Pain Princess meets Death Prince

Chapter 32

EUNICE

Hindi namin namalayan na uwian na pala. Ganun kami katagal nag-usap? Bakit parang ang bilis ng oras? Pakiramdam ko mga dalawang oras pa lang kaming magkasama.

Ganun talaga kapag masaya ka, bumibilis ang oras.

Sabi ng isang parte ng utak ko. Yeah I admit, masaya nga ako sa mga oras na ito. Pagkatapos naming magkulitan, we decided to take a nap. At sa mga oras na ito, mahimbing pa din syang natutulog sa tabi ko. He look so peaceful. Noong magkasama pa kami ni Rein at ako pa si Isabelle, this one is one of my favorite sights of Rein. Mukha kasi syang mabait at ang aliwalas ng mukha nya. Pero I need to wake him up already because it's getting late. Kahit pa gusto kong magtagal kami dito ay kailangan ko nang umuwi dahil nagtext sakin si kuya na gusto nya akong makausap. So I do what I needed to do.

"Rein? Hey wake up." Sabi ko sa kanya. No reaction.

"Rein? Gising na." Sabi ko ulit at tinapik-tapik sya sa pisngi. Nakita ko namang dahan-dahan nyang minumulat ang mga mata nya.

"Kanina ka pa gising?" tanong nya sa akin. Umiling ako at ngumiti.

"Ngayon lang din. Uwian na. Ayaw mo pa ba umalis?" tanong ko sa kanya.

"Kung ikaw naman kasama ko then why not diba?" biro nya. Pinitik ko naman sya sa noo na ikinagulat nya.

"What?" takang tanong ko.

"That gesture, Isabelle used to do that before." Sabi nya. Ako naman ang nabigla, nawala sa isip ko na madalas ko palang gawin sa kanya yun noon.

"I'm sorry."

"You don't need to. It's okay." Sabi nya at ngumiti. Tumayo na ako para makapag-ayos at umalis ganun din sya.

"Paano 'tong mga kalat natin?" tanong ko sa kanya.

"Edi liligpitin natin." Sabi nya at nagsimula nang magligpit. Sumunod din ako sa kanya.

After ten minutes natapos na din kami. Umalis na kami sa lugar at ngayon ay nasa parking na ng school.

"Pwede ba kitang ihatid?" tanong nya.

"Sorry, dala ko kasi ngayon yung kotse ko eh." Sabi ko sa kanya and gave him a shy smile.

"Ah ganun ba? Maybe next time?" hopeful na tanong nya.

"Sure." Sabi ko sa kanya at ngumiti na. I decided to head to my car and wave him goodbye.

After thirty minutes nakarating na din ako sa bahay. Pero pagdating ko wala naman si kuya so I get my phone and composed a text.

To: Kuya Kent

Kuya, where are you? I'm home. Take care.

Message sent.

Maya-maya pa nakarecieve na ko ng reply kay Kuya.

Fr: Kuya Kent

I'm in a meeting baby sis. Uuwi din ako agad pagkatapos nito. Thanks :)

I see. I decided to eat dinner by myself. Pero habang kumakain ako, nagvibrate na naman yung phone ko.

Fr: Rein

Hey, got home?

I composed a text to reply.

To: Rein

Yeah. You?

Fr: Rein

Yup. Kanina pa. Kumain ka na? :)