BENEKLİ

44.Bölüm

Yeni bölüm için çok beklediniz . Sabrınız için teşekkürler canlarım. ♥️♥️♥️

Gözden kaçan yazım hataları için şimdiden özür dilerim 🙏

Keyifli okumalar 🤗

-Gamze-

Melahat annenin yoğun baskısına karşı gelemediğimiz için misafirliğimiz iki gün daha devam etti. Aslında bu bana da çok iyi geldi.Aileyle birlikte olmayı özlemiştim.

Melahat anne benim için salona hasta yatağı bile hazırladı, beni de köşe yastığı gibi koltuğa yerleştirdi. Elbette şikayetçi değilim ama Barış'ın sessiz küfürlerini fazlasıyla işittim. Yanıma her uzanma çabasında Melahat anne aslan gibi kükredi.

"Kalk çabuk oradan eşek sıpası, ara dantelleri yeni ütüleyip yaydım."
"Barış görmüyor musun evladım, güzelim takım kırış kırış oldu.Bugün gelen çok olur bozma görüntüyü."

Barışın çenesi de hiç durmadı. Dantele küfretti, kırışan çarşafın geçmişine göndermelerde bulundu...

Bir salon dolusu misafir hep bir ağızdan konuşup nasıl birbirlerini anlıyor ben anlamıyorum. Biz Arda'yla kafa kafaya verip komşuların mimikleriyle eğlenirken zil çaldı. Daha kaç kişi gelecek? Bugün dersi olmadığı için evde kalan Arda'nın bezgin yüzü görülmeye değerdi.

Melahat annenin seri hızda yaptığı baş hareketiyle ,Arda öfleye pöfleye elindeki tıka basa pasta börekle doldurduğu koca tabağı masanın üzerine bırakıp, kapıyı açmaya gitti.

-" İki lokma yemek için bu evde köle gibi çalışıyorum."

-" İki lokma olduğuna emin miyiz Arda'cım?"

Bana doğru baktığında yüzünde muzur bir gülüş vardı.

-" Lokmalarımı mı sayıyorsun yengecim.."

Arda'nın cümlesi yarım kaldı. Kimin geldiğini bir tek merak eden ben değilim sanırım. Tıka basa dolu olan salonda ölüm sessizliği oldu.

-" Kızım iyi misin?"

-" Anne!"

Annem kollarını açıp üzerime doğru gelirken ben de onu en son ne zaman gördüğümü hatırlamaya çalıştım. Sanırım en son düğünümde görmüştüm.

Balayına gittikleri Muğla'yı sevip oraya yerleştiklerini düşünürsek, aramızdaki uçurum bir hayli derinleşti. Bu ebeveyn olayında yüzüm bir türlü gülmedi zaten.

-" Güzel kızım sen anne mi olacaksın? "

-" Evet"

Annem yanıma oturduğu an kalabalığın "çık çık" ları başladı.

-" Kız Başak, kızının hamile olduğunu yeni mi öğrendin?

-"Erkenden duymuşsun, daha doğuma vardı halbuki!"

-" Kadın bir soluklansın ayol, yüklenmeyin hemen. Yeni kocasına ancak doyabildiyse demek!"

Vuhuu ,laf sokan sokana. Annem burnunu havaya kaldırıp dik durmaya çalışıyordu ama ne ben ne de Melahat anne, annemi savunma çabasına girmedik. Kocaman kadın sonuçta, başının çaresine bakabilir.

Annem kadınları duymamazlıktan gelmeyi seçti. Sanki onlar yokmuş gibi Melahat anneye dönüp konuşmaya devam etti.

-" Melahat,Allah senden razı olsun. Hakkını ödeyemem. Sen kızımın yanındasın ya, gözüm hiç arkada değil."

-" Ödenecek bir hak yok . Benim için dünya bir yana evlatlarım bir yana. Hele ki kız çocuğuysa .."

Yaa canım Meloş. Gene beni evlatlarından ayırmadı. Ben bu kadını nasıl sevmeyim?