Kırgın Çiçekler-Yeniden

Dönüş

Eylül

Okula dönmüştük bugün.Son senemi riske atmayacaktım..Daha iyi olacaktım.Sınavların başlamasına da az bir zaman kalmıştı zaten.Boş bir yerde Orkunla ders çalışıyorduk.O bana soru soruyordu,bende ona..

Eylül:Off olmuyor,olmuyor işte..Kafamı veremiyorum.Okul uzayacak,ne yapacağım ben ?

Orkun:Şu aptal kafanı sarı çocuk için harcamayı bırakırsan kafanı vereceksin Eylül.

Eylül:Orkun !

Orkun:Ne var ! Akşam ne konuştuk,sen ne yapıyorsun.

Eylül:Ne yapabilirim,söyledikleri kafamdan çıkmıyor.Telefonunu da vermiyorsun kızları arayıp sorayım.

Orkun:Kendi telefonunu alsaydın banane.

Eylül:Gıcıklığın tuttu.

Orkun:Hadi ezberle şunu.

Kolaydı sanki ! Sinir etmişti beni.

Serkan

Güneylere gelmiştim..Eylül'ün nerede olabileceğini konuşuyorduk..

Serkan:Okula baktınız mı ? Hastaneye falan..

Güney:Baktık ama kaç gündür ne derse gidiyormuş ne de hastaneye..Rapor almış..Ailesine de gittik..Onlarda bilmiyor..

Serkan:Orkunla konuştunuz mu ?

Songül:O da ortada yok..

Serkan:Onunla birlikte işte..Numarası da yok ki..Hay ben böyle işe !

Güney:Kusura bakma da biraz sakin olabilseydin kardeşim..

Serkan:Olamadım işte Güney..

Songül:Bir dakika..Cemre arıyor..Efendim Cemre ? Ne oldu ? Eylül mü geldi ? Neredeymiş hanımefendi ? Tamam,tamam kapat..Geliyorum ben..Sakın gitmesine izin vermeyin..

Telefonu kapattı..

Serkan:Songül ne oldu ?

Songül:Eylül gelmiş..Ama eşyalarını alıp gidecekmiş..Kızlar evde..Hadi gidelim..

Serkan:İyi mi peki ? Bir şey söyledi mi Cemre ?

Songül:Gidince göreceğiz işte Serkan.

Kızlara gelmiştik..Orkunda buradaydı..Bana ters ters bakıyordu ama umrumda değildi.Eylül'ün odasına girdim hemen.

Eylül:Kim haber verdi sana !

Serkan:Ne önemi var ? Buradayım işte.

Eylül:Beni görmeyeceksin merak etme.Sadece eşyalarımı almaya geldim.

Serkan:Bırak onları ! Gitmiyorsun hiçbir yere.

Eylül:Serkan sen dengesiz misin ?!

Serkan:Normal değilim evet..Ama ne yapabilirim.Ali'nin yazdıklarını okuyunca..

Eylül:Eylül'e çatıyım dedim öyle mi ? Kolay bir şeydi sanki anlatmak ! Hem ben anlatmak istedim.O engel oldu

Serkan:Biliyorum..Duydum..

Eylül:Beni dinleme zahmetinde bulunsaydın eğer benden duyacaktın.

Serkan:Uzatma Eylül ! Ne yapacağımı bilemedim işte..En yakınım sendin..Böyle bir şeyi sakladığını duyunca sinirlendim.Annem,kız kardeşim..İkisi de geçmişte benden bir şeyler saklıyordu biliyorsun.Onlardan sonra bi de sen saklayınca..Kolay değildi anlıyor musun ? Hadi gel..Barışalım..Bitsin bu küslük..

Daha sakindi galiba..Yatağına oturunca bende yanına oturdum..Ellerini tuttum..

Serkan:Özür dilerim..Sana söylediklerim çok ağırdı..Akıllanmamışım işte..Onca yıl seni kaybettiğimi sanarken çok acı çekmiştim..Şimdi sen yanımdayken seni dinlemeliydim..Zorum neyse benim ? Sorunluyum bence..Galiba senin söylediğin gibi dengesizimde..Öfke problemimde var..

Güldü..O gülünce bende güldüm..

Eylül:O zaman beraber bir psikoloğa gitmeliyiz galiba..İkimizinde sorunları olduğuna göre..

Serkan:Galiba..

Onu öpüp sımsıkı sarıldım..Ondan başka kimim vardı ki ? Öfkemi de,mutluluğumu da,üzüntümü de onunla yaşıyordum..