Songül,
Güney işe gitmiş bende kızımız Eylül ile ilgileniyordum..Mesleğime başlayamadan hamile olduğumu öğrenmiştim.Güney de bir süre çalışmamı istememişti.Çocuğumuzu büyütecektim.Kardeşimin adını yaşatmak için Eylül olmuştu kızımızın adı..O kadar çok özlüyordum ki onu.Vedalaşamamıştık..Koruyamamıştık kardeşimizi..Sonra da dağılmıştık.Önce Kader gitme kararı aldı İstanbuldan..Sonra Cemre..Ardından da Meral ve Mert..Serkan da gitmişti..Her yerde Eylül'ü arıyordu..Şehir şehir gezdiğini duymuştum bir ara..Ama o da biliyordu ki Eylül ölmüştü ! Sonra Kemal'i aramaya başladı..Pislik adam her defasında kaçıyordu..
Ev yine bana dar gelmeye başlamıştı.Eylül'ü de alıp Feride hanımlara gittim.Bugün izinli olduğunu biliyordum.Metinle Büşra'ya sahip çıkmıştı Feride hanımlar..Zaten bunu onlardan başka kimse yapmazdı.Bir de kendi kızları olmuştu,Güneş..
Feride:Songül..Akşama burada yemek yiyelim canım
Songül:Yok Feride hanım.Biz eve gideriz.Ben sizi görmeye geldim..Hoş zaten sizden başka da kimsem yok ama..
Feride:Söyleme öyle canım..
Sinirlerim bozulmuştu..Ağlamaya başladım..
Feride:Sst..Songül..
Songül:Nasıl söylemem Feride hanım..Kızlar yok..En son ne zaman konuştuğumu bile hatırlamıyorum..Eylül zaten..y-yok..Öldü..Kimim kaldı ki hı ? Sizden,Güneyden ve kızımdan başka..Ben onları çok özledim Feride hanım..Kardeşlerimi çok özledim..
Feride:Bende canım..Bende..
Güney,
Hastanedeyken -fizyoterapi okumuştum- telefonum çaldı..Nazan teyze arıyordu ve telefonda ağlıyordu..Endişelenmiştim tabi..Hemen onlara gittim..Kapı çok geçmeden açılmıştı.Defne açmıştı..
Güney:Defne nooluyo ? Nazan teyze aradı beni..
Defne:Serkan'a ulaşamıyoruz Güney..Annemin de sinirleri bozuldu..Sen konuştun mu diye aradı ama ağlamaktan konuşamadı..
Güney:Serkan işte..Alışamadınız mı hâla ? O telefonu açmak isterse açar..
Defne:Ama bizde burada insanız..Merak ediyoruz.Kadın ne hale geldi..
Güney:Nerede Nazan teyze ?
Defne:Odasında..Sakinleştirici yaptım şimdi..Sağol geldiğin için..
Güney:Önemli değil..Bir şey olursa..
Defne:Ararım..
Serkan,
O pisliğin izini bulmuştum..İstanbuldaydı şerefsiz..Yanıma ekipten birkaç kişiyi alıp yola çıktım..O şehir beni boğsa da Eylül için gitmek zorundaydım..Bu sefer elimden kaçıramazdım o adamı..İstanbul emniyetiyle de konuşmuştum.Takip ediyorlardı..Dinlenmek için arka koltuğa geçtiğimde telefonumu elime aldım.Önce Güney'i arayacaktım.Ona durumu anlatacaktım..Belki diğerlerine de haber verirdim..Vermeliydim değil mi ? Onlarda benim gibi yıllarca acı çekmişti..
Ali,
Günlerdir genç bir kızın katilinin peşindeydik..Henüz 18 yaşında iken bir hafta önce bir psikopat tarafından öldürülmüştü..Ailesi perişandı..Katili bulmamız için gözümüzün içine bakıyorlardı..Ablası her gün emniyete gelip katili bulmamız için yalvarıyordu ama pislik adam hiçbir yerde yoktu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırgın Çiçekler-Yeniden
Ficção AdolescenteKırgın çiçekler 84. Bölümden itibaren hayali kurgu.