Serkan,
Eylül kendisini uçurumdan atıp hayattan kopalı beş yıl olmuştu.Bizi bırakıp gitmişti..Cesedi bulunamamıştı.Onu ziyaret edebileceğim bir mezarı bile yoktu..Bu çok acıydı.Onu hiç unutamamıştım..Kemal'in izindeydim..Polis olmuştum.Eylül'ü bizden koparan o adamı bulmak için bütün hayallerimden vazgeçip polis olmuştum..Ama hâla o adamdan bir iz yoktu..
Güney,
Eylül'ü kaybetmemizin ardından beş yıl geçmişti ve biz Eylülden sonra dağılmıştık..Kızlar kendilerini toparlayamamıştı..Serkan da..Ve herkes kendi hayatını çizmeye karar vermişti..İstanbulda sadece Songülle ben kalmıştık..Bir de Nazan teyze ile Defne..Serkan polis olmuştu..Mesleğe en erken başlayan sadece oydu..Ara sıra arayıp nasıl olduğunu soruyordum ama ya kaçamak cevaplar veriyordu ya da işi olduğunu söyleyip telefonu kaptıyordu..Kader kendisini suçlamaktan hiç vazgeçmemişti..Eylül'ün kendisi yüzünden öldüğüne inanıyordu..
Özleyenler için..84. Bölümden itibaren..Zamanım oldukça yazabilirim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırgın Çiçekler-Yeniden
Ficção AdolescenteKırgın çiçekler 84. Bölümden itibaren hayali kurgu.