¦Nude¦

<42

Yabancıyım sanki.

Koskoca evdeki tek yabancı benim.

Şu an aşırı çocuk gibi davrandığımın farkındayım. Özellikle böyle bir zamanda hiç hoş değil ama kendimi iyi hissetmiyorum. Batu'nun benim yanımda oturması bile benim için çok büyük bir önem taşıyor şuan. Ama o oturmuyor. Alper ile oturuyor.

Abisi aslında hep Batu'yu desteklediğini ve annesiyle bu yüzden çok kavga ettiğini söyledi. Ama babası ölünce daha fazla üstüne gidememiş ve hep annesinin yanında olması gerekmiş. O yüzden ne aramış ne sormuş Batu'yu. Bu tam bir sebep değildi bana göre ama, Batu mutlu olmuştu. Bu sözleri duymak iyi hissettirmişti ona.

Birkaç saat oturduktan sonra abisi yatmaya gitti. Odada üçümüz kalmıştık.
Kendi kendime konuşurken Alper atladı.

"Siz sevgilisiniz şimdi. Değil mi?" dedi bizi gösterip.

"Evet." diye atladım. Batu zaten söylemişti. Kafa salladı.

"Aşırı şaşırdım lan," diyip Batu'nun saçlarını karıştırdı. Batu gülümseyip göğsüne vurdu Alper'in.

"Olanlardan sonra beni bile yanına yaklaştırmamıştın. Bir daha böyle bir şey yaşayacağını düşünmemiştim." Batu göz ucuyla bana bakıp ensesini kaşıdı. Göz kırptım.

"Sen ne yapıyorsun? Bayadır konuşmadık." dedi Batu.

"Okuyorum işte."

"Ondan bahsetmiyorum. Biri var mı?"

"Ben çıkayım isterseniz?" haaaaa... sesli söyledim. İkisi birden dönüp bana baktı. Sonra Alper gülmeye başladı.

"Çıkacak biri varsa o da benim bundan sonra lütfen, " dedi dalga geçerek. Alper, tuhaf ama komikti. Olduğundan küçük duruyordu saçları yüzünden.

"Uykun mu geldi?" dedi Batu ayağa kalkıp. Bana doğru gelip önümü kapattı. Kafamı karnına yasladım.

"Yorulmuşum." ellerini saçlarıma koydu.

"Gel seni yatırayım." dedi.

"Seninle yatmak istiyorum." dedim sessizce.

Güldü. "Abim evde." omuz silktim.

"Bir şey demez." dedim.

"Tamam, üçümüz de burda yatalım." dedi Batu. Ne? Kafamı kaldırıp alttan ona baktım. İyi ki suratımı Alper göremiyordu şuan yoksa ayıp olurdu.

"Birlikte yatmak istemiyor musun?" dedi gülerek. Batu'nun şuan gülümsemesi daha önemliydi.

"Beyler ben sizi rahatsız etmeyeyim." dedi Alper arkadan gülerek. Batu önümden çekildi.

"Saçmalama." dedi. Elimden tutup Alper'in yanına oturttu ve çarşaf falan almaya gitti.

Aynı anda dönüp birbirimize baktık Alper ile. Garip bir hava vardı aramızda.

"Saçların çok güzel." dedim elimi dalgasının içine sokup. Birlikte gülüştük.

"Rahatsız olmuyorsun değil mi benden?" dedi çekinerek.

"Hayır, yani aslında başlarda evet ama şuan olmuyorum." elimi saçından çektim.

"Batu ile nasıl sevgili olabildin?" dedi merakla. "Offfff, annesi bağırdığında o kadar şok olmuş haldeydi ki titiriyordu." gözleri mi dolmuştu?

"Batu çok garip." der demez hemen kafasını salladı. "Hala mı garip?"

"Evet." diyip güldüm. "Tanıştığımız ilk gün çok... fiyasko denebilir."

"Anlat anlat, ama bekle önce pijama giymem lazım. Şu an hiç rahat değilim." dedi ve koşarak salondan çıktı. O çıkar çıkmaz Batu geldi.

"Nereye koşuyor?" dedi arkasından bakarak.

"Pijama giyecekmiş." dedim gülerek.

"Bir şey mi dedin çocuğa?"
Batu'da beni iyice maço bir şey yapmıştı.

"Sen beni ne sanıyorsun?" dedim ve oturduğum yerden beline sarıldım.

"Düzeldin," dedim ince, beyaz tişörtünün üstünden karnını öperek.

"Bunu söylemek zor ama, ne bileyim. Daha fazla ağlayamıyorum. Ya da üzülemiyorum. Ölmek üzereyken beni sevdiğinden bile şüpheli olduğum biri için daha fazla ağlayamıyorum." dedi ama gözleri yine dolmuştu.

"Seni seviyordu." dedim. Demem gereken şey buydu.

"O gün bana nasıl baktığını görmedin. Sanki babamı ben öldürmüşüm gibi bakıyordu. Beni bu kadar kötü hissettirmesi ve tüm gençliğimi bu saçma şeyleri düşünerek geçirmeme sebep olduğu için şuan o kadar..." nefesi kesilmişti. Ağlamıyordu ama iyi değildi. Nefes almaya çalışıp kucağıma oturdu.

"Bilmiyorum, belki yarın tekrar hüngür hüngür ağlayacağım ama bugün ağlayamıyorum. Çünkü kafamdaki bu düşünceler onun için ağlamama veya üzülmeme engel oluyor." dedi sakince. Gözlerinden yaş akıyordu ama.

"Ağlamak zorunda değilsin. Üzülmek zorunda da değilsin. Yeterince üzüldün." dedim sessizce ve yanağını öptüm. Ağlamaya başladı tekrar. Kafasını omzuma koydu. Bir bebek gibi kucağımda oturmuş ağlıyordu. Kollarımı etrafına sardım.

Alper heyecanla kapıda belirdi. Batu'yu öyle görünce yüzü düştü.
Göz göze geldiğimizde gözlerini sorun yok der gibi kırptı ve odadan çıktı çıktı.

Batu bir süre ağlayıp uyuyakaldı. Yerini açıp yatırdım ve Alper'in yanına, balkona çıktım.

"Gelebilirdin," dedim elimi omzuna atıp. Yanına oturdum.

"Batu rahat gibi duruyordu," dedi gülümseyip. Kafamı demirlere yasladım.

"Yoruldun mu?" dedi.

"Çook," ensemi tutup ayağa kalktı ve elini uzattı.

"Seni de ben mi yatırayım?" güldüm ve elini tutup ayağa kalktım.

"Saol," dedim elini sıkıp.

"Ne için?"

"Batu'ya hala aşık olmadığın için," diyince sessizce kahkaha atmaya çalıştı. Birlikte içeri girdik.

Alper'i sevin cidden çok tatlı bir çocuk. Bazı Alper'lerin aksine. Lafımı da soktum buradan jslahsşwsh
Kendinize iyi bakınnn <3