In life, we are bound to lose people that are not meant for us... that's why I did not regret losing him.
TW: this story contains theme about domestic violence
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Song: Running- James Bay
Money
I'm already getting used to working at Gio's hospital now. Ganoon parin naman ang routine ko araw-araw. Huli kong nililinis ang opisina ni Gio. Buti na nga lang ay hindi ko na siya gaano pang naaabutan sa tuwing maglilinis ako.
I don't know why I always feel so embarrassed about myself whenever he's around. Siguro dahil na rin sa mga sinasabi ni Ace sa akin na tumatak na sa isipan ko.
Ace always tells me that I'm not good enough. Lagi niyang sinasabi sa akin na wala akong kwenta. Siguro nang dahil din doon ay bumaba ang tingin ko sa sarili ko.
It took me years to realize my worth but it also took one word from Ace to destroy it. Now I feel more worthless that I have ever been.
I don't even know how to believe in myself again. Matagal na ring panahon simula nang naniwala ako sa sarili ko. I believed in myself so much that it led me to this direction.
Labis kong pinagsisisihan na mas pinakinggan ko ang sarili ko nung oras na binalaan na nila ako tungkol kay Ace. I should've listened to them.
If I only did that... then none of this would happen.
Maybe what I should be doing now is to learn from the wrong decisions I've made. I need to focus on how I'm going to get away from this life.
After all, we also need some rebuilding when life decided to destroy us. It's just a matter of moving forward and leave everything behind.
Sana lang talaga makaalis na ako sa buhay na ito. I'll surely make the most out of it if I'll be given a second chance. Hindi na ako ulit gagawa ng maling desisyon. Sa oras na iyon, sarili ko naman ang pipiliin ko.
"What the hell?" nagulat naman ako nang may biglang nagsalita sa likuran ko.
I've finished all my work today and now I'm helping Gem to finish hers from tying all the garbage that we collected a while ago.
Iniwan niya muna ako ng saglit para linisin ang kwartong naiwan niya kanina. Ni hindi ko rin akalain na makikita ako ni Gio na ganito ang ginagawa ngayon.
I turn to him in surprise. Nakakunot ang noo niya at tsaka ibinaling ang tingin sa basurang hawak ko.
"U-Uh... sir," sabi ko. His eyes went back to me again.
"What are you doing?" tiningnan niya naman muli ang basurang hawak ko at mukhang nandidiri doon.
I can't imagine him doing this dirty work. Kung nandidiri na siya sa pag kolekta ng basura, ano pa kaya kung naglilinis na siya ng mga maduduming parte dito sa ospital?
"Tinutulungan ko lang po 'yung kapwa ko janitress na tapusin ang trabaho niya." Paliwanag ko.
"Bakit? Mahirap ba ang trabaho niya para tulungan mo pa siya?"
