Tutulamayan Nöbet

350 15 20
                                    

Serkan,

Yemeğe oturmuştuk..Kızlar Eylül'ün sevdiği şeylerden hazırlamışlar..Ama o çok fazla yememişti..Masada herkes biraz sessizdi..Bir ara hepimizin Eylül'ü izlediğini yakalamış Eylül..Bir şey söylemedi ama çekindiğini anlamıştım..Yemekten sonra da pastaları getirdiler..

Eylül:Özür dilerim ama ben yemeyeceğim,gitmem lazım..

Songül:Ama burada kalacaktın..Hep birlikte,Serkan öyle söylemişti..

Eylül:Benim bugün nöbetim var,nöbete gitmem lazım

Cemre:Nöbet mi ?

Eylül:Evet,tıp okuyorum ben..Beşinci sınıfım..Son senelerde daha yoğun oluyor

Kaan:Vaavv..Tıp,çok havalı..

Cemre:Kaannn

Kaan:Pardon..

Eylül:Sabaha kadar hastanede olacağım,teşekkür ederim her şey için.Şey..Sonra görüşürüz zaten..

Bunu bilmiyordum..

Meral:Görüşürüz değil mi gerçekten ?

Eylül:Sizi hatırlamıyorum..Hatırlar mıyım bilmiyorum ama siz bana geçmişimden kalan tek kişilersiniz,görüşürüz..

Serkan:Ben seni bırakıyım Eylül..

Eylül:Gerek yok..Ama birinizin telefonunu kullanabilir miyim ?

Serkan:Tabi,al benimkini..

Telefonu alıp başka bir odaya geçti..Benden yardım istemiyordu..Kendimi kötü hissetmiştim..Beş dakika sonra telefonu verdi bana..Tam çıkacaktı ki,onu durdurdum..

Serkan:Eylül..Bir dakika..Biz seninle nasıl haberleşeceğiz ?

Eylül:Şuan telefonum yok,aldığımda numaramı veririm..

Serkan:Peki nereye gideceksin ? Yani nöbetten sonra

Eylül:Okuldan bir arkadaşıma..

Serkan:Buraya gelebilirsin Eylül..Ben yarın Hatay'a gidip eşyalarımı toplayacağım.Döndüğümde de ev bulacağım..Hatta diğerleri de öyle..Hepimiz yarın gidiyoruz ama birkaç güne döneriz

Eylül:Beni dert etmeyin ya..Ben başımın çaresine bakarım..Görüşürüz..

Gitti..Bu kadar basit olmadığını anlaması gerekiyordu..O evden çıkınca bende Güney'in arabasına binip Eylül'ü takip etmeye başladım..Hangi hastanede olduğunu öğrenmem gerekiyordu..

Eylül,

Ne yapacaktım ben şimdi ? Ne evim vardı ne de param..En kısa zamanda kendime iş bulmam gerekiyordu..Sil baştan bir hayata nasıl başlayacaktım ? Kendimi çok çaresiz hissediyordum..Özgeyi aradım..Beni hastaneye giderken alacaktı..Sokağın sonuna gidip Özgeyi beklemeye başladım..Çok geçmeden de gelmişti..Ona hiçbir şey sormamasını,hastaneye gitmemizi söyledim..

Serkan,

Bir arabayla kızın biri gelip Eylül'ü aldı..Onları takip ettim bende..Yarım saat sonra hastanenin önüne gelmiştik..Arabanın içinde kaldım bir süre..Belki çıkar da onu görürüm diye..Çok geçmeden de dışarıya çıkmıştı..Etrafına bakınıyordu..Dayanamayıp arabadan indim..Yanına gittiğimde kızabilirdi ama umrumda değildi bu.

Serkan:Eylül ?

Eylül:Senin ne işin var burada ?

Serkan:Ben şey..Hangi hastanede olacağını söylemediğin için merak ettim..Özür dilerim ama seni takip ettim..Neden dışarıya çıktın ?

Eylül:Nöbetimi değiştirmişler..Beni aramışlar ama telefonu almadığım için ulaşamamışlar..

Serkan:Ee tamam..Gidelim o zaman

Eylül:Ben gelmek istemiyorum..

Serkan:Neden ?

Eylül:Ya bak..Ben kötü zamanlar yaşıyorum..Herkes,her şey üstüme geliyor..Sizinkiler de..Sürekli bir şey soruyor,bir şey hatırlıyım diye gözümün içine bakıyorlar ama yok..Geçmişine dai hiçbir şey yok ! Benim suçum değil bu..Elimden hiçbir şey gelmiyor işte !

Serkan:Eylül kimse seni suçlamıyor..İnan bana..Biz sadece seni çok özledik..Yaralarımızı sarmaya çalışıyoruz..Biliyoruz,bu senin içinde bizim içinde zaman alacak ama biz yine yan yana olacağız..

Sustu..

Serkan:Peki tamam..Seni daha sakin bir yere götürebilirim..

Anlamsızca baktı..

Serkan:Anneme gidelim..Biliyor musun eski evimizi almış annem..Sende biliyorsun orayı..Hem bende gitmedim..Orada sana hiçbir şey söylemezler..Tabi onlarda şaşıracak..Annemle Defne yani..Gelir misin ?

Kafasını sallayınca onayladığına sevinmiştim..Arabaya bindiğinde arabayı eski evimize doğru sürdüm..Evin önüne geldiğimizde geçmişte yaşadıklarımız gözümün önüne geldi..Evin ışıkları açıktı..Sevinmiştim..Annemlerde Eylülle beni kapıda gördüklerinde çok şaşıracaklardı..

Eylül:Bir dakika..

Serkan:Ne oldu ?

Eylül:Sen onlara beni söyle..Benim yüzümden onlara bir şey olmasını istemem

Güldüm..

Serkan:Haklısın galiba..Al arabanın anahtarını..Bekle beni,hemen durumu anlatırım ben..

Eylül:Peki tamam..

Tam arabaya gidecekti ki elini tutup ona yaklaştım..Alnına minicik bir buse bıraktım..Benim yanımda güvende olduğunu hissetmesi için,her zaman onun yanında olacağımı bilmesi için..

Kırgın Çiçekler-YenidenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin