından adının Harry olduğunu öğrendiğim kalın sesli çocuk ile tokalaştım. Tıpkı ilk kez tanışıyor gibi.
