Yeni Gelen Öğrenci/ Chanbaek

Kendini Bana Sen Ver Meleğim (35) (M)

  

    Üç saat süren uçak yolculuğunun ardından nihayet iniş için anaons yapılmıştı. Hostes Chanyeol'un yanına geldi. ''Efendim birazdan inişe geçeceğiz, arkadaşınızı uyandırıp kemerini bağlamasını söyler misiniz?'' diye söylenerek Baehyun'u işaret etti. Chanyeol, başıyla hostesi onayladı. Baekhyun hala omuzuna yaslanmış uyuyordu, öğlen yemek için bile uyandırmaya kıyamamıştı. O kadar güzel uyuyordu ki, onu uyurken izlemeyi özlemişti. Eminim acıkmıştır, diye düşündü. Bayan Byun'un evden çıkmadan önce dedikleri geldi aklına. 'Baek iyi bir çocuktur, tek kusuru acıkınca yiyemezse sinirli olur, kalbini kırabilir onu ciddiye alma olur mu' demişti. Uçaktan iner inmez onu doyurmalıydı.

       Yavaşça, onu korkutmadan elini uzatıp yanağına hafifçe dokundu. ''Baek... Meleğim, aç gözlerini.'' 

     Baekhyun, yanağına sıcak bir şeyin dokunduğunu hissetti, ardından o tanıdık yumuşak sesi. ''Baek... Meleğim, aç gözlerini...'' Bu sesi ve sesin sahibini seviyordu. Yavaşça gözlerini açtığın da, kendisine gülümseyerek bakan Chanyeol'u gördü. Önce nerede olduğunu hatırlamaya çalıştı, uykulu gözlerle etrafına bakındı, ah evet uçaktaydı. Konuşurken sesi uykulu çıkıyordu. ''Ne? Ne oldu?''

     ''Uçak birazdan inişe geçecek, kemerini bağlamalıyız meleğim.'' Baekhyun, hafifçe doğrulup sırtını gerdi, her yeri tutulmuştu. Ellerini kaldırıp iyice gerindi, rahatlamış bir şekilde sırtını koltuğuna yasladı. Başını çevirdiğinde Chanyeol'un gülerek kendine baktığını ve bir şeyler mırıldandığını gördü. Gözlerini kocaman açarak şaşkın bakışlarla Chanyeol'a baktı. ''Ne var? Niye öyle bakıyorsun?''

  ''Özlemişim...''

    Baekhyun daha da şaşırdı. ''Neyi özledin anlamadım? İyi misin Chanyeol?'' Chanyeol, gülerek uzanıp kemeri onun beline taktı, ardından başını kaldırıp Baekhyun'un yüzüne baktı. ''Özlemişim. Uyanırken seni izlemeyi, az önceki kedi yavrusu gibi gerinmeni, uykulu gözlerle bana gülümseyerek bakmanı, her şeyini özledim. Baek, her şeyini, seni özledim meleğim.''

    Baekhyun ona gülümserken yanakları kızarmıştı. ''Ben de seni özledim aşkım,'' dedi kısık, utangaç bir sesle.

    Baekhyun, uçak inerken  her zaman çok korkardı. Gözlerini sıkıca kapatmış bir an önce bitmesi için dua ediyordu. Chanyeol, onun elini tutup yüzüne baktı, rahatlaması için elini sıkarak yüzüne doğru eğildi. ''Sakin ol meleğim korkacak birşey yok, birazdan bitecek,'' diyerek onu sakinleştirmeye çalıştı. Nihayet uçak piste indiğin de Baekhyun rahat bir nefes alıp gözlerini açmıştı. Chanyeol, banttan valizleri almaya giderken ona beklemesini söylemişti.

     Baekhyun, kendi  çantası sırtında, Chanyeol'un çantası elinde onu beklerken etrafa bakındı, havaalanı çok kalabalıktı ve Baekhyun fazla kalabalıktan hoşlanmıyordu. Kısa sürede Chanyeol yanına gelip sırt çantasını elinden alarak, Baekhyun'un bir şey taşımasına izin vermedi. Çıkışa doğru ilerlediler, hava alanından onları Chanyeol'un arkadaşı Lay karşılayacaktı.

     Lay, onları görünce el salladı. Chanyeol da ona el salladı, sonra dönüp Baekhyun'un elini tutup Lay'e doğru yürüdü. Lay kollarını açmış bekliyordu. Chanyeol, onun elini bırakmadan Lay'e sarıldı. ''Chanyeol kardeşim, hoşgeldin. Seni özledik.''

     ''Lay, kardeşim seni görmek güzel.''  Lay,Baekhyun'a dönüp hayran gözlerle baktı. ''Sen Baekhyun olmalısın.'' Ardından Chanyeol'a döndü. ''Kardeşim az bile söylemişsin, Baekhyun senin anlattığından çok çok daha güzel. Gözlerimi alamıyorum, boşuna geldiğinden beri bırakmıyorsun elini. Ne o, kaçırırlar diye mi korktun?''

    Baekhyun, utanarak boşta kalan eliyle başını kaşıdı. Kızarmıştı yine, bunu yüzünün yanmasından hissediyordu. ''Meleğimi utandırdın.'' Chanyeol gülerek onun yüzüne baktı. Gerçekten çok tatlı görünüyordu ve meleği ona aitti sadece ona... Onunla gurur duyuyordu. ''Ah, özür dilerim Baekhyun, seni utandırmak gibi bir niyetim yoktu.''  Lay söylenirken elini onun omuzuna dokundurdu. ''Ö-Önemli değil, ben iyiyim.'' derken bile Baekhyun'un sesi çekingen çıkıyordu. ''Hadi. gidelim yorgunsunuzdur. Evde her şey hazır, acıkmışsınızdır.''