Yazardan,
Eylül tüm gece yine bütün kitapları masanın üstüne sermiş bir çözüm yolu arıyordu..Herkes,özellikle de Serkan vazgeçmişken Eylül hiç vazgeçmemişti..
Sabah çalan zili evdeki yardımcıları açtı..Songülle Güney kızları Eylül'ü de alıp onlara gelmişti..
Songül:Ayşe abla..Eylül'ü aradık ama açmadı..Serkan'ı da rahatsız etmek istemedik..Uyuyorlar mı yoksa ?
Ayşe:Serkan odalarında..Eylülde salonda..Masanın başında uyuyakalmış..seslendim ama uyanmadı
Güney:Ben bir Serkan'a bakıyım..Aşağıya indiririm..
Serkan..Üç yıl önce kaçırıldıkları zaman vurulmuş ve tam üç yıldır tekerlekli sandalye ile yaşıyordu..Defalarca ameliyat olmuştu ama yürüyememişti henüz..Eylül de inat etmişti..Bir çözüm bulmaya çalışıyor,her gece kitaplara adıyordu kendisini..Bir de bakması gereken bir kızları vardı..Masal..Küçük Masal henüz iki yaşındaydı..
Songül kızını koltuğa oturtup Eylül'ün yanına gitti..
Songül:Ayşe abla..Masal uyuyor mu ?
Ayşe:Yok kızım..Orkun gelmişti..Havuz diye tutturunca kahvaltı yapıp bahçeye çıktılar
Songül:Tamam..Abla,sen şöyle güzel bir kahvaltı hazırlar mısın bahçeye?
Ayşe:Hemen hazırlıyorum
Songül:Sağol abla..Eylül..Eylül,kardeşim..
Eylül gözlerini zorda olsa açmıştı..
Eylül:Songül ? Burada mı uyumuşum ben ?
Songül:Şu haline bak kardeşim..
Eylül:Ne yapıyım Songül ? Araştırıyorum,araştırıyorum yok..Hiçbir şey bulamıyorum !
Songül:Serkan'a böyle yardımcı olamazsın
Eylül:Olamıyorum zaten..Tam üç yıldır bir şey bulamıyorum..Ama bulacağım..Serkan yeniden ayağa kalkacak..Biz el ele gezeceğiz..Kızımızın elini tutup parka götüreceğiz..
Songül:Kardeşim..
Eylül:Serkan burayı böyle görmesin..Ben bunları toparlıyım..Sonra kahvaltı yaparız olur mu ? Güney nerede?
Songül:Serkan'ın yanına çıktı
Güney Serkan'ın yanına çıktığında Serkan uyanıktı..
Güney:Kardeşim ?
Serkan:Günaydın..Eylül'ü bekliyordum bende..
Güney:Şey..Eylül..
Serkan:Yine uyumadı..Yine bir şeyler araştırma peşinde biliyorum!
Güney:Serkan..
Serkan:Yapma diyorum,beni dinlemiyor..O da haklı..Kim kabullenir ki böyle bir adamı ? Üç yıldır sadece Masal'a değil banada bir bebek gibi bakıyor..
Güney:Serkan..Eylül senin için yapıyor her şeyi..Sende biraz umutlu olsan..
Serkan:Ben umudumu kaybedeli çok oldu Güney ! Her şeyimi yarım bıraktım ben ! Mesleğimi bıraktım..Kızım benim yüzümden eksik kaldı..Herkesin babası çocuklarının ellerinden tutup bir yere götürürken ben bu tekerlekli sandalyeye mahkum kaldım ! Eylül iyileşmem için gözlerimin içine bakıyor..Bu ev için,bizim için savaşıyor ama ben..Ben ona layık değilim Güney..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırgın Çiçekler-Yeniden
Ficção AdolescenteKırgın çiçekler 84. Bölümden itibaren hayali kurgu.