Ik had de verfspullen enzo net opgeruimd toen Jack binnenkwam. Hij zag dat ik de paal geverfd had maar hij zei niks. 'Ik heb de paal geverfd,' zei ik dus maar. 'Alsjeblieft.' Jack mompelde wat onverstaanbaars. Ik zuchtte en smeet de doek die ik had gebruikt voor het verwijderen van de verfvlekken weg. 'Dan niet. Waar is Ellen?' vervolgde ik toen Jack weer binnenkwam. 'Gewoon,' bromde hij. 'Gewoon,' herhaalde ik. 'En wat versta jij onder "gewoon"?' 'Nah, gewoon,' antwoordde Jack. 'Hou je er even buiten oké.' Ik haalde mijn schouders op en liep naar boven.
De volgende middag klonk de bel. Ik zuchtte en liep naar de deur. Het was weer die jongen. 'Wat nou weer,' zei ik terwijl ik de deur opendeed. 'Hoi!' zei hij. 'Ik ben Jim!' 'Oké,' zei ik. Het bleef even stil. 'Mag ik even binnenkomen?' Jim liep gelijk naar binnen. Stomverbaasd keek ik hem na en deed toen maar de deur dicht. Jim bekeek een schilderij dat mijn moeder ooit gekocht had. 'Mooi,' zei hij. 'Vind je?' vroeg ik. 'Ik vind het afschuwelijk.' Hij keek mij even vreemd aan. Ik haalde maar weer mijn schouders op. 'Wat doe je eigenlijk hier?' vroeg ik bot. 'Ik wou even kennis maken met mijn lieve buurmeisje.' 'Dus bekijk je een schilderij,' zei ik met hoog opgetrokken wenkbrauwen, zijn "lieve buurmeisje-opmerking" negerend. Jim knikte. 'Ik heb geen vrienden, snap je?' 'Ja dat snap ik,' knikte ik. 'Schilderijenfan.' Jim keek me raar aan. 'Ik moet toch een gespreksonderwerp hebben?' 'Ja maar geen schilderijen...' verzuchtte ik. Jim keek me met grote, bijna schattige ogen aan. Ik schudde langzaam mijn hoofd. 'Wil je weggaan? Ik heb nog wat huiswerk te doen.' Met hangende schouders en een pruillip waarvan ik me afvroeg of die echt was of niet verliet hij het huis. Ik sloeg de deur achter hem dicht en slaakte een zucht. Wat een rare gast. Hij zocht zeker vrienden ofzo. Blijkbaar was hij mijn buurjongen. Okeujj. 'Wie was dat?' vroeg Jack, die net de kamer binnenliep. 'Tja,' zei ik. 'Goeie vraag.' 'Doe niet zo lollig Noa wie was dat.' 'Je weet mijn naam!' riep ik sarcastisch uit. 'Je woont nog maar vier week bij mij in huis en je weet al mijn naam!' 'Hou je bek.' Jack duwde me opzij en liep naar de tafel. Ik lachte en schudde mijn hoofd. Coke, dacht ik en ik liep naar boven.
*volgende dag*
'Gaat het?' vroeg Nikky toen ze naast me zat bij wiskunde. 'Ik snap dat het moeilijk is, mijn oma is ook...' 'Ik praat er liever niet over,' onderbrak ik haar. Ze knikte. Toen ging de bel en ik maakte dat ik weg kwam. Ik zorgde ervoor dat ik alleen door de gang liep zodat ik in de wc kon verdwijnen en coke kon innemen. Ik nam nu al twee keer op school coke in, maar ik neigde naar de drie. Coke werkte maar een half uur, en ik vond het allang knap dat ik niet na elk lesuur in de wc verdween. Het vertrouwde gevoel overviel me en ik stapte de wc weer uit. Coke was geweldig.
Sorry dat ik zo lang niet gepost heb, maar dat komt deels omdat ik met een ander verhaal bezig ben, samen met daphne_1999. Ook sorry voor dit standaard saaie hoofdstuk, ik ben nog aan het zoeken naar het moment waar het weer wat leuker wordt. Thanx to my loyal readers!!!♡
JE LEEST
Terugval
किशोर उपन्यासStel: je bent 15. Je hebt geen ouders meer. Je woont alleen met je zus die een hekel aan je heeft. Je haat jezelf. Wat zou je doen? Noa koestert een grote haat voor zichzelf vanwege de ruzie die ze met haar moeder had voordat die omkwam bij een auto...
