Kırgın Çiçekler-Yeniden

Geçmiş

Güney,

Tüm gece herkes kendisini suçlamış,hatta bu yüzden zaman zaman sesler bile yükselmişti.Kimi ikna edeceğimi şaşırmıştım.Burada iki tane suçlu vardı..Onlarda şimdi hayatta değildi..Mesude teyze ve Kemal ! Evet,Kemal..Kemal polislerle girdiği çatışmada ölmüştü..Kurtulmuştuk o pislikten ama arkadaşımızı bizden almıştı..Mesude teyze eğer o adamla evlenmeseydi Eylül'ün hayatına hiç girmeyecekti bu pislik..Ya da kızına inansaydı Mesude teyze Eylül bunları yaşamamış olacaktı..Kim bilir belki çok iyi bir öğretmen ya da çok başarılı bir doktor olabilirdi..Bir hayatı değil bir sürü hayatı mahvetmişti o adam..

Uyku falan tutmamıştı..Yatakta geçmişi düşünürken Songül'ün odaya girmesiyle doğruldum..Ağladığından emindim..

Güney:Songül..

Songül:Güney..Uyumadın mı sen ?

Güney:Yok..Uyku tutmadı..İyi misin ?

Songül:Biz geçmişi konuşuyorduk kızlarla..Güney ben kardeşimi çok özledim..Çok özledim onu..

Güney:Gel buraya,gel..

Ali,

Dün akşam bir pislik daha yok olmuştu bu dünyadan..Bir kızın hayatını mahveden adam yıllardır yakalanamıyordu..Başka bir ekiple yaptığımız plan işe yaramıştı ve pislik çatışmada geberip gitmişti..Şimdi sıra 18 yaşındaki genç kızın katilini bulmaya gelmişti..Bunun üzerinde çalışırken müdür yanımıza geldi..

Ali:Müdürüm..

Müdür:Ali..Şu akşamki olay..

Ali:Evet müdürüm..Adam hakettiği yerde şuan..

Müdür:Diğer ekibin komiseri..Serkan Özgün..

Ali:Akşam berbat görünüyordu ama..

Müdür:O adamı buraya istiyorum..O bize lazım..

Ali:Na-nasıl yani müdürüm ?

Müdür:O adam bizim ekibimizde olmalı..

Ali:Ama..

Müdür:Ne söylüyorsam onu yap Ali..O adam yanıma gelecek..

Ali:Peki müdürüm..

İşim yokmuş gibi bi de başıma bu çıkmıştı..Ne yapacağım ben şimdi ?

Serkan,

Uyumamıştım tüm gece..Sabahta erkenden bana ayrılan odadan hazırlanıp çıktım..Kimseye görünmeden gitmeyi planlıyordum ama herkes uyanmıştı..Kahvaltı bile hazırlanmıştı..Kaçamamıştım yani..

Güney:Serkan ?

Serkan:Günaydın..Size afiyet olsun..Benim çıkmam lazım

Cemre:Kaçıyor musun bizden Serkan ?

Serkan:ne alakası var Cemre !

Güney:Kaçıyorsun işte kardeşim..Hiçbir şey söylemeden çekip gidecektin..

Serkan:Ya siz benim neler yaşadığımı biliyor musunuz ? Ben sizin yüzünüze bakamıyorum..Bakamam da.Siz..Siz bana Eylül'ü hatırlatıyorsunuz..Eylül sizin kardeşinizdi ama benim sevgilimdi..Anlayabiliyor musunuz beni ? Nasıl anlayacaksınız ki.

Songül:Ya sen ne diyorsun Serkan ! Bizimle nasıl böyle konuşursun.Eylül bizim her şeyimizdi tamam mı ! Sadece sen kaybetmedin onu.Biz onunla günlerce aynı odada kaldık.O yurdun kapısı kapandığında birbirimizden başka kimsemiz yoktu.Birimiz hastalansın sabaha kadar başında beklerdi diğerleri..Bir ekmeği kaç parçaya bölüp yerdik haberin var mı ! Kimseye anlatamadığımız acıları birbirimize anlatırdık..Korkarak uyuduğumuz gecelerde birbirimize sarılırdık ! Sen şimdi bize böyle..

Serkan:Yeter ! Yeter sus Songül..Noolur sus..Ya ben size baktıkça Eylül'ü görüyorum..Gülümsemesini..Yaşadıklarımızı..Dans edişimizi..Sınıftaki hallerimizi..Kemal'e karşı koruyamadığım zamanları..Ben sizin yanınızda daha fazla acı çekiyorum Songül..Beni rahat bırakın..

Kapıyı çarpıp çıktım..Beni anlamaları lazımdı..