¦Nude¦

<25

"Ya,"

"Bekliyorum." dedim.

"Ya biz İdil ile beşik kertmesiyiz." dedi yüzüme bakmadan.

"Ne?" bunu beklemiyordum.

"İşte, bebekken şey yapmışlar."

"Çok saçma." dedim gülerken.

"Gülme işte."

"E böyle bir saçmalığı takmıyorsunuz değil mi?" dedim.

"Hayır. Yani ben takmıyorum. Ama İdil takıyor."

"Düzgünce konuştun mu onunla?"

"Ya bir kere denedim ama sonra annemi kattı araya ben de bıraktım. Zaten yurt dışında okuduğu için görüşmüyoruz pek o yüzden pek şey yapmadım."

"Pek şey yapmadın." dedim gülerek. "Mantıklı bir açıklama yapacağını düşünmüştüm ama bu çok saçma."

"Biliyorum ama uzun zamandır ilişkim yoktu ve bununla uğraşma gereği duymamıştım."

Yanaklarını avuçlarıma alıp bana bakmasını sağladım.

"Artık ilişkin olduğunu duymak istiyorum." dedim şımarıp duvarlara bakınarak.

Güldü. "Kız bekliyor."

"O daha çok bekler."

Kafasını eğdi.

"Söylemezsen öperim." dedim. Söylese de öpecektim ama konu bu değildi şu an.

Önemli değilmiş gibi omuz silkti. "Aslında bunu söylemekte bir şey yok ama sen şu an zorlaştırıyorsun."

"Sen de şu an konuyu kaynatıyorsun." dedim ve nefes almadan dudaklarına ulaştım. Elini karnıma koyup ittirdi ama bu ittirme çekmek ister gibi bir ittirmeydi. İstediğini yapıp iyice kendime bastırdım. Üst dudağını emerken elimi saçlarında gezdirdim.

Nefes alamadığını fark edip geri çekildim. "Niye nefes almıyorsun?" dedim gülerek.

"Aynı anda hem seninle boğuşup hem nefes alıp hem öpüşemiyorum ya kusura bakma. Ne yapıyorsun?"

Hala dudaklarına bakıyordum.

"Bakma." dedi.

"Kızarmış azcık." dedim dokunmaya çalışarak. Sinirle ittirdi.

"Tamam ya bir şey yapamadım. Sadece hala benim olduğunu hatırlamak istedim." dedim masaya tutunup.

"Kız dudağına ne oldu derse ne diyeceğim?"

"Kapıya sıkıştı dersin çok dert etme." dedim geçiştirerek.

"İdil'e seninle sevgili olduğumu söyleyemem biliyorsun değil mi?"

"Tahmin etmiştim." dedim omuz silkerek. "Ama sorun değil. Dün söylediğim gibi." diyip gülümsedim.

Yaklaşıp ellerini masanın üzerindeki ellerime koydu. Aramızdaki mesafeyi hızla kapatarak küçük bir öpücük verdi. "Dün çok güzeldi." dedi ve aynı hızla kapıdan çıkıp içeri gitti.

"Senin için yaptığım krepleri hala yememişsin!"dedi bağırarak. İdil'in duyacağı şekilde.

Bu yaptığı çok hoşuma gitmişti.

"Hemen yiyeceğim!"dedim karşılık olarak. İçeriye girdiğimde İdil tuhaf tuhaf bakıyordu. Geçip masaya oturdum. Batu ise krepleri hazırlıyordu.

"Sen kendinden başkasına yemek yapar mıydın Batu?" dedi İdil şaşkınlıkla.

"Aç mısın?" tabağa koyduğu krepleri gösterdi.

"Hayır." dedi hayretle gülümseyerek.

"Yani başkalarını beslemek hoşuma gitmiyor." dedi Batu. Krebi bana uzatırken uzun uzun bakıştık.

"O zaman Koray'la yakınsınız."

"Yani, sayılır." dedi oturarak.

"O da ev arkadaşı mısınız diye sorduğumda yani, sayılır demişti. Wow." dedi kafa sallayarak.

"Ee sen nasılsın?" dedi Batu istemeye istemeye.

"İyi işte okul falan."

"Güzel. Ne zaman dönüyorsun?" dedi. Öksürerek uyardım.

"Hayır, meraktan yanlış anlama." dedi Batu bıçağını oynatarak.

"Yok canım biliyorum ben seni."

Sabır sabır sabır.

"Pazar günü. Bir hafta kadar burdayım."

Batu kafa salladı. Ben de soğmasına rağmen hala muhteşem olan krepleri yemek ve İdil'e sinir olmakla meşguldüm.

"O zaman akşam yemeğine kal." dedi Batu. Tekrar öksürdüm. İdil tuhaf bir şekilde bana baktı. Suyu ona gösterip içtim.

"Bugün arkadaşıma sözüm var. Başka bir gün geleyim." dedi bu sefer ben memnuniyetle kafa salladım.

"Salı nasıl? Uygun mu sana?" dedi. Al işte.

"Evet uygun sanırım." dedi Batu bana bakarak.

İdil poşetleri bırakıp ayaklandı. "O zaman ben gideyim anca yetişirim. Hediyelerini aç hemen beğeneceğini düşünüyorum. Ve salı günü yemeklerini yemek için sabırsızlanıyorum." dedi. Kafa sallaya sallaya dinledim ve kalkıp kapıya gittik.

"Görüşürüz Koray. Memnun oldum."

"Ben de ben de." dedim gülümseyip.
"Merak etme Batu başkalarına güzel yemek yapmadığı için ben olaya müdahale edeceğim." diye ekledim bağırarak.

Bölüm atacağım gün hep bir şey oluyor. Ağlamaya gidiyorum ben siz okuyun kalpkalpkalp