Kırgın Çiçekler-Yeniden

Karanlık

Güney

Tam üç gündür Eylül ve Serkan'a ulaşamıyorduk.Evlerine de gitmiştik ama evde değillerdi..Hiç böyle yapmamışlardı daha önce.Merak etmiştik..Ali araştırıyordu..Hepimiz Nazan teyzelerdeydik.

Cemre:Güney..Ali'yi aradın mı ?

Güney:Buraya geliyor..Birazdan burada olur..

Nazan:Gerçekten bu sorumsuzluklarıyla uğraşmaktan bıktım..Biz burada neyiz..Neden haber vermiyorlar bize

Kader:Haklısın Nazan teyze..

Meral:İlk gördüğümüz yerde biz yapışacağız boğazlarına merak etme..

Zil çalınca Defne kapıyı açtı..Ali gelmişti..

Ali:Merhaba..

Defne:Ali..Ne oldu ? Ne yaptın ? Bir haber var mı ?

Ali:Herkes otursun önce..Konuşmamız lazım..

Songül:Kötü bir şey oldu..Ali..Ne oldu söyle..

Ali:O gün kızlardayken bizimkilerden önce arabaya iki kişi binmiş..Yüzleri maskeli..Bizimkileri kaçırmışlar anladığım kadarıyla..Eylül'ün telefonunu da evin yakınlarında bulduk..Muhtemelen adamlar attı..Serkan'ın telefonu nerede bilmiyorum..Sinyalden araştırılıyor..

Güney:Kim kaçırır ki ? Nasıl olur bu !

Ali:Bilmiyorum ! Hiçbir şey bilmiyorum ! Haber bekliyorum emniyetten..

Serkan

Bizi neden kaçırmışlardı bilmiyorum..Eylülle beni karanlık bir odaya kapatmışlardı..Ara sıra önümüze yemek bırakıp yeniden kilitliyorlardı kapıyı..Eylül çok kötüydü..Bende öyle ama Eylül'ü korkutmak istemiyordum..

Serkan:Aşkım..

Eylül:Öleceğiz..Burada bizi kimse bulamayacak..Serkan..Bizi hiçkimse bulamayacak..Ne olacak şimdi ha ? Ne yapacağız ! Biz..Biz daha hiçbir şey yaşayamadık seninle..Bizim yaşayacağımız daha bir sürü şey var..

Serkan:Sst..Sakin ol..Yapma kendine bunu..Bak ilaçlarını da alamıyorsun kaç gündür..Sakinleşmeye çalış aşkım..Bizi bulacaklar..

Eylül:Hayır..Hayır bizi bulamayacaklar..Biz burada ölüp gideceğiz...

Onu kendime çekip sarıldım...Umarım Ali bizi bulurdu..Yoksa burada işler hiç iyiye gitmiyordu..

Serkan:Hadi gel..Şunlardan yiyelim..Kaç saattir hiçbir şey yemedik..

Eylül:Canım istemiyor..

Serkan:Eylül..Güçlü olmak zorundayız..Bak..Ali bizi bulacak..Bizi burada bırakmaz o..

Çok az da olsa bir şeyler yedik..Sonra duvara yaslanıp oturduk..Bu karanlık yerde başka bir şey yapamıyorduk zaten..Eylül'ün elini sımsıkı tuttum..

Eylül:Herkes merak etmiştir..Peşimize düşmüşlerdir değil mi ?

Serkan:Çoktan..

Eylül:Kemal beni kaçırdığında..Akşamları böyle oluyordu..Gündüz de bundan farksız değildi ama..Pencereden ışık vuruyordu..Çok korkmuştum..Beni bulamayacaksınız diye çok korkmuştum..Ama buldunuz..Şimdi yine bulacaklar..Bir şekilde bulacaklar..Ama ya geç olursa ? Aşkım..Sana bir şey olursa ölürüm ben..Yaşayamam..

Serkan:Konuşma böyle..Hiçbir şey olmayacak..Ben inanıyorum..Az kaldı..Çıkacağız buradan..Hadi gel..Kapat gözlerini biraz..

Eylül:Bırakma ellerimi..

Serkan:Bırakmam güzelim..Merak etme..

Eylül

Gözlerimi açtığımda Serkan'ın elleri hâla ellerimdeydi..Yavaşça doğruldum..Serkan'ın gözleri kapalıydı galiba..Karanlıktan hiçbir şey görünmüyordu ki..

Eylül:Aşkım..Serkan..

Ses yok..

Eylül:Serkan..Uyan..Aşkım..

Ne kıpırdıyordu..Ne de cevap veriyordu..Hemen ayağa kalktım..Serkan'ın başı yere düştü..

Eylül:Hayır! Hayır..Serkan ! Serkan aç gözlerini ! Serkan ! Hayır..Hayır gidemezsin..Serkan ! Beni bırakamazsın..Bırakamazsın beni ! Söz verdin..Bana söz verdin..