Chapter-35

5.9K 724 75
                                    

"Ge... အဆင္ေျပရဲ႕လား..ေခါင္းမူးေသးလား''

"ေျသာ္.. ေ႐ွာင္ဟန္.. အဆင္ေျပပါတယ္..မင္းလုပ္ေပးတဲ့သံပုရာရည္ေသာက္လိုက္တာ နည္းနည္းၾကည္သြားတယ္''

က်န္းလုဟန္ တစ္ေယာက္ အလုပ္ေတြပိၿပီးေခါင္းေတြေနာက္ေနသည့္ ထန္ဥကၠဌႀကီးအား သနားၾကင္နာမိသည္။

အသက္၄၅ႏွစ္အရြယ္
ခန္႔ညားေခ်ာေမာဆဲ၊ေအာင္ျမင္ေနတဲ့သူေဌးတစ္ေယာက္မွာ အခုအခ်ိန္ထိ ေနာက္ထပ္လက္တြဲေဖာ္မ႐ွိႏိုင္ေသးတဲ့တရားခံက မိမိျဖစ္ေနတာမို႔ ဖုန္းGeကိုသနားလွသည္။

"ဖုန္းGe...''

"အင္း..ေ႐ွာင္ဟန္''

"ထပ္ၿပီး လက္ထပ္သင့္တယ္..ဖုန္းGeအိမ္အျပန္ကို ေႏြးေထြးၾကင္နာစြာဆီးႀကိဳေနမယ့္ လက္အစံုလိုအပ္တယ္ေနာ္''

ဖုန္းGe လို႔ေခၚတဲ့ ဥကၠဌျကီးထန္ဖုန္းက bar ေကာင္တာေနာက္က လုဟန္ထံ ေၾကကြဲနာက်င္ေသာမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္လာၿပီး

"ဘယ္လိုေတာင္ေျပာရက္ေနတာလဲေ႐ွာင္ဟန္...မင္းကိုယ့္ကိုလက္မခံခ်င္ေနပါ ပထုတ္ဖို႔ေတာမႀကိဳးစားပါနဲ႔လား...ကိုယ္ဆီးႀကိဳခံခ်င္တဲ့လက္အစံုက ဘယ္မွာဆိုတာမင္းသိပါတယ္''

လုဟန္ ေခါင္းငိုက္ခ်မိသည္။

ဖုန္းGe ရဲ႕အတိတ္ေတြကနာက်င္စရာအျပည့္ဆိုတာ လုဟန္အသိဆံုး
အဲ့ဒီနာက်င္စရာေတြကိုျဖစ္ေစတဲ့တရားခံထဲမွာ မိမိအစ္ကိုရင္းတစ္ေယာက္လံုးပါေနတာေၾကာင့္လည္း
လုဟန္အေနနဲ႔ ဖုန္းGeအေပၚ ပိုလို႔အသနားပိုမိတာပင္။

ဖုန္းGeဟာ သူ႔လိင္ခံယူခ်က္ကို သူ႔မိဘေတြအားထုတ္မေျပာရဲခဲ့။
သူ႔ဆနၵေတြသူၿမိဳသိပ္လာခဲ့တာ ကေလးဘဝကေန မိသားစုလုပ္ငန္းကိုဝင္ခဲ့ခ်ိန္အထိ

သူ႔အိမ္ကအိမ္ေထာင္ျပဳေပးတဲ့အခါမွာလည္း မျငင္းဆန္သာပဲ ျပဳခဲ့ရသည္အထိ သူ႔ဘဝသူၿမိဳသိပ္ခဲ့ရသူ။

သူ႔မိဘေတြဆံုးသြားတဲ့ေနာက္ သူ႔ဇနီးမယားအေပၚမသာယာမႈကိုသိသိသာသာျပမိလာတာမို႔ ဇနီးျဖစ္သူကလည္း ထြက္ေပါက္႐ွာလာေတာ့သည္။

အဲ့ဒီထြက္ေပါက္က အမွတ္မထင္ျပန္ဆံုမိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ငယ္ရည္းစား လုဟန္အစ္ကိုအရင္းျဖစ္ေနခဲ့တာပင္.....

你是我的(မင္းကငါ့အပိုင္/မင်းကငါ့အပိုင်)Where stories live. Discover now