Toen ik thuiskwam zag ik Ellen achter de computer naar appartementen zoeken. 'Ben je nou al vrij?' vroeg ik verbaasd. 'Dat zie je toch,' snauwde ze. Ik stak ter verdediging mijn handen een beetje omhoog en liep verder. Ik liet mijn tas op de tafel zakken en haalde mijn niet leegegeten broodbak eruit. Op school had ik geen trek gehad. Ik liep naar buiten en verkruimelde mijn brood voor de vogeltjes en misschien voor het egeltje dat hier soms liep, als hij brood lustte tenminste. Toen ik aan het egeltje dacht, zette ik ook maar gelijk een bakje melk onder de schutting neer. Ik wist niet of het egeltje dat lekker vond, maar het was altijd leeg als ik het bakje de volgende ochtend weer weghaalde. Maar dat kon ook de kat van de buren hebben gedaan.
'Wat deed je,' "vroeg" mijn zus. Eigenlijk was het meer een bevel: "vertel me wat je deed." 'Oh niks,' antwoordde ik. 'Wel waar, ik wil niet dat jij melk verspild aan zo'n kutbeest.' 'Wat?!' reageerde ik beledigd. 'Kutbeest?!' 'Zoveel geld te besteden hebben we niet meer hoor!' riep nu ook Ellen. 'Jij werkt toch?' Ellen ontweek die vraag een beetje. 'Dat wil niet zeggen dat ik jouw eten kan betalen, weet je hoeveel geld jij van mij vreet?' 'Nee,' antwoordde ik. 'En dat wil ik ook niet-' 'Veel te veel!!' krijste Ellen. 'Ik besteed véél te veel geld aan jou!! Ik hou veel te weinig over voor mezelf en ik kan er niet tegen dat jij zo ondankbaar-' De rest verstond ik niet meer want ik vluchtte naar boven. Als Ellen een woedeaanval kreeg kon je maar beter uit de buurt zijn. Ik hoorde haar nog doorrazen beneden. Ze had de laatste tijd wel veel woedeaanvallen of een variant daarvan. Vanochtend, toen ze die kaas smeet en nu. Op zich gaf ik haar wel gelijk, hoe kun je nou niet boos op mij worden. Zelfs Sam leek boos omdat ik een onvoldoende zou komen te staan op mijn eerste rapport. Iedereen haatte mij, van mijn zus tot mijn leraren tot mijn vriendinnen tot mijn familie tot mijn ouders......
Mijn adem stokte.
Mijn ouders haatten mij.
Mijn ouders...
Haatten...
Mij.
En voor ik het wist sneed mijn inmiddels vertrouwde mesje ergens tussen mijn pols en elleboog in en welde het bloed op, evenals mijn tranen.
JE LEEST
Terugval
Ficção AdolescenteStel: je bent 15. Je hebt geen ouders meer. Je woont alleen met je zus die een hekel aan je heeft. Je haat jezelf. Wat zou je doen? Noa koestert een grote haat voor zichzelf vanwege de ruzie die ze met haar moeder had voordat die omkwam bij een auto...
