BENEKLİ

42. Bölüm

-Barış -

Hangarda uyanmanın en güzel yanı, güneş ışığının göz kapaklarımı delercesine pencerenden içeri gitmemesi. Pencere yoksa sorun da yok.

Bu sabah uyanmamı sağlayan ne güneş ışığı, ne de aşağıdaki dingillerin gürültüsü. Uyanmama sebep olan şey, avuç içimde olması gereken yumuşaklığın yerine, elimde tuttuğum portakal.

Kendi halime kahkahayla gülmeye başladım. Yok arkadaş, ben başka bir kadınla yapamazdım. Sadece güzellik ve çekicilik bana yetmezdi. Ki bunların kat kat fazlası Beneklimde zaten mevcut.

Gamze, tanıdığım en zeki kadın. Mizah anlayışı beni rezil etmek olsa da o hayatımın en güzel rengi.

Aşağıya, Gamze'nin yanına inmeden önce, duşa girip dünün yorgunluğunu üzerimden attım. Buradaki giysilerimden oluşturduğum kombini de üzerime geçirdim. Portakalı ceketimin cebine koyup aşağı indim.



-" Nasıl lan? Şimdi bu ibne gelip.."

Ali-" Ayıp oluyor! "

-" Bu piç gelip Gamzeyi alıp gitti mi? Bir de motorla!"

Olcay-" Evet. "

-" Peki, o an sizin elleriniz tam olarak nerenizdeydi de, engel olmadınız?"

Murat-" Cevap verirdim ama bundan daha önemli sorunumuz olduğu için susuyorum."

-" Neymiş o sorun, çok merak ettim(?)"

Murat, sanki ağzından birşey kaçırmış gibi afalladı. Ağzında birşeyler geveledi ama bu hayvan terli, yemez kardeşim.

-" İlla ortalığı mı dağıtayım? "

Ali-" Mustafa hapisten çıkmış. "

Mustafa'nın babasının eli uzun bir adam olduğunu duymuştum. Eninde sonunda çıkacağını da biliyordum. Şimdi tek düşündüğüm şey, o iti karımdan uzak tutmak.

Gamzenin bunu öğrenmesi iyi olmaz. Hamileliğini korkuyla geçirsin istemiyorum.

-" Gamzenin asla haberi olmayacak! "

Ahmet -" Gene başlıyoruz."

Murat -" Ama.."

-" Aması falan yok. Gamzenin panorayak gibi yaşamasını istemiyorum. Karımı ben koruyacağım. Sizden istediğim, Mustafayı bulup onu gölge gibi izlemeniz.

Murat-" Ama zaten..."

Ali-" Barış haklı beyler. Gamzenin haberi olmamalı. Merak etme kaptan, aramızda kalacak."

Ahmet, Olcay, Murat, üçü de Olcaya şok olmuş ifadeyle bakmaya başladı. Aralarındaki tek mantıklı kişinin Ali olması beni de şok etmedi değil.

-" Sağol kardeşim. Ama Deniz olayını unuttuğumu sanmayın. Onun hesabını size ayrı keseceğim."

Ahmet -" Birşey sormak istiyorum. Sen işteyken, Gamzeyi nasıl korumayı düşünüyorsun? Aldığın izinlerden dolayı da kredin iyice tükendi. "

-" Uzun zaman önce yapmam gereken şeyi yapacağım."

İlk durağım kafe.
Beneklime portakal göndermesini yaparkenken, aklından geçenleri yüzünden okumak oldukça eğlenceliydi. Ayak altında Deniz'i görmemem de keyfimi iyice yerine getirdi. Demek ki Gamzenin etrafında dolanmıyor.

Artık harekete geçme zamanı geldi.

Kafeden çıktığım gibi çalıştığım bankaya gittim.

Bankanın iç dekorasyonundaki koltuk seçimi, duvar renkleri, yer döşemesi bile, müşteriyi rahat ettirmek ve güvende hissettirmek amaçlı düzenlenmiş. Çalışan olarak bu açıdan bakma şansım olmamıştı. Kısa bir göz gezdirmemin ardından üst kata çıkarken, beni bu giysilerle görmeye alışık olmayan hatta ilk defa gören bayan arkadaşlarım, ağızlarının sularını silmeye çalışırken, bu tepkilere alışık olan ben, iki parmağımı başıma değdirip, selam vermekle yetindim.