#A/N:Zăoan ☀ ဒီေန႔ဒီမွာေနသာတယ္။
9နာရီေက်ာ္နဲ႔ ေနျပင္းေနၿပီ။
က်ေနာ္ ညကမတင္ျဖစ္လိုက္လို႔ အခု ကားေပၚကေနတင္ေပးလိုက္တာ 💞💞💞
☀🌻☀🌻☀
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ရီေဖး နူးည့ံလွတဲ့ ႐ွင္းလန္ ခါးေလးကိုပြတ္သပ္ႏွိပ္နယ္ရင္းက ရင္ေတြတဖ်ပ္ဖ်ပ္ခုန္ေနရသည္။
"ငါ့ကိုယ္ငါ အရမ္းစိတ္ပ်က္တာပဲ...လူလည္းအ႐ိုးေတြေရာ အသားေတြပါသံုးစားမရေတာ့ဘူးနဲ႔တူတယ္''
႐ွင္းလန္က တတြတ္တြတ္ေရရြတ္ကာ သူ႔ကိုယ္သူအျပစ္တင္ေနေတာ့သည္။
"အခန္႔မသင့္လို႔ျဖစ္တာပဲကြာ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ''
"မင္းကေတာ့ေဘးကၾကည့္ရံုဆိုေတာ့ ေျပာအား႐ွိမွာေပါ့..တကယ့္တကယ္အဆင္မေျပျဖစ္ရတာကငါေလ မင္းမွမဟုတ္တာ''
ရီေဖးက ေမွာက္ခံုကေန မ်က္ႏွာေလးလွည့္ကာ ရန္ေတြ႔ေနေသာ ႐ွင္းလန္ကို အသည္းယားစြာျဖင့္ ခါးကိုခပ္နာနာဆုပ္ညႇစ္လိုက္ၿပီး ႐ွံု႔မဲ့သြားေသာ လူစြာေလးကို
"မင္းဘာအဆင္မေျပတာ႐ွိလည္းငါ့ကိုေျပာ ငါအားလံုးအဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးမယ္''
"မင္းဟာမင္းေတာင္ တစ္ေက်ာင္းလံုးကိစၥအျပင္ ဖြန္ေၾကာင္တဲ့ကိစၥနဲ႔ပါ ခ်ာလပတ္ရမ္းေနရတဲ့အထဲ''
ရီေဖး ဟက္ခနဲရယ္ကာ ႐ွင္းလန္မ်က္ႏွာနား ငံု႔လ်က္တိုးကပ္လိုက္ၿပီး
"မင္းသဝန္တိုေနတာလား''
"ေသေလ အ႐ူးေကာင္ရဲ႕''
႐ွင္းလန္က ဆတ္ခနဲထကာ ရီေဖး ရင္ဘတ္ကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ပိတ္ထိုးသည္။
"ေဟ့..ျဖည္းျဖည္း..ခါးပိုနာသြားမယ္''
ရီေဖး မိမိရင္ဘတ္ထက္က လက္သီးဆုပ္ေလးကို ဖမ္းဆုပ္လိုက္ကာ သတိေပးရသည္။
