¦Nude¦

<29

Üç gündür koltukta uzanmış tavanı seyrediyordum. Her şeyi düşünmüştüm ve bir zaman sonra beynim uyuşmuş gibiydi.

Şimdi ise ilk gece birlikte uyuduğumuzda sahilde dolaşmayı sevdiğini ve özellikle gittiği yeri söylediğini hatırladım. Buraya yakın sayılırdı. Hızla ceket ve ayakkabılarımı giyip koşmaya başladım.

Oraya vardığımda etrafıma baktım. Sık sık nefes almam gözlerimin kararmasına sebep oluyordu. Gözlerimi kısıp bakmaya devam ettim. Bankta öylece oturan Koray'ı görüp tekrar koştum. Nefes nefese önünde durdum.

"Ben, ben" nefes alamıyordum. Koray şaşkınlıkla bakışlarını yukarı kaldırıp kulaklığını çıkardı.

"Batu?" dedi ve ayağa kalktı. "Yanakların kıpkırmızı olmuş."  yanaklarımı ellerinin arasına aldı.

Çok gergindim. Ellerini tutup indirdim.

"Ben toparladım. Karar verdim." çocuk gibi heyecanlanmıştım.

"Tamam gel otur." dedi ve bırakmadığı elimden çekip oturttu.

Nefesim biraz düzene girdikten sonra kafamı kaldırıp ona baktım.

"Özür dilerim. Ciddi değildim evet. Ciddiye almıyordum ama artık alıyorum. Artık seninle ilgili her şeyi ciddiye alıyorum. Kafamı da topladım. Seni yanımda istiyorum. Seni istiyorum Koray." dedim avcunun içini sıkarken. Tuhaf bir şekilde gözlerini ayırmıyordu gözlerimden.

"İstiyorsun?" tereddüt etti. Ciddi olduğumdan bahsetmiştim ve o, onu istediğime takılmıştı.

Haklıydı.

"Dışarıda olmasak seni şu an öperdim." dedim dudaklarına bakarak. Elimle saçına masaj yaparcasına okşamaya başladım. "Ve sadece öpmekle kalmazdım." parmaklarımı saçlarındaki ufak dalgalara doladım.

"Siktir." dedi gözlerini kapatarak "Beynim uyuştu."

Bir elimi dizine koydum. "Gidelim." dedim.

"Gidelim." dedi ve hızla kalktı.

"Taksi var mı?" diye bakındım.

"Sen koşarak mı geldin?" dedi yandan bakarak. Kafa salladım. "Ölüm gibi bir şeydi."

"Biliyorum ben de koşmuştum." dedi.

"Ne zaman?" diye sordum istemsizce.

"Sanırım üç gün önce." dedi sanki başka bir şeyden bahsediyormuş gibi.

"Sen..."

"O zaman yine koşacağız." dedi lafımı bölerek. Ensemden tutup koşturmaya başladı. Yanından geçtiğimiz herkes sorar gözlerle bize bakıyordu. Koray ise sürekli elimi tutmaya çalışıyordu. Her çekişimde, kimse eve gidip karısına falan yolda iki oğlan el ele koşuyordu diye bizi anlatmayacak, diyordu.

Soğuk diye ceket giymeme rağmen o kadar terlemiştim ki.

Nefes nefese kapıya ulaştığımızda hızla anahtarı çıkardım. Vücudum bu kadar hareketliyken deliği tutturabilmem imkansızdı. Koray ise işimi daha da zorlaştırıyor, vücudunu benimkine yaslamış yavaş yavaş boynumu öpüyordu.

Sonunda kapıyı açtığımda yavaşça yüzüme yaklaştı. Geri çekilip montumu çıkardım. Kafamı duvarla arasına alıp dudaklarını yanağıma değdirdi.

"Bu anı mahvetme, lütfen."

Çok heyecanlıyım. Teşekkürler baybay<3