Kırgın Çiçekler-Yeniden

Aile

Defne kızlara haber vermiş herkesi akşam yemeğine davet ettiklerini söylemişti.Nazan da hazırlıklara başlamıştı.

Serkan ve Ali salonda oturuyorlardı.Ali kardeşleriyle yaşayamadıklarını telafi etmek adına her şeyi yapıyordu.

Ali:İyi misin Serkan?

Serkan:Aklım Eylülde..

Ali:Farkındayım ama böyle yapma..Düzelecek.Kolay şeyler yaşanmadı.

Serkan:Biliyorum ama..Korkuyorum abi.O ilk bulduğumuz zamanlardaki gibi olması beni korkutuyor..

Ali:Her şey düzelecek..Bebeğiniz doğacak..Ailemiz büyüyecek.Ben hep sizin yanınızda olacağım..

Serkan:İyiki varsın..

Biraz daha oturduktan sonra herkes odalarına geçti..Serkan da Eylül'ün yanına uzandı..Sımsıkı sarıldı eşine..

Nazan sabah güzel bir kahvaltı hazırlatmıştı..Herkes uyandığında da hep birlikte bahçeye geçtiler..Ali de bugün için izin almıştı.

Nazan:Oh çok şükür.Çocuklarım evimde..Bir aradayız..Hava da çok güzel..Daha ne isterim ki.Herkes sağlıklı..

Eylül:Merak etme anne..Yakında yine bi olay bulur bizi.

Herkes birbirine bakmaya başlamıştı..Serkan da eşinin elini sımsıkı tuttu..

Serkan:Canım..

Eylül:Ne? Doğru değil mi Serkan? Biz ne zaman mutlu olabildik ki..Hı? Sizde biliyorsunuz bunu. Sıra da ne var acaba? Abin de alışır bizim hayatımıza.

Serkan:Sevgilim..Yapma nolur..Bak hep birlikteyiz..Yine yan yanayız..Artık hiçbir şey olmayacak.

Eylül cevap vermedi..Önündeki domatesten ağzına alıp sustu..Gözleri dolmuştu.

Ali de yanında oturan Serkan'a destek olmak adına elini Serkan'ın omzuna koydu..

Ali:Bir çeşit depresyon gibi..Alttan almalıyız. Üstüne gitme..

Defne:Aynen Serkan..Abim haklı..Biraz zamana ihtiyacı var..

Serkan sadece başını salladı..Eşini böyle görmek onu çok üzüyordu..

Kahvaltının ardından Nazan ve Defne mutfağa geçtiler..Akşam için yapılacaklara yardım edeceklerdi.Serkan da Ali ve kendisine kahve yapılmasını Eylül'e de portakal suyu istemişti.

Ayşe:Serkan..

Serkan:Sağol abla..Ellerine sağlık.

Ayşe:Afiyet olsun..

Serkan yardımcının uzattığı tepsiyi aldı..

Serkan:Canım..Sen seversin..Abi bu da sana..

Ali:Sağol Serkan..

Serkan:Afiyet olsun..

Ali:Eylül..Senin sınav sonucun ne zaman belli olacaktı?

Eylül:Daha var abi.

Ali:Güzel..O zaman aklımdakileri yapabiliriz..

Serkan:Ne var aklında abi?

Ali:Beraber bir tatil yapalım..Ne dersiniz?

Defne gelmiş Ali'nin söylediklerini duymuştu..

Defne:Ay ben okeyim..Hem izin de alabilirim..

Serkan:Tam senlik zaten...

Defne:Of gıcık..Seviyorum ne yapabilirim..Nereye gidiyoruz abicim?

Serkan:Tatil olsun da neresi olursa olsun değil mi? Hiç değişmeyeceksin..

Defne:Ya uğraşma benimle..Eylül..Şu kocana bir şey söyler misin?

Ali:Ya hey..Siz niye atışıyorsunuz..Ben anlamıyorum..

Serkan:Defne yüzünden..

Defne:Serkan yüzünden..

Ali ikisine şaşkınlıkla bakarken Eylül biraz da olsa gülümsemişti..Aklına lise yıllarındaki halleri gelmişti..

Ali:Şu kızı güldürdünüz en azından..Ama hâlâ anlamadım neden atıştığınızı..

Eylül:Onlar hep öyleydi..Lisede yani..

Nazan da gelmişti..

Nazan:Ve tabiki çocukkende..

Ali:Yaa..

Serkan:Abartmayın canım..O kadar da değil..Dimi Defne?

Defne:Eh yani...

Eylül:Abartmıyorum valla..

Nazan:Ben hiç abartmıyorum..Bu ikizler hep tartışacak bir şey buluyorlar Ali..Sende anlarsın zamanla..

Defne:Ya tamam..Ama şu tatil planını öğrenebilir miyim artık? Abicim tam ihtiyacım olan zamanda teklif ettin..Ne yapıyoruz?

Ali:Karavan tatili..Ne dersiniz? 15 gün..İstanbuldan uzak..

Serkan:Karavan mı? Senin karavanın mı var?

Ali:Evet..

Serkan:Aşkım? Ne diyorsun? Uyar mı sana?

Eylül:Bilemedim ki..

Defne:Ben bildim ama..Ayy ailece ilk tatil..Süper..Ne zaman gidiyoruz..

Nazan:Ah defne ah..

Ali:Siz ne zaman isterseniz..

Hatırlayanlar? 🤭