Kırgın Çiçekler-Yeniden

Aile Yemeği

Serkan

Eylül'ün kıskanç olduğunu çok iyi biliyordum..Yıllar önce lisede Merveyle ders çalışırken penceremize taş atmıştı da dışarıya çıkmak zorunda kalmıştık..Şimdiki hali daha beterdi.Yemekte dibime oturmuştu.Melis'e de kötü kötü bakıyordu.Benimle de konuşmuyordu..

Nazan:Ee Eylül..Sınavım var diyordun..Nasıl geçti ?

Eylül:Çok iyiydi..Son sınavımdı zaten..Stajımda bitti..Haftaya mezuniyetim var..Geliyorsunuz değil mi ?

Nazan:Gelmez olur muyum hiç,geliyorum tabi..Aferin..Çok çalıştın,başardın..Sonra ne yapacaksın peki ?

Serkan:Sınava çalışacak tabiki anne..O kadar okudu yani

Eylül:Ben cevap veriyorum zaten Serkan.

Serkan:Bende buradayım Eylül..Farkında değilsin galiba..

Eylül:Bence sen hiç konuşma.

Serkan:Ne yaptım ben ya ?

Eylül:Soruyor musun bi de ?

Serkan:Ah defne ah..Yaktın başımı,mutlu musun ?

Defne:Sen onu bu gıcığın yanına oturmadan düşünecektin Serkancım..

Eylül:Sen onu boşver Defne..İşine gelmiyor ya..Saldıracak yer arıyor

Serkan:Ya ne alaka ?

Eylül:Sonra konuşuruz Serkan.

Nazan:Aa yeter ama..Oturduğunuzdan beri atışıyorsunuz..Melis,sende niye geldiğini söyle artık kızım..Yoksa anneni arayacağım..

Melis:Teyze ya..Off..Tamam arama..Ben sabah giderim.Zaten bu ortamda daha fazla kalamıcam..

Eylül:Ayy bizde kal diye yalvarıyoruz zaten..

Melis:Serkan şu nişanlına bir şey söyle artık..

Serkan:Ya ikinizde susun artık,of ! Eylül,hadi aşkım.Yemeğini ye artık..Soğuyor..

Nazan:Evet evet hadi..Daha pasta yiyeceksiniz..

Eylül:Aa yok..Ben yiyemem..

Nazan:O nedenmiş ?

Eylül:Yarın kızlarla alışverişe çıkacağız mezuniyet için..Elbise falan deneriz şimdi olmaz..

Güldüm..

Eylül:Komik olan ne Serkan ?

Serkan:Çok mu kilolusun Eylül ? Elbise denermiş..Yiyemezmiş..Komiksin..

Herkes gülünce Eylülde güldü..

Nazan:Yani kızım..Al bakıyım şu yemeklerden de biraz..

Yemek ve çay faslından sonra Eylülle annemlerden çıktık. evlerimize gidecektik..Eylül ise benimle hâla tripli konuşuyordu..

Serkan:Aşkım hâla mı ?

Eylül:Evet hâla..Saçını başını yolmadığıma dua et sen..Gıcık oldum ya ! Bi de kızın yanına oturmuşsun..

Serkan:Yaa nasıl oluyormuş hanımefendi ? Sen Egeyle kahvaltıya giderken iyiydi..

Eylül:Ne ? Ege bu kız gibi gıcık değil.Hiç kıyaslama..

Serkan:Ya tabi tabi..Eminim..

Eylül:Serkan ! O kızla görüşmeni istemiyorum ya..Ağzını yamulta yamulta konuşmalar..Giydiği mini etek..Bak aklıma geldikçe sinirleniyorum

Serkan:Tamam aşkım..Dediğin gibi olsun..

Eylül:Gerçekten mi ?

Serkan:Yani..Aksi mümkün olmayacağına göre güzellik..

Eylül

Apartmanın önüne gelmiştik..Bugün yorucu bir gündü..6 yıllık tıp fakültesini sonunda bitirmiştim..Stajım,son sınavım derken son zamanlar çok yorucu geçmişti..Tam arabadan inecektim ki Serkan durdurdu..

Serkan:Aşkım..Bir dakika..

Eylül:Ne oldu canım ?

Arka koltuktan bir şeyler aldı..

Serkan:Bu senin için..

Eylül:Ne ki bu ?

Serkan:Aç bakalım..

Bir tane orta boyda bir tane de küçük iki kutu vardı..Açtım ikisini de..Birinde saat vardı,diğerinde de çok zarif bir yüzük..

Eylül:Aşkım..Bunlar niçin ? Çok güzeller..Çok teşekkür ederim

Serkan:Mezuniyetin için..Ben eminim,dünyanın en iyi ve en güzel doktoru olacaksın..En azından benim için öyle..

Eylül:Sen muhteşem bir adamsın..Çok güzeller..Çok teşekkür ederim..

Sarıldım sımsıkı..Evet bazen atışıyorduk ama hepsi birbirimizi sevdiğimizdendi..Kimseyle paylaşmak istemediğimizden..Ona sahip olduğum için dünyanın en şanslı insanıydım..