Terugval

XXX oplossing

'Waar ga je heen na dit kamp dan?' vroeg Noor. Ze zat naast me op mijn bed, net als Carmen. Nikky en Sam zaten tegenover ons op Sams bed. Ik haalde mijn schouders op. 'Ik moet eigenlijk naar Jim enzo. Maar of ik daar nou zoveel zin in heb.. Ik durf Jim niet meer onder ogen te komen.' We zwegen even. 'Dan kom je toch voor even bij mij wonen?' opperde Sam toen plotseling. Ik keek op. 'Dat willen jij en je ouders toch helemaal niet!! En het duurt waarschijnlijk nog superlang totdat Ellen weer terugkomt!' 'Bel haar.' Sam keek me indringend aan. Ik schudde langzaam mijn hoofd. 'Oké dan.' Ik stond op en pakte mijn mobiel. 'Heeee Noa! Waarom hing je net op?!' Ik wist even niks om te zeggen. 'Later oké? Ik wil je eerst iets vragen.' 'Euh, is goed.' 'Wanneer ben je ongeveer met je therapie klaar en ga je op jezelf wonen?' Ellen lachte. 'Een maandje ofzo. Het ging veel sneller dan verwacht!' Mijn ogen werden groot en mijn mond viel bijna open. Een maand nog maar?? Blij keek ik naar Sam. 'Hoezo dan?' wou Ellen weten. 'Ik heb ruzie met Jim,' zei ik en ik voelde schuldgevoel over me heen komen. 'Ooh, maar dat praten jullie wel weer uit.' 'Hij is verliefd op mij en wil niet geloven dag ik niet op hem ben.' Ellen viel even stil. 'O-oké, dat praat je niet zomaar even uit.' Ik knikte. 'Wat wil je nu dan?' vroeg ze. 'Nouja, Sam had het idee dat ik heel misschien bij haar-' 'Het mag!!' onderbrak Sam me lachend met haar hand over haar mobiel. 'Ik heb m'n moeder aan de lijn en we moeten wel even alles uitleggen als we thuis zijn, maar het mag!!' Een glimlach kwam op mijn gezicht. 'Ik ga waarschijnlijk bij Sam wonen totdat je terug bent,' zei ik tegen Ellen. 'Wat goed!' reageerde ze. Rare reactie, maar oké. 'Ik ga wel supererg mijn best doen hier, des te eerder mag ik weg!' 'Oké,' lachte ik. 'Succes!' 'Dank je jij ook!' Zodra ik mijn mobiel had uitgedrukt vloog Sam me om de hals. 'Rustig joh,' lachte ik. Ik lachte het laatste half uur al twee keer zo vaak als ik het afgelopen half jaar had gedaan. 'Ik ben zo blij,' zei Sam. 'Dat het weer goed is tussen ons.' En ze wees op ons vijven. 'Noa hoe zwaar ben je eigenlijk?' vroeg Carmen toen ineens heel random. 'Wat?' reageerde ik. 'Je bent echt facking dun volgens mij,' zei Carmen. Ik keek naar mijn buik. 'Valt wel mee toch?' Carmen haalde van onder haar bed een weegschaal vandaan. Met gefronste wenkbrauwen keken we haar aan. 'Tja, ik ben op dieet dus ik neem overal een weegschaal mee naartoe,' zei ze zacht. 'Waarom?' vroeg ik. Ze haalde haar schouders op. 'Je bent echt niet dik hoor,' zei Noor. Carmen reageerde niet. 'Maar Noa ga er eens op staan,' zei ze toen. Ze deed de weegschaal aan en ik ging erop staan. '47?! Holy shit!!!' schreeuwde Nikky uit. 'Is dat licht dan?' vroeg ik. Ik voelde me niet dun ofzo. Ze knikten. 'Hoe zwaar zijn jullie dan?' '54,' zei Sam. Noor knikte. 'Ik ook zoiets.' '56,' zei Nikky. Carmen werd rood. 'Zolang je geen 65 bent heb je echt geen overgewicht ofzo hoor!' riep Sam uit. '59,' gaf Carmen toen toe. 'Ooh,' zei ik. 'Dat valt dan toch harstikke mee?' Carmen schudde haar hoofd. Ik had altijd gedacht dat Carmen best zeker van zichzelf was, maar dit bewees het tegenovergestelde. 'Je bent niét dik!' zei Nikky. 'Ik heb wel een oplossing,' zei ik. 'Wordt zo depressief dat je aan de drugs gaat en niks meer eet.' Ze keken me allevier raar aan. 'Anders was ik ook dik in de 50 geweest hoor!' zei ik. 'Ooohh, reken maar dat je als je bij mij bent vetgemest wordt,' verzekerde Sam me. 'We hebben superveel Milka.' 'Milka?' vroeg ik. 'Ken je dat niet!?' riep Nikky uit. Ik schudde mijn hoofd. 'WAAT,' schreeuwde Sam. 'Het is lekker,' fluisterde Carmen. 'Iets té.' 'Schijtzak,' mopperde Sam. 'Ik eet elke dag een hele reep dus daar ligt het echt niet aan. Je bent gewoon wat steviger gebouwd en je hebt meer spieren.' Carmen keek haar hoopvol aan. 'Wat is Milka nou dan?' vroeg ik voorzichtig. Sam haalde uit haar tas iets van paars plastic. Ze scheurde het plastic eraf en- 'Chocolaaa!!' riep ik uit. Dat had ik al vet lang niet meer gehad! 'Welke is het?' vroeg Noor. 'Oreo,' lachte Sam. Carmens ogen werden groot. 'Omg die is zo lekker,' verzuchtte Nikky. 'Wat is Oreo?' vroeg ik voorzichtig. 'Jij bent echt afgesloten van de foodworld geweest zeg!' riep Carmen uit. Ik werd een beetje rood. 'Het zijn koekjes met een zwarte onderkant van koekje en dan een soort wit vanille iets en dan nog een zwart koekje en ze zijn heilig!!' legde Carmen vlug uit. Ik staarde naar de chocoladereep in Sams hand. 'En dat Oreo zit in dat chocola?' Carmen knikte verheugd. Sam brak een stuk af en gaf het aan mij. Ik wou gaan eten, totdat ik bemerkte dat ze me aan zaten te kijken. 'Ga alsjeblieft zelf ook eten, het is super awkward als jullie me zo aanstaren terwijl ik eet,' zei ik. Sam brak nog meer stukjes af en deelde ze uit. Carmen wou haar stuk niet aannemen, maar ik zag hoe graag ze 'm op wou eten. 'Jij ook,' beval ik. 'Ik haat je,' grijnsde ze met de chocola al in haar mond. 'Ik ook van jou,' zei ik en Sam ging nog eens rond met de chocola.

A/N okeej, wat korter hoofdstukje (900) maar dit is t eerste ondepressieve hoofdstuk denk ik... vanaf nu wordt t wss ern en al blijheid. Ik weet trouwens dat dit echt t sufste hoofdstuk fr is, met die milka enzo maar goed. Mn boek loopt ten einde, al zou ik n vervolg ku nnem maken of m langer kunnen maken waarin Carmen tjuis mishandeld wordt, Jim Noa's nieuwe vriendje probeert tw vermoorden of Sam bij n concert vam 5sos door eem stelletje fans neergestoken wordt, maar dat doe ik maar even niet. Mn boek is dus bijna af!!! Dankjulliewel voor t lezen everyone!!!!!