𝑠𝑘𝑦𝑙𝑎𝑟 ☆ H.S

17

media: hediye gitar

☆

"watch us, bitches!"

☆

- Ben sigara içeceğim!

Kenardaki çantamın içinden sigara paketimi ve çakmağımı alıp kendimi yorgunlukla kanepeye bıraktığımda bağırarak 'drag me down' söyleyen arkadaş grubumu da küçük platformda bırakmıştım. O platformu sonradan televizyonun üzerinde bulduğumuz kumandayla fark etmiştik. Yerden küçük bir çıkıntı halindeydi ama bize sahne güvenini yeteri kadar veriyordu.

Spencer ve Carmen Harry'nin kısımlarını, Alexa ve Carol ise Niall'ın kısımlarını söylüyordu. Molly nişanlısının ailesiyle tanışmayı önceden ayarladığı için gelememişti. Riley de bütün bir gece boyunca yaptığı gibi onları videoya çekiyordu.

Fotoğrafçı olmak da zordu.

Alçak sehpada duran patates kızartmalarından birini ağzıma atarken biradan da bir yudum aldığım sırada yanıma birisi oturdu. Ona döndüğümde ise bizi genellikle gülerek izleyen ya da Riley'le sohbet eden, kendi şarkıları geldiğinde ise bize eşlik eden Harry'i gördüm.

Bu gece 1D solo gecesi yapmaya karar vermiş, aralara da grubun hit parçalarından koymuştum. Neredeyse hepimiz bir şekilde şarkıları bildiğimizden sorun çıkmamıştı. Zaten bilmeseler bile umurumda değildi, bu gece benim doğum günümdü ve istediğimi yapardım.

- Eğleniyor musun?

Harry'nin sorusuyla kocaman gülümseyip sigara dumanını onun zıt yönüne üfledim.

- Anlat bakalım Harold, nereden çıktı bu doğum günü işi?

Sorduğum soruyu tahmin etmiş gibi bilmiş bir gülümsemeyi bana armağan ettiğinde patates kızartmamı yemeye devam ediyordum. Bu sarı uzun şeylere karşı bir zaafım vardı, gördüğüm yerde yemeden duramıyordum. Eğer düzenli spor yapmasaydım belki obezite riskim bile olabilirdi.

- Basit planlama şu yöndeydi; Spencer yemekleri, Riley dekoru, Alexa mekanı, Carol hediyeleri ve sevgili komşun Molly de içkileri almıştı. Görev dağılımıyla basit bir şekilde hallettik.

Tahmin ettiğim dağılımı açıklarken onu ilgiyle dinlemiştim fakat istediğim bu değildi.

- Sorumun cevabının bu olmadığını biliyorsun Harry.

Geçiştirir gibi elini salladı havada.

- Carmen ile konuşurken söylemişti bana Griffith'te. Bütün her şeyi zamanında ayarlamak için erkenden planlamaya başladık, tabii o sırada tatil işim falan çıktı ama ben gitmeden önce genelini halettiğimiz için Carmen ile iletişimde kalarak her şeyi bitirdik.

Ben Harry'den neden haber alamadığımı sürekli çözmeye çalışırken ona da bahsetmiştim fakat o konuştuğuna dair tek bir kelime çıkmamıştıar ağzından. Bu aralar o mu çok fazla şey saklamaya başlamıştı yoksa ben mi yanlış anlıyordum?

- Peki neden karaoke? Dürüst ol Harry.

O karşısındakileri izlemeye devam ederken ve ben de onu profilden incelerken bir anlığına bana baktı. Dürüst olmak konusunda ciddiydim çünkü bana çok uzun zamandır bir sürpriz parti hazırlanmamıştı. Psikolojik olarak yalnız olduğum hayatımda her zaman her şeyi ben plânlamıştım.

- Çünkü sesini duyduğumdan beri kafamın içinde dönüp duruyordu ve daha fazlasını dinleyerek söküp atabileceğimi düşünmüştüm.

Harry böyleydi işte. Bu kısacık zamanda onunla ilgili öğrendiğim en büyük şey de buydu. Duygusal ve dilini kalbi ile yöneten bir insandı. Hislerini çekinmeden söyler, kalbi kırılsa bile eğer karşı tarafı üzmüşse eğer kendinden önce onu tamir etmeye çalışırdı.