¦Nude¦

<32

"Dur çalma," dedi Batu heyecanla. Sessizce kahkaha atmaya çalıştım.

"5 dakikadır kapıdayız Batu hadi artık."

"Of tamam çal."heyecanla nefes verdi.

Zili çalıp Batu'ya baktım. Suratına tatlı bir gülümseme yerleştirmiş kapıya bakıyordu. Gülmemek için dudaklarımı bastırdım.

Kapı açıldı ve annemin yüzündeki gülümseme büyüdü." Kimler gelmiş, kimler gelmiş. Nerde kaldınız böyle? "

"Beş dakikadır kapıda bekliyoruz." dedim şikayet eder gibi. Annem kaşlarını kaldırdı. Batu ise gizlice dürttü.

"Anca geldik trafik falan." dedim toparlamaya çalışarak.

"Gelin gelin, yoruldunuz hep."

İçeri girip eşyalarımızı taşırken annemin Batu'ya sarıldığını gördüm.

Görebileceğim ve hissedebileceğim en güzel andı o an. Eşyaları hemen bırakıp yanlarına gittim ve kollarımı ikisine sardım.

"Of çok güzel." dedim ikisini de saçlarından öperek. Batu eliyle çaktırmadan bacağıma vurdu.

Batu art arda hapşurmaya başlayınca çekildim.

"Demek sen Batu'sun." eliyle yanağına vurdu hafifçe. Batu ise kafasını salladı.

"Söylediğinden daha tatlıymışsın." kaşlarımı kaldırıp gülümserken Batu bakışlarını bana çevirip gülümsedi.

"Ama çekingen biraz sanırım, hadi içeri hadi." dedi annem sırtlarımıza vurarak.

"Ben şimdi yemekleri ısıtayım. Siz de oturun biraz." dedi ve içeri gitti.

"Annen mükemmel." dedi Batu hemen. Tekrar hapşurdu.

"İyi misin? Noldu?"

"Sanırım toz kalktı eve öyle birden girince.

"Neyse eminim o da aynı şeyi düşünüyor senin için."

"Sen beni ne ara anlattın?" dedi merakla.

"Anlattım işte bir ara." dedim geçiştirerek.

"Koray annenin yanında değişik şeyler yapma." dedi.

Kaşlarımı kaldırdım. "Saygısızlık gibi oluyor. Yapma." dedi tekrar.

"Tamam ya."

İçimde bir boşluk olduğunu hissettim. Çok geçmeden neden olduğunu anlayıp anneme seslendim.

"Anne Gülbeyaz nerde?" Gülbeyaz minik kedimizdi.

"Senin odanı ona yaptım ya ordadır." dedi annem gülerek. Batu ise meraklı meraklı bakıyordu.

"Dur sizi tanıştırayım," dedim ve kalkıp içeri gittim.

"Kimle?" diye sordu arkamdan. Kucağımda pamuk gibi olan Gülbeyaz ile döndüm.

Batu pek hoşlanmış gibi değildi. "Çok tatlı benim kızım." dedim ve öptüm.

"Koray benim kediye alerjim var." dedi Gülbeyaz'ı gösterip.

"Aaaaa, sabahtan beri bu yüzden
mi? "

Koşarak Gülbeyaz'ı içeri götürdüm.

Ellerimi yüzümü yıkayıp tekrar odaya girdim. "Otele falan mı gitsek?" dedim.

"Hayır, hayır bir şey olmaz. Sadece sürekli hapşurabilirim. O kadar."

"Olmaz öyle Batu."

"Olur ya. Hem çok mu paramız var? "

"Otelci arkadaşım var. Bize ayarlar. Tatil gibi olur hem."

"Otelci arkadaşın mı var?"

"Evet, 2 senelik işletme okudu krallar gibi otel yönetiyor. Bir de bana bak."

"Ben seninle gurur duyuyorum. Yetmez mi?"

Gülümsedim. "Anne!"

"Efendim oğlum?" dedi ve odaya gelip elleriyle yanaklarıma vurmaya başladı.

"Batu'nun kediye alerjisi varmış."

"Eyvah, bizim evin her yeri kedi kılıdır şimdi. Biz görmüyoruz ama."

Batu gülümsedi. "O yüzden diyorum ki biz Emre'nin otelinde kalalım."

Annemin yüzü düştü. "Kötü oldu ama yapacak bir şey yok madem. Arabamı alın. Zaten izinde olduğumdan pek lazım olmuyor. Yemeklere gelirsiniz."

Kafa salladım. "Yemek yiyip öyle gidin bari." dedi sonra. Batu bu teklifi seve seve kabul etti.

Annem tekrar içeri gitti ve kalkıp Batu'nun yanına gitti. "Otele gideceğiz,"

"Evet?" dedi.

"Balayı gibi olacak." göz devirdi.

"Bana nasıl teşekkür edeceksin? Başkası böyle bir şey yapmazdı."

Yan yan baktı. "Senin dilinden ederiz madem."

Batu'ya bak sen Batu'ya